Μέχρι που φτάνει το θράσος της mediaκής μας δημοκρατίας, σίγουρα κανείς –και παρά τα όσα ενδεικτικά τεκταίνονται- δεν μπορεί να γνωρίζει ακόμη.

Πολύς κόπος έγινε προκειμένου να φανεί στην ευρύτερη μάζα η προσπάθεια των αρμοδίων για ίση κατανομή του τηλεοπτικού χρόνου στους βουλευτές κυβέρνησης και αντιπολίτευσης.

Φευ! Γιατί κάποια πράγματα- ειδικά στα ελληνικά media- δεν αλλάζουν. Το βράδυ της Δευτέρας σε τηλεοπτικό πάνελ, φιλοκυβερνητικού σταθμού ο εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, με συνδυασμό αγγλοσαξονικού φλέγματος και φρασεολογίας της «νταλίκας» διέκοπτε και κοντραριζόταν με τους συναδέλφους του της αντιπολίτευσης. Και μετά την κατάχρηση των πρώτων 30 λεπτών, διαμαρτύρεται ότι δεν…μίλησε αρκετά!

Την ίδια στιγμή πληθαίνουν οι φωνές- δημοσιογραφικές και μη- που απειλούν να ανοίξουν το στόμα τους και να καταγγείλουν τα όσα «κομματικοπολιτικά» παιχνίδια παίζονται στο «μαγαζί» όπου εργάζονται.

Mediaκοί νεολογισμοί (σ.σ: δεν «σηκώνει» τα νούμερα, δεν «διαχειρίζεται» καλά τους προσκεκλημένους), δημοσιογραφικές «αβρότητες» εντός κι εκτός στούντιο, σφαγή και κομματικά μαχαιρώματα στις συσκέψεις μεγάλων εκδοτικών οργανισμών και στο τέλος τι;

Φίμωση, αγένεια, επιδεικτική αδιαφορία στο πρόσωπο ανθρώπων που τους θέλει ο λαός, έχουν καταξιωθεί πρώτα ως επαγγελματίες και μετά ως «κομματικά ζώα», «αποκεφαλισμοί» ενοχλητικών μικρομεσαίων «στελεχών» του χώρου του Τύπου για να φανεί το αυταπόδεικτο: Το… μέσο είναι το μήνυμα. Ευχαριστούμε. Το καταλάβαμε έστω και με καθυστέρηση.

Χριστίνα ΓΑΛΑΝΟΠΟΥΛΟΥ