http://www.crashonline.gr

Έχω συνηθίσει να διαβάζω πριν γράψω αλλά και να μη γράφω «εν θερμώ». Όταν συμβαίνει το ένα από τα δυο ή –το χειρότερο- ΚΑΙ τα δυο, αυτό που γράφεται δεν είναι σωστό. Διάβασα λοιπόν αρκετά, σήμερα, Καθαρά Δευτέρα ενώ η βροχή έπεφτε αδιάκοπα και μ έκανε να ξεχνώ κάθε ανάμνηση- απλώς ανάμνηση- λαγάνας, ταραμοσαλάτας και πετάγματος αετού.Δεν μένω στη ρητορική του χθες με τις σφοδρές αντιδράσεις ΕΝΤΟΣ του κυβερνητικού σχηματισμού. Αντιδράσεις είναι. Κάμπτονται. Ξεπερνιούνται. Ή αντιμετωπίζονται με «δραστικά» μέτρα. Πέρα από την ανάλογη με του Γλέζου αντίδραση του Μίκη Θεοδωράκη, την προσοχή μου τράβηξε η ανάλυση των τελευταίων γεγονότων από τη «Ντόιτσε Βέλλε» με το συμπέρασμα ότι «Ο Σόιμπλε ''πέρασε'' στη συμφωνία ότι θεωρούσε σημαντικό.»

Δηλαδή: τη δέσμευση της Ελλάδας να ολοκληρώσει το πρόγραμμα που τρέχει αλλά και να υπάρξει αξιολόγηση από τους τρεις θεσμούς.

Άρα: Επιμήκυνση του θεσμού της Τρόικας με άλλο όνομα αλλά που θα κάνει αξιολόγηση και υπόσχεση Τσίπρα να μην αναιρέσει «μεταρρυθμίσεις» που έχουν ήδη γίνει. Κι αυτά με χρηματοδότηση «βήμα προς βήμα».

Η «Ντόυτσε Βέλλε» λοιπόν αποκαλεί «Εύκολη αποστολή για τον Σόιμπλε» την …εκστρατεία πειθούς των γερμανών βουλευτών που την έχει ήδη ξεκινήσει. Και σε μια ανάλυση της εφημερίδας Handelsblatt , επιβεβαιώνεται η πεποίθηση ότι για τον Σόιμπλε που έχει συνηθίσει να «πουλάει» συμβιβασμούς στους βουλευτές, αυτή τη φορά η αποστολή του δεν είναι τόσο δύσκολη καθώς μαζί με τη Μέρκελ κατάφεραν να περάσουν σχεδόν όλα τα σημεία τα οποία οι ίδιοι θεωρούν σημαντικά.

Ο Σόιμπλε ακύρωσε μια συνάντηση με τον Όσμπορν και με το επιτελείο του που τα είχε συγκεντρώσει, άρχισαν να τα στέλνουν όλα τα έγγραφα στους Γερμανούς βουλευτές ώστε να ενημερωθούν πριν κληθούν να αποφασίσουν.

Παράλληλα η Handelsblatt αναφέρει ότι οι συγκυβερνώντες βουλευτές των Χριστιανοκοινωνιστών της Βαυαρίας έχουν πάντα σοβαρές επιφυλάξεις ενώ δεν λείπουν και οι προειδοποιήσεις και επικεντρώνεται στο ότι θα συναινέσουν στη συνέχιση της βοήθειας μόνον με όρους δεσμεύσεων για την υλοποίηση μεταρρυθμίσεων.

Πέστε μου τώρα, ειλικρινά και καθαρά: Τι λόγο έχουμε να …χαιρόμαστε; Και για ποιο πράγμα;