Κατα τη διάρκεια της διαρκούς επιτροπής Δημόσιας διοίκησης, δημόσιας τάξης και δικαιοσύνης  με θέμα «Κύρωση του Μνημονίου Κατανόησης μεταξύ του ΟΗΕ και των Κυβερνήσεων Ελλάδας και Τουρκίας για συνεργασία στον τομέα αντιμετώπισης εκτάκτων ανθρωπιστικών αναγκών» ο βουλευτής είπε τα παρακάτω:

Κύριε πρόεδρε, κύριε Υπουργέ, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,

Οι φυσικές – κυρίως-  καταστροφές που έχουν πλήξει ,ιδιαίτερα τα τελευταία χρόνια, τον πλανήτη μας, έχουν καταδείξει την αναγκαιότητα ύπαρξης διεθνούς , στενής συνεργασίας για την αντιμετώπισή τους.

Η χώρα μας είναι μια από τις αρκετές που έχουν υποστεί στο παρελθόν τέτοιου είδους σκληρές δοκιμασίες, όπως όλοι γνωρίζουμε.

Μετά τους καταστροφικούς σεισμούς που έπληξαν τόσο την Ελλάδα όσο και την Τουρκία το 1999 και την αμοιβαία βοήθεια που προσέφεραν η μία χώρα στην άλλη για την άμεση αντιμετώπιση των σοβαρών προβλημάτων που προκλήθηκαν απ’ αυτούς , οι δυο χώρες αποφάσισαν τη δημιουργία μιας Μικτής Εφεδρικής Μονάδας Αντιμετώπισης Καταστροφών(Joint Hellenic Turkish – Standby Disaster Response Unit JHET-SDRU).

Με δεδομένο ότι τα Ηνωμένα Έθνη, κυρίως λόγω του θεσμικού τους ρόλου , έχουν ως σκοπό το συντονισμό των ανθρωπιστικών δράσεων με στόχο τον περιορισμό των επιπτώσεων των φυσικών καταστροφών στους ανθρώπους, υπήρξε η σκέψη για τη συμμετοχή αυτής της Μικτής Μονάδας σε διεθνείς επιχειρήσεις παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας, από τη στιγμή μάλιστα που αναμένεται η Μονάδα αυτή να βρίσκεται σε υψηλού βαθμού ετοιμότητα.        

Με το παρόν σχέδιο νόμου λοιπόν καλείται η Ελληνική Βουλή να κυρώσει το μνημόνιο κατανόησης μεταξύ των Ηνωμένων Εθνών, της Κυβέρνησης της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Κυβέρνησης της Δημοκρατίας της Τουρκίας για συνεργασία στον τομέα αντιμετώπισης εκτάκτων ανθρωπιστικών αναγκών.

Εδώ θα πρέπει να θυμίσω και να σημειώσω ότι το μνημόνιο αυτό υπογράφηκε στη Νέα Υόρκη την 16η Σεπτεμβρίου 2002 από τον Αναπληρωτή Γενικό Γραμματέα των Ηνωμένων Εθνών, αρμόδιο για Ανθρωπιστικές Υποθέσεις και Συντονιστή Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών Κένζο Οσίμα, τον τότε Υπουργό Εξωτερικών της χώρας μας κ. Γεώργιο Παπανδρέου και τον τότε Υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας Καθηγητή  Σουκρού Σινά Γκιουρέλ.

Το πρωτόκολλο αυτό –που αποτελείται από 14 συνολικά άρθρα-  ορίζει τους κανόνες και τις προϋποθέσεις που θα διέπουν τη συνεργασία της Μικτής Εφεδρικής Μονάδας Αντιμετώπισης Καταστροφών με το Γραφείο Συντονισμού Ανθρωπιστικών Θεμάτων των Ηνωμένων Εθνών (OCHA), ώστε να συμμετέχει σε διεθνείς επιχειρήσεις παροχής ανθρωπιστικής βοήθειας, υπό την αιγίδα του Οργανισμού των Ηνωμένων Εθνών.

