Η είδηση – που τη διαβάζω σε
διάφορα ηλεκτρονικά ΜΜΕ- δεν θάπρεπε να δημιουργεί έκπληξη ή προβληματισμό σε
κανέναν μας. Είναι κάτι που ξέρουμε ή τουλάχιστον θα έπρεπε να ξέρουμε, να
έχουμε καταλάβει : « Το Μνημόνιο εκτόξευσε τα
"φέσια" από 29 σε €77 δισ.» .Για όσους δεν είναι καλά
ενημερωμένοι για τα νούμερα, οι ληξιπρόθεσμες οφειλές προς την εφορία
προβλέπεται να ξεπεράσουν τα 80 δισεκατομμύρια αφού στο τέλος Απριλίου ξεπερνούσαν
τα 77 δισ. Τα στοιχεία της Γενικής
Γραμματείας Δημοσίων Εσόδων δείχνουν ότι
τον Απρίλιο προστέθηκαν στα «φέσια» προς το Δημόσιο απλήρωτοι φόροι 700
εκατομμυρίων , έτσι ώστε τα νέα ληξιπρόθεσμα από τις αρχές του χρόνου να φτάσουν στα 4,2 δισ. ευρώ. Και αν
προσθέσουμε και τα « συσσωρευμένα ληξιπρόθεσμα χρέη» που είναι – ζωή νάχουν που
λέει ο λόγος- 72,8 δισ. . Έτσι φτάσαμε
στα 77,08 δισ. Τι εισπράχτηκε στο διάστημα
Ιανουαρίου - Απριλίου ; 721 εκατ. ευρώ
από παλαιές οφειλές και 424 εκατ. ευρώ από νέες οφειλές. Εντάξει…εντάξει…τα
πολλά νούμερα μας ζαλίζουν και κάποια στιγμή θέλουμε να τα βάλουμε όλα στην
πάντα και να κάνουμε μια βόλτα. Με τη βόλτα όμως, τα «φέσια» δεν μειώνονται. Το
ζήτημα είναι: «Με ποιο τρόπο μειώνονται»;
Και η απάντηση αυτονόητη: «
Όταν τα πληρώνουν αυτού που χρωστάνε».
Σωστά. Αλλά τα έξι χρόνια
εφαρμογής του Μνημονίου τα χρέη προς την εφορία ανέβηκαν από 29,39 δισ. στα
τέλη του 2009, σε….. σε 77,08 δισ. ευρώ
στις αρχές Μαΐου 2015. Σαφές : Η τάση αύξησης των «φεσιών» στο Δημόσιο κατά 1
δισ. ευρώ σε μηναία βάση που δημιουργήθηκε το 2013 και συνεχίσθηκε το 2014
φαίνεται πως παραμένει και το 2015.
Τελειώσαμε; Όχι δα. Μόλις
αρχίζουμε. Κι αν το κατανοήσουμε….ίσως το κατανοήσουν κι αυτοί που απλώς
καταγράφουν την αύξηση των χρεών και εκδηλώνουν την ευχή … « να αρχίσουν οι
Έλληνες να πληρώνουν τα χρέη τους».
Για να μη λέω πολλά λόγια,
εγώ θα ήμουν απολύτως ικανοποιημένος εάν σ΄αυτή τη σκέψη, σ αυτή τη λογική,
προσθέταμε λίγες, απλές λεξούλες, ως συμπλήρωμα της προηγούμενης φράσης:
«…αυτοί που έχουν να τα πληρώσουν και το αποφεύγουν με νόμιμους και παράνομους
τρόπους».
Γιατί «παρά του μη έχοντος»
ισχύει και το υπόλοιπο ρητό, σε άψογη αρχαιοελληνική εκφορά: «…ουκ αν λάβοις».
|