Είναι όμως τρομερό το να θέλεις – ή να είσαι υποχρεωμένος- να κάνεις αντιπολίτευση με κάθε μέσο και κάθε τρόπο μέσα από κάποιο ΜΜΕ  το οποίο είναι αποφασισμένο να κάνει αντιπολίτευση ό, τι κι αν συμβεί. Και φυσικά, αναγκάζει τους συνεργάτες του – δημοσιογράφους φαντάζομαι- να γράφουν τα πράγματα με ένα συγκεκριμένο τρόπο. Ή κι αν δεν τα γράφουν – προφανώς επειδή δεν τους «βγαίνει»από την είδηση να τα γράψουν έτσι όπως τα θέλει ο εργοδότης,- να τα …τιτλοφορεί όπως θέλει, ανεξάρτητα αν από το κείμενο που ακολουθεί, ο τίτλος δεν δικαιώνεται. Και λυπάμαι γιατί όλοι αυτοί οι καταπιεσμένοι συντάκτες, κάποια στιγμή , θα έχουν την επιθυμία να γίνουν μέλη της ΕΣΗΕΑ ή στελέχη σε κάποιο ΜΜΕ, θα θέλουν να έχουν θέση και άποψη στα τεκταινόμενα, θα διεκδικούν για λογαριασμό τους κάτι καλύτερο.
Στο μεταξύ, θα έχουν «συντάξει» ειδήσεις τις οποίες το ΜΜΕ στο οποίο εργάζονται θα έχει τιτλοφορήσει «Κόλαφος» για τη συνέντευξη στις προσλήψεις η Επιστημονική Επιτροπή της Βουλής» αλλά κάτι τέτοιο δεν θα αποδεικνύεται από το κείμενο, όση προσπάθεια κι αν έχουν κάνει. Και επίσης θα έχουν γράψει φράσεις αλήστου μνήμης και μνημεία αγραμματοσύνης όπως « Αντιρρήσεις στην ΕΠΙΛΕΧΘΕΙΣΑ εισαγωγή της συνέντευξης στη διαδικασία των προσλήψεων με μοριοδότηση, εκφράζει η Διεύθυνση Επιστημονικών Μελετών της Βουλής, σε έκθεση που συνέταξε επί του νομοσχεδίου του υπουργείου Εσωτερικών.»

Επί του συγκεκριμένου, μιλάω για το ειδησεογραφικό portal  IN.GR του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη το οποίο χθες φιλοξενούσε αυτή την «είδηση – σχόλιο- προσωπική ερμηνεία» μιας γνωμοδότησης που άγνωστο με ποια κριτήρια, με ποιους στόχους και με ποιες επιστημονικές θέσεις υποστήριξης εξέφρασε αυτή η Επιτροπή.
Αλλά για να καταλάβετε και περί ποίας επιτροπής πρόκειται, στην έκθεσή της για την κορυφαία νομοθετική επιλογή της κυβέρνησης,  αναφέρεται το παρακάτω ασαφές, ασύντακτο, δυσνόητο σκεπτικό ότι με τη συνέντευξη «ένα μη τυπικό κριτήριο, όπως η αξιολόγηση της προσωπικότητας του υποψηφίου, έστω και αν η αρνητική εκτίμησή του γίνεται αιτιολογημένως και υπόκειται συνεπώς σε πλήρη δικανική κρίση, ανατρέπει όλα τα άλλα τυπικά κριτήρια (π.χ. σπουδές, χρόνος εμπειρίας κ.λπ.), αποτέλεσμα που δε φαίνεται κατ’ αρχάς να συνάδει με τον σκοπό της διάταξης, όπως αυτός αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου».
Περίεργα πράγματα διατυπωμένα από επιστήμονες οι οποίοι αρνούνται όλες τις διεθνείς πρακτικές αξιολόγησης ενός υποψηφίου ου μιλούν για ολοκλήρωση μιας εικόνας μόνο μέσα από προσωπική επαφή μαζί του. Λες και υπάρχει επιχείρηση στον κόσμο ολόκληρο που θα προσελάμβανε έναν υπάλληλο, συνεργάτη, στέλεχος ( πολύ περισσότερο) ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΤΟΝ ΔΕΙ και χωρίς να μιλήσει μαζί του. Ρουάντα Μπουρούντι;

Αλλά η επιτροπή αυτή εκφράζει και προβληματισμό και για τη διάταξη του νομοσχεδίου εκείνη που προβλέπει την επαναφορά των «μη επανεκλεγέντων» βουλευτών στην προηγούμενη εργασιακή τους κατάσταση, χωρίς να έχουν οι εργοδότες τους το δικαίωμα να προβούν σε μετάθεση, απόσπαση, μετακίνηση, διάθεση, μεταφορά, ή οποιαδήποτε άλλη υπηρεσιακή μεταβολή που δεν θα έχουν ζητήσει οι πρώην βουλευτές.
Οι βουλευτές δηλαδή οι οποίοι εξελέγησαν και υποχρεώθηκαν – τηρώντας την απαράδεκτη και ανόητη διάταξη περί ασυμβίβαστου- να παραιτηθούν από τη δουλειά τους και να την εγκαταλείψουν, δεν θα έχουν το δικαίωμα να επανέλθουν σ αυτήν εάν την επόμενη φορά δεν εκλεγούν. Αμφισβητούν το αυτονόητο, το λογικό και το δίκαιο αυτοί οι άνθρωποι, ίσως επειδή  οι ίδιοι θεωρούν ότι έχουν εξασφαλίσει το απυρόβλητο της μονιμότητας και προφανώς έχουν διοριστεί στη θέση στην οποία βρίσκονται. Χωρίς διαγωνισμό και χωρίς συνέντευξη βέβαια.