Η είδηση μας έφτασε από την πρωτεύουσα του Ισημερινού, το Κίτο . Και μας καθησύχαζε ότι « Ασφαλείς είναι οι γιγάντιες χελώνες καθώς το ηφαίστειο των Γκαλάπαγκος ησυχάζει».

 

Η ροή λάβας από το ηφαίστειο στα Γκαλάπαγκος σταμάτησε λοιπόν, χωρίς να επηρεάσει τις διάσημες γιγάντιες χελώνες ή άλλα ενδημικά είδη. Και είναι γεγονός ότι οι τεράστιες χελώνες απειλήθηκαν σοβαρά από τη λάβα και όχι μόνο οι χελώνες αλλά και άλλα, σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας που φιλοξενούνται στο εθνικό πάρκο των Γκαλάπαγκος.

 

Το ερώτημα βέβαια, σήμερα, Παγκόσμια Ημέρα για το Περιβάλλον, μια μέρα που οι πολλοί που αδιαφορούν γι αυτό και το καταστρέφουν τις υπόλοιπες 364 μέρες βρίσκουν την ευκαιρία να εκδηλώσουν το ενδιαφέρον τους, είναι «γιατί οι χελώνες και τα άλλα σπάνια είδη χλωρίδας και πανίδας» έπρεπε να φιλοξενούνται σε Εθνικά Πάρκα; Υπήρχαν Εθνικά Πάρκα πριν από 200-300-1000-10.000 χρόνια για να φιλοξενούνται; Όχι βέβαια. Τα σπάνια ζώα και φυτά υπήρχαν στη φύση, στο περιβάλλον, στα βουνά, δίπλα στα ποτάμια, στις πεδιάδες, ακόμα και κοντά στις πόλεις. Και τότε, δεν ήταν «σπάνια». Ήταν…κανονικά είδη χλωρίδας και πανίδας. Που μπορεί στην εξέλιξη του χρόνου να απειλήθηκαν και να υπέφεραν από το κρύο και τη ζέστη και το νερό και την ξηρασία και τα ηφαίστεια, κυρίως όμως απειλήθηκαν και «χτυπήθηκαν» άσχημα από τον άνθρωπο. Τον μεγαλύτερο διώκτη του φυσικού περιβάλλοντος.

 

Πολλά μπορούμε να λέμε και να ευχόμαστε για τη σημερινή Παγκόσμια Ημέρα για το Περιβάλλον. Αλλά το κυριότερο θα ήταν να αναλαμβάναμε όλοι, απλός λαός και κυβερνήτες την ευθύνη να έχουμε ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ Παγκόσμια Ημέρα Περιβάλλοντος.

 

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ίδια η φύση, ξέρει να προστατεύει τα δημιουργήματά της, όσο κι αν τα φυσικά φαινόμενα προκαλούν από μόνα τους ζημιές. Τα δημιουργήματα της φύσης απειλούνται κυρίως από τον άνθρωπο. Την αδιαφορία και την απληστία και την ανοησία του. Και βλέποντας και διαβάζοντας για όλα τα αγαθά της φύσης που απειλούνται, δένδρα, φυτά, λουλούδια, ζώα, τρεχούμενο νερό, θάλασσα, αέρας ή ο, τιδήποτε άλλο ζωντανό ή «νεκρό» ένα πράγμα πρέπει ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ να σκεφτόμαστε όλοι και ο καθένας μας χωριστά: Τι έκανα χτές, προχτές, αντιπροχτές που συνέβαλε στην επιδείνωση, στη ρύπανση, στη μόλυνση του Περιβάλλοντος;

 

Και να ΜΗΝ το ξανακάνουμε.

 

Θα μου πείτε «μπορούν τα άτομα ξεχωριστά, να τα «βάλουν» με κυβερνήσεις και επιχειρήσεις που καταστρέφουν με όσα κάνουν ή ΔΕΝ κάνουν το περιβάλλον»;

 

Και θα σας απαντήσω: Ναι. Σίγουρα ναι.