Είναι γεγονός ότι εδώ και αρκετούς μήνες, ένας μεγάλος αριθμός απλών βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας βρίσκεται σε κατάσταση «ήπιας αντίδρασης» απέναντι σε διάφορα που συμβαίνουν – η ΔΕΝ συμβαίνουν- στον πολιτικό, κομματικό και κοινοβουλευτικό χώρο τους. Η αντίδραση αυτή περιορίστηκε σε παραστάσεις προς τον γραμματέα της Κοινοβουλευτικής Ομάδας Απόστολο Σταύρου, απόπειρες συζήτησης των θεμάτων αιχμής με τον γραμματέα του κόμματος Βαγγέλη Μειμαράκη και ανταλλαγή απόψεων  στο …καφενείο της Βουλής και άλλους χώρους, χωρίς να πάρει άλλη μορφή, ούτε να αποτελέσει θέμα σοβαρής ανησυχίας. Φυσικά, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, οι εφημερίδες – κυρίως αυτές της αντιπολίτευσης- «πήραν χαμπάρι» όσα συζητιόντουσαν από τους βουλευτές δεδομένου ότι οι περισσότεροι απ΄αυτούς προέρχονταν από την περιφέρεια, όπου οι μικρότερες και πιο «κλειστές» κοινωνίες συζητούσαν  ευρύτερα τα προβλήματα, πιέζοντας τους βουλευτές για λύσεις τις οποίες δεν  έπαιρναν με αποτέλεσμα γκρίνια και δυσφορία. Φυσικό επακόλουθο: Να αρχίσουν κάποια δημοσιεύματα .
Σάρκα και οστά πήρε αυτή η «ήπια αντίδραση» με την έκφραση απροθυμίας μιας ομάδας 15-20 βουλευτών να προσέλθει στη Βουλή και να ψηφίσει το νομοσχέδιο για τις προσλήψεις στο Δημόσιο, τους συμβασιούχους, το ΑΣΕΠ και κυρίως το θέμα της συνέντευξης εάν δεν έπαιρνε ουσιαστική ενημέρωση από τον υπουργό Προκόπη Παυλόπουλο. Το πολύ κακό στην ενέργεια αυτή των βουλευτών – ο αριθμός των οποίων γρήγορα ανέβηκε στους 40 - ήταν ότι η αντίδραση εκδηλώθηκε λίγες ώρες πριν από την έναρξη της συζήτησης στη Βουλή, κάτι που σήμαινε ότι στην ουσία, δεν ήταν δυνατόν να γίνει τίποτα. Το πολύ καλό, ότι ο κ. Παυλόπουλος δέχτηκε αμέσως να πάει να τους βρει στη Βουλή, να τους μιλήσει, να τους εξηγήσει με αποτέλεσμα η κρίση να εκτονωθεί.
Και μέχρι στιγμής, η αρνητική δημοσιότητα για το κόμμα και την κυβέρνηση ήταν – όπως ανεμένετο- σημαντική. Στη συνέχεια ωστόσο, τα πράγματα πήραν μια διαφορετική τροπή, προφανώς γιατί το κόμμα της Νέας Δημοκρατίας, τα όργανα και τα στελέχη του αποφάσισαν να προσπαθήσουν να καταλάβουν γιατί τόσοι βουλευτές ήταν δυσαρεστημένοι και να προσπαθήσουν να βρουν λύσεις.
Έτσι, η κατάσταση διαφοροποιήθηκε. Ο γραμματέας της Κοινοβουλευτικής ομάδας Απόστολος Σταύρου άρχισε να βλέπει καθ ομάδες τους βουλευτές και να καταγράφει επακριβώς και λεπτομερώς τα θέματα που τους απασχολούσαν, αναλαμβάνοντας την ευθύνη να ενημερώσει και «παραπάνω». Κάτι το οποίο και έγινε προφανώς αφού τους απλούς βουλευτές της συμπολίτευσης αρχίζουν ήδη να τους βλέπουν και να εξετάζουν τα σημεία τριβής και άλλα, υψηλόβαθμα στελέχη ενώ θα τους δει και ο πρωθυπουργός.
Κάτι άρχισε να κινείται λοιπόν στον κοινοβουλευτικό/ πολιτικό χώρο της Νέας Δημοκρατίας, χωρίς τυμπανοκρουσίες, χωρίς φασαρία, χωρίς βαρύγδουπες δηλώσεις , με στόχο να ερευνηθούν τα αίτια που δημιούργησαν τις γκρίνιες και τα παράπονα, να σταματήσει η αρνητική δημοσιότητα και να γίνει πιο ουσιαστικός, δημιουργικός και αποτελεσματικός ο ρόλος του απλού βουλευτή.
Υπάρχει τρόπος για να βρεθεί λύση σε όλα τα θέματα. Αν οι βουλευτές ήταν δυσαρεστημένοι, αυτό οφείλεται σε διάφορα αίτια – με κορυφαίο τη συμπεριφορά των υπουργών και την αντιμετώπισή τους από τα υπουργικά γραφεία και τα γραφεία προέδρων και διευθυντών του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα. Αν οι υπουργοί, τα στελέχη των υπουργείων τους, οι πρόεδροι και Γενικοί Διευθυντές εταιριών του Δημοσίου και του ευρύτερου Δημοσίου Τομέα , αντιληφθούν ότι ο βουλευτής έχει ρόλο, δικαιώματα και μεγάλες υποχρεώσεις στους ψηφοφόρους του διότι αυτός τους εκπροσωπεί, τους συναντά και – εν πολλοίς – τους αντιμετωπίζει, τότε όλα θα πάνε καλά.