Άρχιζε η τελευταία εβδομάδα του Μαρτίου όταν ανήσυχος, προβληματισμένος, με μυρμηγγιασμένο κορμί και ταραγμένο εγκέφαλο έγραφα το άρθρο μου. Τα τηλεοπτικά δελτία ασχολιόντουσαν αρκετά «επιπόλαια» με τα βροντερά γεγονότα στην Κύπρο, το «κούρεμα», τις τάσεις εντός και εκτός Ευρωζώνης, τις ευθύνες για την κατάσταση που είχε δημιουργηθεί την τελευταία εικοσαετία στο τραπεζικό «σύστημα» του Νησιού της Αφροδίτης.Οι εφημερίδες και τα blogs «έκραζαν» την κυβέρνηση για την απαράδεκτη κατάσταση γύρω από τις παρελάσεις της 25^ης Μαρτίου που έγιναν εν κρυπτώ από το φόβο επεισοδίων και δευτερευόντως , ασχολιόντουσαν : 

- με την «Επόμενη μέρα για την Ελλάδα, αφού οι Γερμανοί τα «πήραν όλα κι έφυγαν» από την Κύπρο...εξαιτίας και της παθητικής στάσης της ελληνικής κυβέρνησης» ,

- με την κυβέρνηση Σαμαρά για την οποία «Οι επόμενες μέρες μοιάζουν με πορεία σε ναρκοπέδιο γιατί ένα λάθος μπορεί να τινάξει τα πάντα στον αέρα, αφού ο «φάκελος Κύπρος» ξύπνησε μια σειρά από εφιάλτες στο Μέγαρο Μαξίμου» ,

- Με την άθλια κατάσταση στην οποία βρίσκεται το Σωφρονιστικό Σύστημα στην Ελλάδα αφού οι φυλακές «μπάζουν» από παντού και κανείς δεν ξέρει τι φταίει

- Με τον Στουρνάρα και το πόσο χαμηλότερο από πέρυσι θα είναι φέτος το χαράτσι.

Όσο για τις αθλητικές εφημερίδες, αυτές ζούσαν ακόμη στον απόηχο της «Υπόθεσης Κατίδη», του ανόητου, νεαρού ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ που εκστασιασμένος από το γκολ που έβαλε, έτρεξε στην κερκίδα, έβγαλε τη φανέλα του αποκαλύπτοντας ένα σώμα «χτυπημένο» με δεκάδες τατουάζ και χαιρέτισε φασιστικά.

Στην Ελλάδα, στην Ευρώπη, στην Κύπρο, στην Ευρωζώνη, στο Παγκόσμιο Τραπεζικό Κύκλωμα την εποχή του Τέταρτου Ράιχ εξελίσσονται τρομακτικές, σεισμικές κινήσεις κάτω απ΄ τα πόδια μας ενώ τα νέα παιδιά αυτής της γενιάς , που γεννήθηκαν σ’ ένα παγκοσμιοποιημένο , φτωχοπιημένο κόσμο χωρίς τις λέξεις και τις έννοιες «πατρίδα», «σημαία», «παράδοση», «θρησκεία», «οικογένεια» , «συνείδηση», «ηθική», «σοβαρότητα», «σύμβολο» να έχουν κάποια σημασία, χωρίς να αποτελούν κομμάτια της διαπαιδαγώγησής τους . Στην πραγματικότητα δεν ξέρουν ποιοι είναι, που βρίσκονται, δεν ξέρουν τι τους γίνεται. Και να πρέπει να «τα βγάλουν πέρα» ως μέλη ενός προβλήματος μιας ολόκληρης γενιάς Ελληνόπουλων που γεννήθηκαν, διαμορφώθηκαν, μορφώθηκαν, εκπαιδεύτηκαν, διαπαιδαγωγήθηκαν, αναπτύχθηκαν σ΄ ένα περίεργο «Νέο Κόσμο», χωρίς πρότυπα, χωρίς ιδανικά, χωρίς καθοδηγητές, χωρίς ραχοκοκκαλιά.

