Η περιπέτεια που έζησαν τόσοι άνθρωποι- κι ανάμεσά τους τέσσερα στελέχη του ΠΑΣΟΚ εκ των οποίων τα δυο ήταν πρώην υπουργοί- μέσα στο Πολυτεχνείο τη νύχτα της Τρίτης μέχρι τα ξημερώματα της Τετάρτης, εκτός απ΄ όλα τα άλλα ερωτήματα με τα οποία ασχολείται η αστυνομία και η κυβέρνηση, μου
γέννησε άλλες δυο σκέψεις- έμμεσα ή άμεσα προερχόμενες εκ του συγκεκριμένου γεγονότος- που αξίζει τον κόπο να τις μοιραστούμε.
Η πρώτη: Πως είναι δυνατόν σε μια παρουσίαση βιβλίου, μέσα σε αίθουσα του Πολυτεχνείου, να βρίσκονται πολιτικοί μόνο από ένα, συγκεκριμένο κομματικό χώρο όπως ο κύριος Βερελής, ο κύριος Βενιζέλος, ο κύριος Φοίβος Ιωαννίδης και ο κύριος Βούγιας; Αν δεν κάνω λάθος, ήταν εκδήλωση για την παρουσίαση βιβλίου του συγγραφέα κ. Χάρη Μακρυγιώργου, στην αίθουσα Γκίνη του Πολυτεχνείου, μια εκδήλωση στην οποία υπό κανονικές συνθήκες, θα έπρεπε να βρίσκονται πολιτικοί και από τα άλλα κόμματα. Τι συνέβη άραγε και είχαν πάει μόνο πολιτικοί από το χώρο του ΠΑΣΟΚ ; Εκπρόσωποι ή ανεξάρτητα άτομα από την κυβέρνηση, τη Νέα Δημοκρατία, το ΚΚΕ , τον ΣΥΡΙΖΑ, τον Δήμο της Αθήνας , άλλους κομματικούς και πολιτικούς χώρους είχαν προσκληθεί και δεν μπόρεσαν – προφανώς λόγω συνεδρίασης της Βουλής που κράτησε μέχρι αργά - να παρευρεθούν; Ή μήπως δεν είχαν προσκληθεί; Διότι εγώ, προσωπικά, τέτοια πρόσκληση δεν είχα πάρει. Και πως κρίνετε το γεγονός, μετά τη λήξη των
γεγονότων, ο αγαπητός κύριος Βενιζέλος να προβαίνει σε πρωτοφανείς αντικυβερνητικές δηλώσεις ότι « όλες αυτές τις ώρες κάναμε μια πολιτική συζήτηση, διαπιστώσαμε μια δυσαρέσκεια και απογοήτευση την οποία κανείς δεν μπορεί να αγνοήσει», προσθέτοντας ότι «ενώ η κυβέρνηση είχε όλη την καλή
διάθεση, δεν μπορούσε να προβεί σε χειρισμούς που τους κάναμε εμείς» ;
Τι συμβαίνει τελικά σ αυτή τη χώρα, έχει καταλάβει κανείς; Τι μανία είναι αυτή που τους έχει πιάσει τους περισσότερους στο ΠΑΣΟΚ και κυνηγάνε μάγισσες μέχρι τον ύπνο τους;
Η δεύτερη : Που εξαφανίστηκαν όλα τα πρωτοκλασάτα στελέχη των τηλεοπτικών σταθμών ώστε σε ένα τέτοιο, πρωτοφανές γεγονός, άκρως «τηλεοπτικό», μια τέτοια κατάληψη, με 150 «ομήρους» μεταξύ των οποίων και δυο πρώην υπουργοί, να μην «σημάνει συναγερμός» για την καλλίτερη και πληρέστερη ενημέρωση; Η δικαιολογία της απεργίας της Πρωτομαγιάς δεν αποτελεί βέβαια άλλοθι αφού έτσι κι αλλιώς, η ΕΣΗΕΑ έδωσε αμέσως τη συγκατάθεσή της για άρση λόγω των γεγονότων. Και αν επικαλεστεί κανείς οποιαδήποτε άλλη δικαιολογία, οφείλω να επικαλεστώ κι εγώ τη σοβαρότητα του γεγονότος, το απρόβλεπτο της κατάστασης, την πρωτοφανή – προφανώς- τηλεθέαση , το ενδιαφέρον του κόσμου αλλά και την ευαισθησία που – είμαι βέβαιος- διαθέτουν οι δημοσιογράφοι. Μόνον ο Άκης Παυλόπουλος του ALTER από τους βασικούς παρουσιαστές- δημοσιογράφους των καναλιών βρέθηκε στις επάλξεις. Όλα τα άλλα κανάλια , χρησιμοποίησαν τη «βάρδια» τους , καθυστέρησαν ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ μέχρι να βρεθούν οι ρεπόρτερς και οι συνεργάτες και να πάνε στους διάφορους χώρους όπου «έτρεχαν» οι εξελίξεις
και έδειξαν απροθυμία να κηρύξουν πανστρατιά για ένα τέτοιο γεγονός. Εμπιστεύτηκαν νεαρούς και άπειρους – στην πλειοψηφία τους- παρουσιαστές που μπορεί να προσπάθησαν φιλότιμα και να έδωσαν τον καλλίτερό τους εαυτό αλλά – δυστυχώς- για ένα τέτοιο γεγονός, δεν ήταν αρκετό. Και θέλετε να μου πείτε ότι στο Πολυτεχνείο είχαμε πυροβολισμούς, θύματα, επεισόδια, 150 ομήρους, δυο πρώην υπουργούς ανάμεσά τους …τι άλλο έπρεπε να γίνει για να κινητοποιηθούν όλοι;
|
