Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος, 20 Ιουνίου. Crashonline

Ομολογώ ότι δεν ξέρω που μπορεί να οδηγήσει και πόσο μπορεί να επηρεάσει συμφωνίες, υπογραφές και ανακοινώσεις για το τεράστιο θέμα του Ελληνικού η όλο και αυξανόμενη κινητοποίηση εναντίον της επίσημα συμφωνημένης εκχώρησης του χώρου του πρώην Αεροδρομίου του Ελληνικού, σε ιδιωτική εταιρεία προς «αξιοποίηση».

Οι αντιδράσεις είναι πολλές, πολυμερείς, σφοδρές , οι επιθέσεις σκληρές και τα επιχειρήματα των διαφωνούντων είναι πολλά και ισχυρά με πρώτο και κύριο την παλαιότερη απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας που έχει κρίνει ότι απαγορεύεται γενικώς η διάθεση των Εθνικών Γαιών, σε τρίτους, για κερδοσκοπικούς σκοπούς. Συνεπώς είναι αδύνατη και η διάθεση για κερδοσκοπικούς σκοπούς του Ελληνικού και του παραθαλάσσιου μετώπου του Αγίου Κοσμά. Η γνωμοδότηση αυτή, είχε βγει πριν από χρόνια, είχε «αραχνιάσει» στα συρτάρια Υπουργείων – άγνωστο για ποιο λόγο- , για μεγάλο χρονικό διάστημα, «ξεπεράστηκε» από άλλη πρόσφατη απόφαση του ΣΤΕ το Μάιο που έκρινε ότι μπορούν να προχωρήσουν κανονικά οι επενδύσεις στο Ελληνικό και τον Άγιο Κοσμά, απορρίπτοντας προσφυγές που είχαν υποβληθεί από κατοίκους και φορείς της περιοχής.

Ακόμα κι έτσι όμως, ύστερα από πρωτοβουλία της Ομάδας Κοινωνικής Εγρήγορσης (ΟΚΕ), στα τέλη Απριλίου, το Μικτό Γνωμοδοτικό Συμβούλιο,( κοινή Συνεδρίαση του Συμβουλίου Ιδιοκτησίας Δασών και του Συμβουλίου Ιδιοκτησίας Δημοσίων Κτημάτων και Ανταλλαξίμου Περιουσίας) είχε κρίνει αρνητικά τα σχέδια του ΤΑΙΠΕΔ, για την εκχώρηση του πρώην Αεροδρομίου με την αναφορά ότι η εκχώρηση γίνεται « σε εξευτελιστική τιμή»

Και αυτό γιατί με βάση το Σύνταγμα και τη Συνθήκη Ανεξαρτησίας από τον Οθωμανικό ζυγό, η περιοχή των Τραχώνων, μέσα στην οποία περιλαμβάνονται και εκτάσεις του πρώην Αεροδρομίου, σύμφωνα και με την Γνωμοδότηση είναι Δημόσιες διαχειριστικά… πρόκειται δηλαδή για Εθνικές Γαίες, που αποτελούν περιουσία του Ελληνικού Λαού.

Και αυτό γιατί με βάση το Σύνταγμα και τη Συνθήκη Ανεξαρτησίας από τον Οθωμανικό ζυγό, η περιοχή των Τραχώνων, μέσα στην οποία περιλαμβάνονται και εκτάσεις του πρώην Αεροδρομίου, σύμφωνα και με την Γνωμοδότηση είναι Δημόσιες διαχειριστικά… πρόκειται δηλαδή για Εθνικές Γαίες, που αποτελούν περιουσία του Ελληνικού Λαού.

Αυτά λοιπόν με τα περίεργα μπρος – πίσω του ΣτΕ . Και μάλιστα μετά τις πληροφορίες για κάποιες «δεύτερες σκέψεις» στο μυαλό στελεχών της κυβέρνησης, διάβασα μια ιδιαίτερα κατατοπιστική μικρή «ανάλυση» της Διαδικτυακής Νομικής Πύλης Ιδεών «ΝΟΜΙΚΑ ΝΕΑ» :

« Συνηθέστατη πρακτική των τελευταίων ετών η ομφαλοσκόπιση σε σχέση με συμβάσεις που υπογράφει το Δημόσιο συνήθως, δεσμεύεται, αλλά μετά το ξανασκέπτεται και προβληματίζεται. Εχει συμβεί πολλές φορές στο παρελθόν. Πολλοί το θυμούνται από τον καιρό του Νέου Διεθνούς Αερολιμένα των Σπάτων οπότε το ΠΑΣΟΚ «ξαναείδε» τη σύμβαση και τη …..βελτίωσε σαν λές και η σύμβαση ήταν ποιητικό κείμενο και η πολιτική ηγεσία ο επιμελητής του. Κοινός πολιτικός παρονομαστής : Οτι υπογράφει μια κυβέρνηση το ξανασκέπτεται μια άλλη. Το Ελληνικό αποτελεί μια συμφωνία που προέκυψε με ένα μόνο διαγωνιζόμενο που γράφθηκε σε σκοτεινά δωμάτια… Μια κακή κάκιστη συμφωνία που όμως υπογράφθηκε. Τι παράδειγμα αλήθεια δίνει κανείς όταν το “ξανασκέπτεται” συμβατικά επειδή είναι κράτος ; Μπορεί το κράτος να αλλάζει γνώμη και να μην τιμά την υπογραφή του όταν χαρακτηρίζεται από συνέχεια;» Συνεπώς, μήπως «τίποτα δεν τέλειωσε»;