Ο τέως πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας και η συμπαθέστατη σύζυγός του Περιστέρα-Μπέτυ Μπαζιάνα έπραξαν – ως γονείς – πολύ σωστά και επέλεξαν δυο πολύ καλά σχολεία για τα δυο παιδιά τους, τους δυο γιούς τους τους οποίους έγραψαν τον μεν πρώτο στο νηπιαγωγείο της Σχολής Χιλλ και τον δεύτερο, το μικρότερο, στον παιδικό σταθμό «Αγκάλη». Φυσικά για να τα επιλέξουν, ρώτησαν και πήραν τις καλύτερες- προφανώς- πληροφορίες και τα επέλεξαν και για το περιβάλλον και για την επάρκεια του εκπαιδευτικού προσωπικού.

Γνωρίζοντας κι εγώ την ποιότητα των δυο εκπαιδευτικών αυτών «τόπων», οφείλω να τους επαινέσω. Αλλά… έλα που υπάρχει και το «αλλά» που όσοι συνάδελφοι επέλεξαν να επισημάνουν, θεωρήθηκαν από κάποιες «πλευρές» λαικιστές που δεν χάνουν ευκαιρία να επιπλήξουν, να κάνουν κριτική, να ελέγξουν τον τέως πρωθυπουργό για κάθε ενέργειά του, ακόμα και για το πόσο… αλάτι βάζει στο φαγητό του.

Δεν ανήκω σ αυτούς. Πολιτικά όμως , δεδομένου ότι ο κ. Τσίπρας είναι υποψήφιος και πάλι για την πρωθυπουργία, διέπραξαν σφάλμα το οποίο και εκείνος το αγνόησε και η σπυζυγός του δεν τον προφύλαξε.

Το ετήσιο κόστος – όπως διάβασα- για να γράψει κάποιος τα δυό του παιδιά σ΄ αυτά τα Ιδιωτικά σχολεία, αγγίζει, αν δεν ξεπερνά, τα 13.000 ευρώ. Και δεν λέει κανείς στον τέως πρωθυπουργό ότι το να δώσει 13.000 ευρώ είναι παράνομο, παράτυπο ή ένδειξη πλούτου, ούτε τον κατηγορεί για …επίδειξη πλούτου. Ξέρουμε πόσα χρήματα παίρνει ένας πρωθυπουργός ή ένας βουλευτής – δεν γνωρίζουμε πόσα έπαιρνε ΠΡΙΝ γίνει βουλευτής αφού δεν έχει εργαστεί στην ουσία ποτέ- και είναι βέβαιον ότι υπερεπαρκούν για τα δίδακτρα των δυο παιδιών του.

Ωστόσο 13.000 ευρώ το χρόνο είναι για εκατοντάδες χιλιάδες ελληνικές οικογένειες το ετήσιο ΣΥΝΟΛΟ των χρημάτων που «μπαίνει» με τον ένα ή τον άλλο τρόπο στο νοικοκυριό της καθεμιάς απ΄ αυτές. Και σε μια περίοδο σαν κι αυτή που περνάμε, ιδίως γι αυτόν, προεκλογική, το ζεύγος Τσίπρα –Μπαζιάνα θα μπορούσε να σκεφτεί πιο «έξυπνα» και να αποφύγει τα δυο Ιδιωτικά. Γιατί δεν τα έβαζε, σαν καλός Αριστερός ηγέτης που είναι και πρέπει να δίνει το καλό παράδειγμα, σε ένα Δημόσιο σχολείο το μεγάλο και σε ένα Δημοτικό Παιδικό Σταθμό το άλλο; Τι περισσότερο έχει ο κ. Τσίπρας από τον οποιοδήποτε μικροεπαγγελματία, αυτοαπασχολούμενο ή συνταξιούχο ψηφοφόρο του – εκτός από περισσότερα χρήματα;

Και – στο τέλος- ποιος του τα πληρώνει αυτά τα χρήματα αν όχι ο απλός Έλληνας πολίτης που δυστυχεί;