Διαβάζω συχνά στον τύπο και ακούω στα ηλεκτρονικά ΜΜΕ τις παρακάτω αποστροφές: « Σύμφωνα με τις πληροφορίες της εφημερίδας Το Βήμα» , « Σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της εφημερίδας Το Θέμα», « Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες της εφημερίδας Τα Νέα» ή « Όπως ευρύτατα κυκλοφορεί στους διαδρόμους και το καφενείο της Βουλής». Ο …πρόλογος αυτός κατά κανόνα
ακολουθείται από πληροφορίες /φημολογίες κυρίως αντικυβερνητικού ή βλαπτικού πάντως για την κυβέρνηση χαρακτήρα που – λόγω της αποκλειστικότητάς τους- δεν μπορούν να επιβεβαιωθούν αλλά δίνουν λαβή για ποικιλία σχολιασμών που επεκτείνονται και σε άλλα ΜΜΕ δημιουργώντας κάποια «κατάσταση». Η κυβέρνηση άλλες φορές αντιδρά άμεσα, άλλες με καθυστέρηση και άλλες, δεν αντιδρά καθόλου. Εγώ όμως – όπως φαντάζομαι και όλοι οι άλλοι βουλευτές που γυρίζουν στις περιφέρειές τους και έξω απ΄ αυτές και συζητούν με πολίτες- γίνομαι δέκτης δυσαρέσκειας, απαρέσκειας, δριμείας κριτικής και παραπόνων με αφορμή αυτές ακριβώς τις «αποκλειστικές» φημολογίες των ΜΜΕ που συζητούνται ευρύτατα σαν να ήταν αληθινές. Το βίωσα αυτές τις τελευταίες μέρες στην Αθήνα, στο Ξυλόκαστρο, στο Κιάτο, μέχρι και στο χωριουδάκι τουΠηλίου Aγιο Λαυρέντιο όπου συχνά-πυκνά πάμε με τη
γυναίκα μου να ξεκουραστούμε 3-4 μέρες. Ο πολίτης με πλησιάζει με ύφος «συνωμοτικό» και μυστικοπαθές, πάντως δυσαρεστημένο και μου «σφυρίζει» στ΄αυτί τις…μαγικές φράσεις: « Δεν πάμε καλά. Να τους τα πεις εκεί κάτω, ακούς; Πές στον Καραμανλή…πες στον Μειμαράκη…πες στον Παναγιωτόπουλο…»
Κι όταν εισπράττουν από εμένα την απορία μου του «που και πως δεν πάμε καλά;», η απάντηση είναι μία: «Δεν διαβάζεις τι γράφουνε….δεν ακούς τι λένε;» Αλλά και στην απάντησή μου του « και επειδή τα γράφουνε και τα λένε , πρέπει και να ισχύουν;» η ανταπάντηση είναι κλασική: « Ξέρουν αυτοί. Όλος ο κόσμος τα λέει.Ο Καραμανλής δεν τα ακούει; Να πας να του τα πείς». Στην παρατήρησή μου τέλος ότι ένας απλός βουλευτής δεν μπορεί να πηγαίνει όποτε θέλει να βλέπει τον Καραμανλή, το Μειμαράκη και τον Παναγιωτόπουλο και στη διαβεβαίωσή μου ότι « τα ξέρουν όλα αυτά», εισπράττω δυσπιστία, γκρίνια και απόρριψη. Γι αυτό λοιπόν και δεν σταματάω να λέω ότι ο σκληρός πόλεμος της δια της δυσφημιστικής και υπονομευτικής τακτικής σπερμολογίας αποδίδει καρπούς στους εχθρούς της Νέας Δημοκρατίας. Η επίθεση εναντίον της κυβέρνησης και του Καραμανλή καλά κρατεί και το τοπίο
στα πάσης φύσεως, μορφής και έκφρασης ΜΜΕ παραμένει άκρως εχθρική για τη Νέα Δημοκρατία. Και το χειρότερο;
Ο απλός κόσμος, ο απλός πολίτης και ψηφοφόρος πείθεται ότι «δεν πάμε καλά». Χρειάζεται πολύ μεγάλη προσπάθεια για να τον κάνεις να δεχτεί – έστω- να κουβεντιάσει την πιθανότητα υπονόμευσης. Προσωπικά, όταν καταφέρνω να κάνω έναν πολίτη να ξανασκεφτεί έστω ΜΗΠΩΣ αυτά που του λένε και που του γράφουν είναι – έστω- υπερβολικά, θεωρώ ότι κάτι ΠΟΛΥ δύσκολο και σπουδαίο πέτυχα.
Ένα απλό παράδειγμα : Διαβάζω : «Σύμφωνα με τις πληροφορίες της εφημερίδας Το Βήμα, ο σχεδιασμός που εκπονείται αυτές τις ημέρες στη Ρηγίλλης και στο υπουργείο Εσωτερικών περιλαμβάνει, εκτός της αλλαγής της εκλογικής νομοθεσίας για τις δημοτικές εκλογές, αλλαγές στην ανάδειξη των περιφερειαρχών και των περιφερειακών συμβουλίων.» Ε λοιπόν, μπορεί να είναι κι έτσι. Αλλά κανείς δεν αναρωτιέται που στο καλό τις βρήκε τις πληροφορίες η εφημερίδα; Ο Μειμαράκης τις έδωσε; Ο ίδιος ο Καραμανλής; Οι άμεσοι, στενοί συνεργάτες τους; Κι αν είναι έτσι, πρόκειται για την αλήθεια ή για παραπληροφόρηση; Λίγο αν βάλουμε όλοι το μυαλό μας να δουλέψει…
|