Κι ενώ τα πράγματα είναι πραγματικά ΠΟΛΥ σοβαρά, ενώ θάπρεπε μέχρι και «Κρυφά Σχολειά» να ξαναφτιαχτούν ,με ευαίσθητους και πολυμαθείς δασκάλους ώστε να μάθουν οι νέοι και οι νέες μας δέκα πράγματα για να καταφέρουν να επιβιώσουν στην επερχόμενη «γενιά των παγετώνων» και να μην περιμένουν να βρουν απαντήσεις στα ερωτηματικά τους από τα περίεργα δελτία ειδήσεων και τις ενημερωτικές εκπομπές στα ελεγχόμενα τηλεοπτικά κανάλια, υπάρχουν εφημερίδες που διεκδικούν τον τίτλο του «σοβαρού εντύπου» οι οποίες αφιερώνουν σελίδες και σελίδες για

- το μυστικό γάμο του Αχιλλέα Βιγκόπουλου και της Νικόλ Κοτοβός στο Κολωνάκι με αποκλειστικό φωτορεπορτάζ από τη γαμήλια τελετή,

- την αποκάλυψη του αμερικανού ηθοποιού Τζέιμς Φράνκο ότι ο Μάγος του Οζ ήταν τσαρλατάνος,

- την εξομολόγηση του Κωνσταντίνου Μαρκουλάκη ότι δεν μπορεί να δαμάσει την ερωτική του απληστία,

- τις προσπάθειες που κάνει ο ΑΝΤ1 για να εκπαιδεύσει σωστά τη Δούκισα Νομικού η οποία, εκτός από την τηλεοπτική της παρουσία, εδώ και λίγο καιρό εργάζεται και ως διοικητική υπάλληλος στο κανάλι,

- τις απαντήσεις της Εύης Σαουλίδου στο ερώτημα του «Τι θα έκανε η Γκόλφω στην Αθήνα του 2013»,

- τις διαβεβαιώσεις ότι «τίποτε δεν σταματά την απόλαυση» αφού η ερωτική ευχαρίστηση δεν μετριάζεται με τη χρήση προφυλακτικού,

- το πάρτι- έκπληξη που έκανε ο Σταύρος Νιάρχος για τη Τζέσικα,

- την αποκλειστική πληροφόρηση ότι η Χρουσαλά και η Μενούνος δένουν τη φιλία τους με κουμπαριά,

- την « είδηση- βόμβα» ότι ο Ηλίας Βρεττός και η ΕυαγγελίαΑραβανή είναι τρελά ερωτευμένοι και με αποδείξεις αλλά και

- την απόφαση του Αντώνη Πετρόπουλου και της Υρώς Κατάρα να αλλάξουν στέφανα στην Πάρο όπου γνωρίστηκαν όπως και

- την απόφαση της Εριέτας Κούρκουλου να ετοιμάσει την πρώτη της συλλογή ρούχων αφού ήταν λάτρης της μόδας από μικρή.

Κοιτάξτε γύρω σας: Είναι σχολεία αυτά που έχουμε , είναι εκπαίδευση αυτή που δίνουμε στα παιδιά, είναι πρότυπα αυτά που προβάλλονται από τα περιοδικά και τις εφημερίδες και τις τηλεοράσεις, είναι παραδείγματα και υποδείγματα χαρακτήρων αυτά που προτείνονται, υπάρχουν πλέον «ήρωες της καθημερινότητας», μιλάει κανείς για την ιστορία και τις παραδόσεις του τόπου τους, γνωρίζουν το αληθινό νόημα των λέξεων «ηθική», «πατρίδα», «καθήκον»;

Γιαυτό λοιπόν, οι «Κατίδηδες» του σήμερα μοιάζουν σαν τα εγκαταλελειμμένα σε ορφανοτροφεία παιδιά του 19^ου αιώνα που αφού παραπετάχτηκαν , κακοποιήθηκαν από τους «προστάτες» τους, μεγάλωσαν χωρίς φροντίδα, όραμα, ζεστασιά και είχαν μία φιλοδοξία: Να «βγούν έξω» , να «πετύχουν», να «κάνουν λεφτά» και να «εκδικηθούν» την «πουτάνα την κοινωνία» που τους αδίκησε.

Πως λοιπόν να μην πανηγυρίσουν σηκώνοντας το χέρι σε φασιστικό χαιρετισμό; Σάμπως ξέρουν περί τίνος πρόκειται;