Καθώς συνεχίζεται ακόμα – και κατά τα φαινόμενα θα συνεχιστεί για πολύ- η κατακραυγή εναντίον του Υπουργού Παιδείας Νίκου Φίλη για τις «Ρεπουσικής» συγγένειας δηλώσεις του περί Γενοκτονίας, ο υπουργός επιχείρησε ( όχι και τόσο…. φανατικά) να δώσει κάποιες απαντήσεις στις αντιδράσεις που προκάλεσαν οι δηλώσεις του. Είναι βέβαιον ότι η «πρωτοβουλία» του σχολιάστηκε αρκετά και προκάλεσε ναι εντυπώσεις αλλά ο άνθρωπος, επί της ουσίας, δεν απάντησε και -κυρίως- δεν έπεισε ότι ένα άτομο με τις πεποιθήσεις του μπορεί να είναι Υπουργός. Κάτι που άλλωστε συνέβη και με τις δηλώσεις της κυρίας Ρεπούση, καθηγήτριας Ιστορίας και πρώην βουλευτού Πειραιώς της ΔΗΜΑΡ περί «συνωστισμού στο λιμάνι της Σμύρνης.

Μιλώντας σε εκδήλωση στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, ο υπουργός έκανε μια –προφανώς σχεδιασμένη- απόπειρα να καταγγείλει τα «στερεότυπα, που επικρατούν στην χώρα και για την αναζωπύρωση του εθνικιστικού λόγου».

Αυτά πιστεύει, αυτά λέει, με γειά του με χαρά του, πλην όμως Υπουργός Ελληνικής Κυβέρνησης – έστω και του ΣΥΡΙΖΑ- ΔΕΝ μπορεί να είναι. Αυτό ωστόσο που προκαλεί εντύπωση είναι η απόπειρα διαφόρων σχολιαστών – ηλεκτρονικών κυρίως- Μ.Μ.Ε. να αμβλύνουν τις οξείες εντυπώσεις και κριτικές που προέκυψαν από τα περί «Γενοκτονίας» και «Εθνοκάθαρσης».

«Είναι αλήθεια – είπε και έτυχε αρκετής προβολής ΧΩΡΙΣ σχολιασμούς- ότι είναι πολλές οι περισπάσεις που δεν μας επιτρέπουν να σκεφτούμε με εύλογο τρόπο τα προβλήματα. Συνεχώς μπροστά μας ορθώνονται παλαιότερα και νέα στερεότυπα που έχουν κρατήσει τη χώρα μας σε μια ζωή χαμένων ευκαιριών. Τέτοια είναι μια αναζωπύρωση του εθνικιστικού λόγου, τα ζούμε καθημερινά δυστυχώς, και ως υποτίθεται παρηγορητικό λόγο στις στιγμές της κρίσης», είπε ο κ. Φίλης .

Και σχεδόν αμέσως, η αναπληρώτρια υπουργός Παιδείας Σία Αναγνωστοπούλου, έσπευσε να χαρακτηρίσει τις δηλώσεις του ως « πηγή έμπνευσης για διάλογο», ξεκινώντας μια νέα προσπάθεια να δώσει « κατεύθυνση» στους πολίτες και να τους υποβάλει σκέψεις και ιδέες. Μια μέθοδος που εφαρμόζεται από τέτοιου είδους κυβερνήσεις και σε κάποιες χώρες, ευημερεί κι όλας.

«Βλέπουμε - είπε η κ. Αναγνωστοπούλου- φαινόμενα που φτάνουν στα όρια του χουλιγκανισμού όταν τολμήσει ένας άνθρωπος να πει το οτιδήποτε, κάτι που θα μπορούσε όχι να υιοθετηθεί αλλά να αποτελέσει πηγή έμπνευσης για περαιτέρω συζητήσεις».

Περίεργες πρωτοβουλίες, περίεργες απόψεις, περίεργη στάση. Το δίχως άλλο. Και βοηθούντος του κ. Σκουρλέτη με νέες δηλώσεις περί λαικισμού, η επιχείρηση συνεχίζεται.