Ό,τι και να γράψει, ό,τι και να πει κανείς για την φρικαλέα κατάσταση που επικρατεί στην περιοχή της Αθήνας που συνηθίσαμε να αποκαλούμε «Άγριο Παντελεήμονα», στην οδό Αχαρνών, έχει γραφτεί και έχει ειπωθεί.Το να επιχειρήσει κάποιος να αναλύσει τα αίτια και το ιστορικό της κατάρρευσης αυτής της κάποτε φιλικής και όμορφης αθηναικής γειτονιάς που συνέδεε την Πλατεία Βικτωρίας με το Πεδίο του Άρεως και την πλατεία της μεγαλύτερης εκκλησίας των Βαλκανίων, τον Άγιο Παντελεήμονα, θα ήταν απλώς μια επανάληψη των αναφορών που έχουν γίνει επανειλημμένα αρμοδίως από πολλούς.

Το να θελήσει κάποιος να περιγράψει την ατμόσφαιρα που επικρατεί, την απόγνωση των φιλήσυχων κατοίκων, τον «πολεμικό» χαρακτήρα της γειτονιάς, το φόβο και τον τρόμο στα σπίτια και τα μαγαζιά θα ήταν απλώς αντιγραφή των εκατοντάδων δημοσιευμάτων εφημερίδων και περιοδικών των τελευταίων 6-7 ετών.

Αυτό πρέπει να σταματήσει. Είναι μια τεράστια ανωμαλία, ένα απόστημα που πρέπει να σπάσει, ένας καρκίνος που κατατρώει τα σωθικά της Αθήνας και ο οποίος πρέπει να αφαιρεθεί επειγόντως. Και αυτό είμαστε υποχρεωμένοι να προσπαθήσουμε και να επιδιώξουμε να κάνουμε όλοι εμείς που ασχολούμαστε με την πολιτική, με την Τοπική Αυτοδιοίκηση, με τα Κοινά.

Πριν από δυο-τρία χρόνια, ένας Πολιτιστικός Όμιλος που είχαν δημιουργήσει οι κάτοικοι της περιοχής, κάλεσε κάποιους Αθηναίους ανθρώπους της πολιτικής, της εξουσίας, των ΜΜΕ αλλά και «εραστές της Αθήνας» για να τους εξηγήσει μερικά πράγματα για το πώς έχει δημιουργηθεί η κατάσταση που έχει δημιουργηθεί και να προτείνει τρόπους που θα οδηγούσαν σε λύση. Πήγε μόνο ένας. Η «αφεντιά μου».

Τα περασμένα Χριστούγεννα, οι κάτοικοι προσκάλεσαν Αθηναίους βουλευτές, υπουργούς, άλλους εκπροσώπους φορέων και δημοσιογράφους να «περάσουν» για ένα ποτήρι κρασί από την Πλατεία του Αγίου Παντελεήμονα την παραμονή της Πρωτοχρονιάς και να ευχηθούν καλή χρονιά. Πήγε ο ίδιος ένας. Η «αφεντιά μου». Κι κάποια στιγμή αργότερα ή νωρίτερα, πέρασε και ο βουλευτής του ΛΑ.Ο.Σ. Θάνος Πλεύρης και κάποιος αντιδήμαρχος.

Φίλες και φίλοι όπου κι αν βρίσκεστε, σε όποιο κόμμα, σε όποια Δημοτική Παράταξη, σε όποιο ΜΜΕ, σε όποιο φορέα, πάρτε το χαμπάρι: Έτσι, δουλειά ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ.

Τα γεγονότα της εβδομάδας που πέρασε, των περασμένων εβδομάδων, των περασμένων μηνών, των περασμένων ετών απαιτούν συντονισμένη και κεντρικά ελεγχόμενη δράση. Η περιοχή της Πλατείας Βικτωρίας και του Αγίου Παντελεήμονα, πάσχει εδώ και χρόνια, οι ασθένειες που την έπληξαν έχουν διαγνωσθεί, οι πληροφορίες έχουν μεταφερθεί εκατοντάδες φορές στους κατά καιρούς αρμόδιους, έχουν υπάρξει κάποιες ενέργειες και δράσεις αλλά το αποτέλεσμα είναι ορατό δια γυμνού οφθαλμού : Η γειτονιά είναι εχθρική, αφιλόξενη, επικίνδυνη τόσο για τους κατοίκους όσο και για τους διερχόμενους και παρά τις διαπιστώσεις, τις συζητήσεις, τις συσκέψεις δεν έχει υπάρξει η παραμικρή βελτίωση.

Είναι δυνατόν να σκεφτεί κανείς ότι υπάρχουν άνθρωποι στην κεντρική εξουσία που δεν επιθυμούν να επανέλθει – και αυτή η γειτονιά και τόσες άλλες γειτονιές που αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα- σε μια ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΗ κατάσταση; Αρνούμαι να το δεχτώ.

Αρνούμαι να δεχτώ ότι έτσι όπως η «πράσινη κυβέρνηση» του Παπανδρέου, η ευαισθητοποιημένη Δημοτική Αρχή του Κακλαμάνη, η στελεχωμένη Νομαρχιακή Αρχή που πλέον μετονομάζεται σε Περιφέρεια αποφασίζουν να «προχωρήσουν» ένα οποιοδήποτε γενικότερο σχεδιασμό και το κάνουν, έτσι ακριβώς δεν μπορούν – ή δεν θέλουν- να κάνουν με τον «Άγριο Παντελεήμονα».

Δεν έχω την απαίτηση να είναι – όπως εγώ- κάτοικοι της περιοχής, ούτε καν της ευρύτερης περιοχής. Δεν υπονοώ ότι πρέπει να «βγει ο στρατός στους δρόμους». Δεν έχω στο μυαλό μου κάποιον « εμφύλιο».

Θέλω όμως να δω ένα σωστό, επιστημονικό σχεδιασμό για την αντιμετώπιση της κρίσης. Διότι βρισκόμαστε σε σοβαρή κρίση, τις διαστάσεις της οποίας την ΞΕΡΟΥΜΕ. Και είμαστε όλοι υποχρεωμένοι να την πολεμήσουμε. Με κεντρικό σχεδιασμό από το Υπουργείο Περιβάλλοντος, το Υπουργείο Ασφάλειας του Πολίτη, το Υπουργείο Οικονομικών με τη συνεργασία του Δήμου Αθηναίων, με τη συμμετοχή εκπροσώπων των κατοίκων και των επαγγελματιών της περιοχής, με την αρωγή της Εκκλησίας και με όλους τους τοπικούς φορείς.

Τέλος τα ψέματα, τα ημίμετρα και η αδιαφορία. Η περιοχή της Πλατείας Βικτωρίας και του Αγίου Παντελεήμονα πρέπει να πάψει να είναι κάποιο «άλλο Κράτος».