Εν συντομία τα άρθρα περιέχουν τις εξής ρυθμίσεις:

Το πρώτο άρθρο κάνει αναφορά στους ορισμούς που περιέχονται στο μνημόνιο.

Το δεύτερο άρθρο προβλέπει πότε και κάτω από ποιες προϋποθέσεις θα κινητοποιείται η Μικτή Μονάδα από το Γραφείο Συντονισμού Ανθρωπιστικών Θεμάτων των Ηνωμένων Εθνών και γίνεται αναλυτική περιγραφή των κατευθύνσεων συνεργασίας των τριών μερών (Ελλάδας, Τουρκίας και Ηνωμένων Εθνών).

Στο άρθρο 3 προβλέπεται ο τρόπος και το είδος των πληροφοριών που θα πρέπει να ανταλλάσσουν τα συμβαλλόμενα μέρη και σε μόνιμη βάση αλλά και όταν υπάρχει αίτηση για την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας καθώς και η ανταλλαγή πληροφοριών που αφορούν το καθεστώς και τα αποτελέσματα της βοήθειας που χορηγήθηκε στα πλαίσια του Μνημονίου.

Ο προϋπολογισμός του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών δε θα επιβαρύνεται από τη συνεργασία και τις δράσεις της Μικτής Μονάδας που έχουν αναληφθεί σε διεθνείς επιχειρήσεις αντιμετώπισης εκτάκτων ανθρωπιστικών αναγκών όπως αναφέρεται στο τέταρτο άρθρο.

Το άρθρο 5 προβλέπει το καθεστώς του προσωπικού της Μικτής Μονάδας όταν βρίσκεται σε αποστολή του ΟΗΕ και το οποίο οφείλει να συμμορφώνεται στους κανόνες και στις αρχές του.  Κάθε κοινή επιχείρηση θα πρέπει να αξιολογείται και από τα τρία μέρη μετά τη λήξη της όπως ρυθμίζεται με το άρθρο 6.

Οι αρμόδιες υπηρεσίες που θα είναι τα σημεία επαφής και συνεννόησης των τριών μερών ορίζονται στο άρθρο 7.

Το άρθρο 8 εκφράζει τη συμφωνία των Ηνωμένων Εθνών, της Ελληνικής Κυβέρνησης και της Κυβέρνησης της Τουρκίας ότι μπορούν να προχωρούν σε όποιες διευθετήσεις κρίνουν απαραίτητες ώστε να υλοποιηθεί το Μνημόνιο.

Με το ένατο άρθρο ορίζονται οι υποχρεώσεις των συμβαλλόμενων μερών σε περιπτώσεις πρόκλησης σωματικών βλαβών, ασθενειών ή θανάτου των μελών είτε της Μικτής Μονάδας είτε τρίτων.

Στο άρθρο 10 γίνεται αναφορά στη διαδικασία που θα πρέπει να ακολουθηθεί εάν προκύψουν διαφωνίες, αμφισβητήσεις ή αξιώσεις μεταξύ των Μερών ως προς την εφαρμογή των όρων του Μνημονίου.

Τέλος πολύ σημαντικό είναι το ενδέκατο άρθρο στο οποίο ορίζονται ο χρόνος ισχύος του Μνημονίου καθώς και η διάρκειά του.

Ρητώς αναφέρεται ότι ο χρόνος διάρκειάς του είναι 5 έτη, με δυνατότητα ανανέωσης εφόσον τα μέρη το επιθυμούν.

Μια άλλη ιδιαίτερα βαρύνουσα ρύθμιση περιέχεται στο ίδιο άρθρο.  Ορίζει τη δυνατότητα τερματισμού του Μνημονίου από οποιοδήποτε Μέρος δεν επιθυμεί τη συνέχισή του.

Σε μια τέτοια περίπτωση το μνημόνιο θα λήξει αυτομάτως σε διάστημα 90 ημερών από τη στιγμή που τα υπόλοιπα μέρη θα λάβουν εγγράφως τη σχετική ειδοποίηση.  

Εισηγούμεθα την κύρωση του Μνημονίου.