Χρειάζομαι απαραιτήτως κάποιον ειδικό, ψυχίατρο, ψυχολόγο, παιδοψυχολόγο, κάποιας τέτοιας ειδικότητας τέλος πάντων για να μου εξηγήσει – ώστε να μπορώ κι εγώ να εξηγήσω στους ανθρώπους που μου κάνουν την τιμή και με ρωτάνε- αν ο Γιώργος Παπανδρέου έχει κάποια συγκεκριμένη πάθηση ή αν αυτά που κάνει και λέει οφείλονται σε κάποιο οικογενειακό πολιτικό σύνδρομο.
Και τη χρειάζομαι ιδιαιτέρως τώρα αυτή τη βοήθεια, αφού μελέτησα όσα γράφτηκαν σε εφημερίδες και ακούστηκαν σε ραδιόφωνα τις τελευταίες μέρες περί του «ρεσιτάλ διχασμένης προσωπικότητας» που έδωσε ο κ. Παπανδρέου μιλώντας ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς στο «Συνέδριο της Σύμης» το οποίο έγινε στον…Πόρο!
Εν ολίγοις, ο κ. Παπανδρέου, ξεχνώντας ότι είναι πρωθυπουργός της Ελλάδος, καταδίκασε με τον πλέον κατηγορηματικό τρόπο όλα αυτά που κάνει η Ελληνική κυβέρνηση ζητώντας «δικαιότερη αναδιανομή του Πλούτου», χωρίς να αντιλαμβάνεται ότι στρεφόταν άμεσα εναντίον του εαυτού του. Ίσως γιατί δεν θυμόταν τι ακριβώς είναι ο ίδιος , ίσως γιατί εκείνη τη στιγμή νόμιζε ότι πρωθυπουργός είναι ακόμα ο Καραμανλής, ίσως γιατί είχε αποφασίσει να…παραιτηθεί αλλά ξέχασε να το κάνει πριν μιλήσει, ο πρωθυπουργός ήταν στην κυριολεξία λάβρος εναντίον όσων «περικόπτουν κοινωνικές δαπάνες», προτείνοντας «αναδιανομή εισοδήματος».
Προτείνοντας δηλαδή την εφαρμογή μιας πολιτικής η υιοθέτηση της οποίας έφερε την Ελλάδα – και την Ευρώπη ολόκληρη- στη σημερινή κατάσταση. Είναι άραγε πιθανόν να πάσχει ο κ. Παπανδρέου από κάποιο είδος «πολιτικού αυτισμού», να μην αναγνωρίζει δηλαδή τις λέξεις που καλείται να εκφέρει και τη σημασία τους, να μην αναγνωρίζει τα γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου, να μην αντιλαμβάνεται τις έννοιες ή μήπως αυτό είναι σύμπτωμα απλώς ενός προιόντος αναλφαβητισμού; Είναι δυνατόν ο εγκέφαλός του να λειτουργεί με «εναλλακτικού λωβούς», όταν δηλαδή μιλά ως πρωθυπουργός να χρησιμοποιείται αυτομάτως ο ένας λωβός και όταν «μπαίνει στα παπούτσια» του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς να ενεργοποιείται ο άλλος;
Είναι δυνατόν να πάσχει από κάποιο «Σύνδρομο Πολιτικής Υπερ-ανευθυνότητας» που στο παρελθόν οδήγησε σημαντικούς ηγεμόνες – όπως ο Ναπολέων, ο Λουδοβίκος ο 13ος, ο Στάλιν, ο Χίτλερ κ.α.- να πιστεύουν ότι η θέλησή τους ήταν υπεράνω των πάντων και μπορούσαν να μετατρέπουν τη λογική σε παραφροσύνη, χωρίς να αντιλαμβάνεται πώς όλοι αυτοί στην κυριολεξία «έπασχαν» από …άλλες ασθένειες; Δεν τα βλέπω πιθανά όλα αυτά.
Δεν είναι άρρωστος ο κ. Παπανδρέου. Μπορεί να μην είμαι γιατρός αλλά μια χαρά τον βλέπω, κομψό και …αθληταρά, ακούραστο και κινητικό, λάτρη των Xtreme Sports και των καλών θεατρικών / μουσικών παραστάσεων, «σπαρτιάτη» στη δίαιτά του… Και τότε πως το εξηγείτε ρε παιδιά; Τι είναι αυτό που τον πιάνει ώρες – ώρες και κάνει όλα αυτά που έλεγε ότι ΔΕΝ θα κάνει; Ποιος ταυρομάχος τον έχει «πιάσει από τα κέρατα» και τον αναγκάζει να λέει στον άνεργο, το συνταξιούχο, τον όμηρο των τραπεζών, τον κατεστραμμένο βιοτέχνη, τον ταλαιπωρημένο αγρότη, τον καταληστευμένο μικρομαγαζάτορα, τον «πνιγμένο» από το παραεμπόριο μικροκαταστηματάρχη, τον εποχιακό συμβασιούχο ή τον υπάλληλο των 600-700 ευρώ, τη χήρα, την πολύτεκνη μητέρα, την αδιόριστη καθηγήτρια ότι πρέπει να «παλέψουν όλοι» και να «κάνουν θυσίες» για να «σώσουμε την πατρίδα από τη χρεωκοπία» για την οποία κανείς απ΄ αυτούς δε φταίει;
Δεν μπορεί! Απ΄ όλους αυτούς τους καθηγητάδες με τα διδακτορικά που τον περιστοιχίζουν, δε βρέθηκε ΕΝΑΣ να του πει «πρόεδρε…κόψε το μπαλαμούτι» διότι «ο ταλαιπωρημένος πολίτης ΔΕΝ μπαλαμουτιάζεται»; Κι αν δεν ξέρουν τι σημαίνει «μπαλαμούτι» να τους δώσω μερικές ερμηνείες γι αυτή την Τούρκικη λέξη, με Ελληνική προέλευση, που βρίσκω πρόχειρα: 1.εξαπάτηση 2. ψηστήρι σε γυναίκα (με ψεύτικα κομπλιμέντα) 3. Βάζω «χέρι». 4. Λέω ιστορίες απ΄ το κεφάλι μου 5. Παραμυθιάζω 6. Πουλάω «φύκια για μεταξωτές κορδέλες». 7. «πουλάω μούρη» Στην πραγματικότητα, η λέξη palamut έχει άμεση σχέση με την εξαπάτηση στα «ζάρια», με την αρχαιοελληνική «πηλαμύς» που εξελίχθηκε σε «παλάμη» και είχε σχέση με το «κλέψιμο» στους πεσσούς. Πως λέμε δηλαδή «εν τη παλάμη και ούτω βοήσωμεν»….κάπως έτσι. Το να βγαίνεις λοιπόν και να λες παρανοικά πράγματα του τύπου « τα αίτια της κρίσης δεν είναι στα συστήματα πρόνοιας αλλά είναι η μεγάλη αδιαφάνεια στο χρηματοπιστωτικό σύστημα, η έλλειψη δημοκρατικού ελέγχου και η ανισότητα που υπάρχει στον κόσμο» είναι σα να του λες ότι «δε φταίς εσύ…όλοι εμείς φταίμε που σε «μπαλαμουτιάζαμε» αλλά θα σε βάλουμε και πάλι να πληρώσεις διότι έτσι μας υποχρεώνει το…Μνημόνιο». Παιδιά… επειγόντως διάγνωση χρειάζονται οι άνθρωποι για να ξέρω κι εγώ τι να λέω στον κόσμο. |
