Τρίτη, 3 Μαίου 2016. Άρθρο στο crashonline

Ένα ακόμη Αμερικάνικο «Ινστιτούτο» με τη μορφή του «δοχείου σκέψης» όπως αποδίδεται στα Ελληνικά ο αμερικάνικος όρος «think tank», ένας ακόμη αποκαλούμενος «μη κερδοσκοπικός οργανισμός» ο οποίος στηρίζεται από το αστικό κράτος των ΗΠΑ με έδρα την Ουάσιγκτον και περιγράφεται από διεθνείς αναλυτές ως μια « βιτρίνα που συμβάλλει τα μέγιστα στην προώθηση των στόχων του αμερικανικού κατεστημένου και των αμερικανικών συμφερόντων παγκοσμίως», το Ινστιτούτο Brookings , μας κάνει την …τιμή να ασχοληθεί με την «Ελλαδίτσα» μας και δημοσιοποιεί έτσι «στα ξεκούδουνα» - που λέει ο λαός μας- μιαν απίστευτη άποψη για το «Ελληνικό δράμα» σχολιάζοντας ότι « Η Ελληνική οικονομία θα είχε ανακάμψει χωρίς το πολιτικό χάος που υπάρχει στη χώρα».

Με τίτλο «Συμφωνία της τελευταίας στιγμής ή εκλογές» η ανάλυση του Brookings προβλέπει « Συμφωνία με τους πιστωτές στο παρά ένα ή προκήρυξη εκλογών με το ερώτημα αν η Ελλάδα δέχεται τα μέτρα λιτότητας των δανειστών. Και προσωπικώς δεν ξέρω ποιον εξυπηρετούν τέτοιες «αναλύσεις», τέτοιες αιφνιδιαστικές «πρωτοβουλίες» που λόγω της εκτεταμένης διεθνούς προβολής στα διεθνή ΜΜΕ δημιουργούν «κλίμα», τέτοια απαξίωση της ελληνικής πολιτικής σκηνής αν όχι τα τεράστια συμφέροντα που στην ουσία εκπροσωπούν τέτοια «Ινστιτούτα», τέτοια «δοχεία σκέψης» , τέτοιες «βιτρίνες αμερικανικών συμφερόντων», τέτοιοι ψευδεπίγραφοι «μη κερδοσκοπικοί Οργανισμοί».

Και σε τελευταία ανάλυση, πώς είναι δυνατόν και από ποιόν και με ποιο τρόπο να …. επιδιορθωθεί το «πολιτικό χάος» και να επανέλθει η κατάσταση σε … φυσιολογικά για τα αμερικάνικα «δοχεία σκέψης» επίπεδα;

Στην ανάλυση που υπογράφει Έλληνας καθηγητής οικονομικής ανάλυσης ( Θ. Πελαγίδης) σημειώνεται ότι υπάρχουν δύο σενάρια, με τις ίδιες πιθανότητες επιτυχίας :

1. Συμφωνία της τελευταίας στιγμής και τα δύο μέρη σχετικά ευχαριστημένα. Χρειάζεται συμφωνία σε τεχνική μορφή για την εφαρμογή των προληπτικών μέτρων. Ο Τσίπρας θα δεχθεί συγκεκριμένο οδικό χάρτη για την αναδιάρθρωση του χρέους που θα ισοδυναμεί με μια μεταφορά του ζητήματος στο μέλλον. Το πρόβλημα μπορεί να είναι και πάλι το ΔΝΤ που ίσως επιμείνει σε λεπτομέρειες της ουσίας του πακέτου μέτρων των 3,6 δισ. ευρώ. ( Συμπέρασμα δεν βγάζω).

2. Ο Τσίπρας προκηρύσσει πρόωρες εκλογές με το δίλημμα: «Δέχεστε τα μέτρα λιτότητας των πιστωτών ή όχι;», καλώντας όλα τα κόμματα να απορρίψουν τις προτάσεις των πιστωτών.

Στην ίδια ανάλυση γίνεται αναφορά στο πως προέκυψε το αδιέξοδο και υπογραμμίζεται ότι το ΔΝΤ πιέζει για τα επιπλέον προληπτικά μέτρα προκειμένου να διασφαλίσει ότι, με τη συμμετοχή του στο πρόγραμμα, η Ελλάδα θα εκπληρώσει τον όρο της συμφωνίας για πρωτογενές πλεόνασμα 3,5% από το 2018.

Σύμφωνα με την ίδια ανάλυση, η κυβέρνηση προτίθεται να επιτύχει τους στόχους μέσω αύξησης των φορολογικών εσόδων και τους πιστωτές να προτιμούν σημαντικές περικοπές δαπανών Η κυβέρνηση στοχεύει στην προστασία του πυρήνα των ψηφοφόρων της αρνούμενη να περικόψει τις δημόσιες δαπάνες αφού κάθε περαιτέρω περικοπή δαπανών που αφορούν μισθούς και συντάξεις θα διαλύσει πλήρως την ήδη πληγείσα δημοτικότητα της .

Μα αυτά ακούμε εβδομάδες τώρα στα ελληνικά κανάλια και διαβάζουμε στις εφημερίδες. Περίεργα πράγματα. Προς τι τέτοιο «ταρατατζούμ»; Τι να περιμένουμε άραγε; Τι κρύβει το αμερικάνικο «δοχείο»; Εκτός από … σκέψεις;