Αρχικά μου κίνησε το ενδιαφέρον, μετά παραξενεύτηκα και στο τέλος, έμεινα άναυδος διαβάζοντας ένα επικριτικό σχόλιο της γνωστής και μη εξαιρετέας «Πανδώρας» στο ΒΗΜΑ της Πέμπτης για το βουλευτή του ΠΑΣΟΚ και πρώην υπουργό Ανδρέα Λοβέρδο. Όπου η σκωπτική αυτή «στήλη» της καλής εφημερίδας, ξεπερνώντας το γεγονός ότι επρόκειτο για βουλευτή του ΠΑΣΟΚ,  κατεξευτέλιζε τον θαυμάσιο αυτό άνθρωπο και επιστήμονα με αφορμή μια κοινοβουλευτική ερώτηση που υπέβαλε στο Υπουργείο Πολιτισμού για το γνωστό θέμα της αποπομπής του θεατρικού Οργανισμού Κύπρου από το φεστιβάλ της Επιδαύρου προς όφελος του Εθνικού θεάτρου της …Τουρκίας. Και θα είχα παραμείνει άναυδος εάν δεν έβλεπα ένα ανάλογο, παρόμοιο σχόλιο εναντίον του Λοβέρδου και στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, της Πέμπτης επίσης. Η ομοιότητα του ενός σχολίου με το άλλο με έπεισε ότι η υπόθεση δεν ήταν απλή.

Έπρεπε να το ξανασκεφτώ το θέμα. Προς τι η επίθεση με απαξιωτικούς χαρακτηρισμούς σε ένα νέο, εξελίξιμο και αγαπητό βουλευτή του ΠΑΣΟΚ από δυο εφημερίδες οι οποίες στηρίζουν το ΠΑΣΟΚ. Και το θέμα με ενδιέφερε ιδιαίτερα τόσο γιατί ο Λοβέρδος είναι φίλος μου, όσο και γιατί ανάλογη ερώτηση, για το ίδιο θέμα και πάνω – κάτω με το ίδιο σκεπτικό είχα κάνει κι εγώ. Μόνο που εγώ δεν την υπέβαλα στον Υπουργό Πολιτισμού , πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή αλλά στον αρμόδιο υφυπουργό αφού το να υποβάλλεις κοινοβουλευτική ερώτηση στον …πρωθυπουργό , ισοδυναμεί με πολιτική κριτική, απαράδεκτη για συμπολιτευόμενο βουλευτή. Ενώ για οποιονδήποτε αντιπολιτευόμενο βουλευτή θεωρείται ακόμη και… εύσημο.

Ξαναδιάβασα τα δυο σχόλια και νομίζω ότι κατάλαβα : Τόσο το ΒΗΜΑ όσο και η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ ειρωνεύονταν τον Ανδρέα Λοβέρδο  όχι επειδή  τους έπιασε η ευαισθησία για τον Καραμανλή ( κανονικά θα έπρεπε να …πανηγυρίζουν που επικρινόταν ο πρωθυπουργός) αλλά επειδή η ενέργεια στην ουσία έθιγε αυτόν ο οποίος πήρε πρωτογενώς την απόφαση αποβολής του Κυπριακού θεατρικού οργανισμού από την Επίδαυρο : Τον Γενικό Διευθυντή του Φεστιβάλ, τον οποίο προφανώς στηρίζει ο υφυπουργός.
Ο πρωθυπουργός σημειολογικά και μόνον προίσταται ακόμη του Υπουργείου Πολιτισμού και είναι τουλάχιστον άσκοπο και άκομψο να του γίνεται αφ υψηλού κριτική, γι αυτό και διαφωνώ με τον Ανδρέα Λοβέρδο. Η αναπληρώτρια υπουργός ασχολήθηκε αποκλειστικά με την μεταολυμπιακή αξιοποίηση των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων γι αυτό και είναι άδικο να επικρίνεται για αποφάσεις υπηρεσιακών στελεχών της επιλογής του υφυπουργού. Αλλά η ουσία της κοινοβουλευτικής ερωτήσεως , της πιο ήπιας μορφής κοινοβουλευτικού ελέγχου, είναι να πληροφορηθούν οι βουλευτές τον λόγο λήψεως μιας απόφασης ή το σκεπτικό μιας ενέργειας. Έτσι, το ΒΗΜΑ και η ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ, αντί να αναζητήσουν το γιατί ο νεοδιορισμένος διευθυντής πήρε μιαν – ομολογουμένως άστοχη και εν πολλοίς προβληματική για την ίδια την κυβέρνηση που τον διόρισε- απόφαση, επικρίνουν τον βουλευτή .Γιατί; Μα γιατί προφανώς ο νεοδιορισμένος διευθυντής ήταν του απολύτου γούστου τους, ίσως και «προστατευόμενός» τους και οι αποφάσεις του «συνοδοιπορούσαν» με τις θέσεις των εφημερίδων αυτών. Τον διευθυντή και τις – ακατανόητες και για τον Λοβέρδο και για μένα προσωπικά- αποφάσεις του υπερασπίστηκαν οι δυο εφημερίδες, προσφέροντας την κάλυψή τους και σ αυτόν και στον προιστάμενό του υφυπουργό.
Δυστυχώς φίλε Ανδρέα Λοβέρδο, μετά τον θεατρικό Οργανισμό Κύπρου, ατυχήσαμε κι εμείς αμφότεροι.