Δημήτρης Κωνσταντάρας - Έγκλημα και Τιμωρία

Έγκλημα και Τιμωρία

Δεν με εξέπληξε η στάση στελεχών του ΠΑΣΟΚ που ήταν παρόντα στην κυβέρνηση Παπανδρέου και συνέχισαν να είναι παρόντα στην κυβέρνηση Παπαδήμου, όταν προεξάρχοντος του Ευάγγελου Βενιζέλου άρχισαν, ο ένας μετά τον άλλο, να παραδέχονται ότι δεν τα είχαν κάνει καλά τα πράγματα τα τελευταία δυο χρόνια αλλά και δεν μπορούσαν να τα κάνουν καλά ούτε τώρα.Ο Βενιζέλος χάραξε το «δρόμο της μετάνοιας», ακολούθησαν ο Σαχινίδης, ο Ανδρέας – δεν υπάρχει σάλιο- Λοβέρδος, ο Χρυσοχοίδης και άλλοι. Ωστόσο το ότι παραδέχονται δημόσια , προ του αδιεξόδου, την ευθύνη ότι δεν έκαναν καλά τη δουλειά για την οποία τους εξέλεξε ο Ελληνικός λαός, δεν σημαίνει ούτε ότι απαλλάσσονται των αμαρτημάτων τους, ούτε ότιυπάρχει η οποιαδήποτε περίπτωση να ταυτιστούν με την «αμαρτωλή πόρνη» που άλειψε με μύρο τα πόδια του Ιησού για να εισπράξει στη συνέχεια τη φράση «αφέονταί σου αι αμαρτίαι…πορεύου εν ειρήνη».

Η παραδοχή του Χρυσοχοίδη ότι « αποδειχθήκαμε ανίκανοι…έπρεπε να είχαμε δανειστεί εγκαίρως για να μη χρειαστεί να μπούμε στο Μνημόνιο» και του Βενιζέλου ότι « είμαι εξουθενωμένος και παραμένω από εθνικό καθήκον αλλά καμία από τις προγνώσεις του αρχικού προγράμματος δεν επιβεβαιώθηκε» μπορεί να έχουν στόχο τον Γιώργο Παπανδρέου αλλά στην ουσία φορτώνουν και όλη την κυβέρνηση με την αποτυχία της πολιτικής που εφάρμοσε και την οποία όλοι στήριζαν και χειροκροτούσαν.

Τον εγκαταλείπουν όλοι τον Παπανδρέου, τον στέλνουν στην πυρά και προσδοκούν μια …κάθαρση όπως ο εγκληματίας που παραδέχεται τον φόνο αλλά δείχνει κάποιον άλλο λέγοντας «αυτός μου είπε να τον κάνω». Ντροπής πράγματα.

Ο Γιώργος Καρατζαφέρης είπε στον πρωθυπουργό ότι χρειάζεται μικρότερο και πιο ευέλικτο κυβερνητικό σχήμα 12-13 υπουργών σε τρεις κύκλους υπουργείων και ΔΕΝ εννοούσε βέβαια να γίνει η μείωση από τους προερχόμενους από τη Νέα Δημοκρατία και τον ΛΑ.Ο.Σ. και να διατηρηθούν στην κυβέρνηση τα «βαρίδια».

Δεν θα ερμηνεύσω εγώ τη σκέψη του. Αλλά όλοι καταλάβαμε τι εννοούσε. Είναι λοιπόν μια χρυσή ευκαιρία σε όλους όσοι σκέφτονται όχι τις προσωπικές ευθύνες τους και τις προσωπικές τους ενοχές αλλά το μέλλον τους στην «επόμενη μέρα» στο ΠΑΣΟΚ, να …αφεθούν «προσωρινά» ελεύθεροι να χαράξουν την προσωπική τους πορεία και πολιτική ώστε να φτάσουν στην Ημέρα της Κρίσεως, τις εκλογές, να τεθούν υπό την κρίση των ενόρκων ( του ελληνικού λαού) και να τιμωρηθούν αυθεντικά, χωρίς «Δεύτερες Σκέψεις».

Κι όσο γι αυτούς που δεν έχουν ευθύνες- και ούτε τύψεις βέβαια - , τους αξίζει μια ευκαιρία να προσπαθήσουν να πείσουν το λαό , να του αποδείξουν ότι «όλοι δεν είναι ίδιοι» και ότι όλο τοΕλληνικό πολιτικό σύστημα δεν είναι ούτε διεφθαρμένο, ούτε ανίκανο, ούτε αναποτελεσματικό αλλά ικανό να παράγει υγιή στελέχη που καταλαβαίνουν, νοιάζονται και ενεργούν για το συμφέρον της πατρίδας και των πολιτών.

Γιατί – πώς να το κάνουμε δηλαδή- δεν είμαστε όλοι «κλέφτες, διεφθαρμένοι, ύποπτοι, ψεύτες και ανίκανοι». Είμαστε οι εξαιρέσεις στον πολιτικό κανόνα ίσως. Αλλά υπάρχουν ΠΟΛΛΕΣ εξαιρέσεις .