Δεν θα γράψω ΚΑΙ εγώ για το «φιάσκο» της αναβολής των εσωκομματικών εκλογών στη Νέα Δημοκρατία μια και έχουν γραφτεί τόσα πολλά που το θέμα έχει καλυφθεί πλήρως , απ΄ όλες τις πλευρές, χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι ξέρουμε τι ΑΚΡΙΒΩΣ έγινε και οδηγηθήκαμε στο ναυάγιο. Θα «πιάσω» όμως μιαν άλλη πτυχή του θέματος που μάλλον δεν έχει αρκούντως συζητηθεί και έχουν ακουστεί αρκετά αλλά χωρίς να μπαίνουν στην ουσία του πράγματος. Είχε δίκιο ο ΣΥΡΙΖΑ στην επίσημη ανακοίνωσή του όπου εξέφραζε τη θέση ότι « στις κρίσιμες στιγμές που διανύουμε, η χώρα χρειάζεται μια σοβαρή και υπεύθυνη αντιπολίτευση. Ευχόμαστε αυτό να συμβεί σύντομα». Αυτό βέβαια είχε πολλές και διάφορες ερμηνείες.

Θέλω να γράψω δυο λόγια για μια απ΄ αυτές που εκφράστηκε με σχόλια του τύπου «Πανηγυρίζει ο ΣΥΡΙΖΑ» ή «Στην Κουμουνδούρου ανοίγουν σαμπάνιες» ή «ο Τσίπρας οργανώνει και την ΕΠΟΜΕΝΗ τετραετία του». Μα δεν είναι καθόλου έτσι τα πράγματα. Και μπορεί ένα κόμμα που κατέχει αυτή τη στιγμή την εξουσία να αισθάνεται ικανοποίηση για την αδυναμία του βασικού του αντιπάλου να ολοκληρώσει τις διεργασίες για εκλογή ηγεσίας και για την εσωτερική αναστάτωση στη Νέα Δημοκρατία, αλλά κανείς σοβαρός πολιτικός από το χώρο του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι δυνατόν και να …πανηγυρίζει.

Γιατί μην ξεχνάτε ότι ο κ. Τσίπρας επισκέφθηκε με δική του πρωτοβουλία τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και του εξέφρασε τις ανησυχίες του για την πορεία της χώρας, υπογραμμίζοντας την ανάγκη να υπάρξει «μια στοιχειώδης πολιτική συνεννόηση», στα κρίσιμα και στρατηγικής σημασίας θέματα, « στο Προσφυγικό, στα μεγάλα εθνικά μας θέματα, στο Κυπριακό, στα Ελληνοτουρκικά, στο Ονοματολογικό και σε κρίσιμα κοινωνικά θέματα - ασφαλιστικό – παιδεία».

Ξέρει καλά ο κ. Τσίπρας ότι με 153 βουλευτές και την ενδεχόμενη και υπό προυποθέσεις «στήριξη» του κ. Λεβέντη , του κ. Νικολόπουλου , κάποιων ακόμα βουλευτών των ΑΝΕΛ αλλά και της δικής του εσωκομματικής αντιπολίτευσης, δεν μπορεί να πορευτεί στην ολοκλήρωση των υποχρεώσεών του και παράλληλα να διοικεί και τη χώρα με τις χιλιάδες των προβλημάτων της καθημερινότητας. Θέλει και ξέρει ότι έχει ανάγκη ενός αξιόπιστου και ισχυρού «συνομιλητή» και αυτός δεν μπορεί να είναι άλλος από τη Νέα Δημοκρατία.

Και καλό θα ήταν να εύχεται ΑΝΟΙΧΤΑ να τελειώσουν οι εκκρεμότητες στο κόμμα της Συγγρούκαι να συζητήσει σοβαρά με το νέο αρχηγό γιατί αλλιώς, δεν θα δει πολλούς «άσπρους καπνούς» να βγαίνουν από την καμινάδα της Ευρωπαικής Ένωσης.