Τα έλεγα και τα έγραφα στις αρχές του 2001 όταν το πρόβλημα άρχιζε να γίνεται ιδιαίτερα πιεστικό. Τα έγραφα και τα έλεγα - και στενοχωρούσα τον Υπουργό Μεταφορών κ. Λιάπη - όταν ήμουν στη Βουλή το 2005. Δυστυχώς για όλους μας, είμαι αναγκασμένος να τα λέω και να τα γράφω και τώρα, το 2008 γιατί όχι καλύτερα δεν έγιναν τα πράγματα αλλά τρισχειρότερα. Και - δυστυχώς - αυτό σημαίνει πλήρη αποτυχία ΟΛΩΝ μας, στη Βουλή, στο Υπουργείο, στην κυβέρνηση, στην αντιπολίτευση, στις εφημερίδες, στην τηλεόραση, στο Δήμο ...παντού: Η Αθήνα είναι μια «τρισκατάρατη», ακυκλοφόρητη πόλη όπου η καθημερινή μετακίνηση του πολίτη προνομιούχου ή όχι, ημεδαπού ή αλλοδαπού, εργαζόμενου ή όχι, αρτιμελούς ή αναπήρου, είναι σχεδόν ΑΔΥΝΑΤΗ.

Και ο παλιός κώδικας οδικής κυκλοφορίας ήταν ανεπαρκής και απέτυχε και ο νέος κώδικας οδικής κυκλοφορίας είναι ανεπαρκής και απέτυχε και το κυριότερο: Τα μυαλά μας είναι ανεπαρκή και απέτυχαν.

Πριν από την ψήφιση του «νέου» - τότε - Κώδικα, τον Σεπτέμβρη του 2006, ρωτούσα τους υπεύθυνους (με ερώτησή μου στη Βουλή):

«Η παράνομη είσοδος δίκυκλων στους πεζόδρομους, σας απασχόλησε; Τα τρία άτομα πάνω στα μηχανάκια; Η εμφανώς επικίνδυνη οδήγηση με ζιγκ ζαγκ σε πολυσύχναστους δρόμους; Οι «κόντρες»; Η απότομη αλλαγή λωρίδας χωρίς ειδοποίηση; Η ανεξέλεγκτη «στάση για ψώνια»; Η αδικαιολόγητη γενική απαγόρευση αριστερών στροφών σε κεντρικούς δρόμους; Ποία η χρεία αναθεώρησης του Κ.Ο.Κ. εάν δεν εξεταστεί η σκοπιμότητα και η ανάγκη αντιμετώπισης όλων των «παραβάσεων» και του βαθμού σημαντικότητάς τους; Αναλύθηκε άραγε επαρκώς η έννοια της σοβαρότητας μιας παράβασης που προκαλεί ενδεχομένως βλάβη σε τρίτους σε σύγκριση με μια παράβαση που προκαλεί βλάβη στον ίδιο τον οδηγό;»

Δεν σας αναφέρω την απάντηση του Υπουργείου γιατί θα …βάλετε τα κλάματα. Υπηρεσιακή, τεχνοκρατική, εκτός θέματος και με εξαγγελίες που ΔΕΝ εφαρμόστηκαν.

Τρεις μήνες αργότερα, ρωτούσα και το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης για διάφορα συναφή και έπαιρνα μια ανάλογη απάντηση η οποία μάλιστα «έριχνε ευθύνες» και στους Δήμους για διάφορα «καθημερινά» θέματα του πολίτη.

Πρέπει λοιπόν να ξαναπαρακαλέσω τους υπεύθυνους Υπουργούς και το Δήμαρχο, να μπουν σ΄ ένα αυτοκίνητο που θα οδηγούν ΜΟΝΟΙ τους, χωρίς συνοδεία και να διατρέξουν - ας πούμε- την οδό Λιοσίων γύρω στο μεσημεράκι, τη Λεωφόρο Κηφισίας ΑΠΟ ΤΟ ΜΑΡΟΥΣΙ το πρωί, την Λεωφόρο Δεκελείας από και προς τα Πατήσια και μετά, να κάνουν μια στάση να περπατήσουν σε κάποιο πεζόδρομο στο Κολωνάκι, στη Φωκίωνος Νέγρη, στην Πλάκα, στου Ψυρρή και όπου θέλουν και ΜΕΤΑ…

Οι αναγνώστες της «Χώρας» - και άλλων εφημερίδων φυσικά- είναι απλοί πολίτες, εργαζόμενοι, νοικοκυρές, συνταξιούχοι, επαγγελματίες που ΔΕΝ μετακινούνται με ελικόπτερο βέβαια. Καταλαβαίνουν τι λέω. Έτσι θα καταλάβουν και οι υπεύθυνοι, απ΄ όποιο κόμμα προέρχονται. Θα ψάξουν να ΒΡΟΥΝ ΛΥΣΗ. Και δεν θα μου απαντήσουν όπως κάποιος άλλος υπουργός, προ 3-4 ετών ότι «τι να κάνουμε με τους πλανόδιους και παράνομους πωλητές στους δρόμους; Μόλις τους διώχνουμε…ξανάρχονται»!!!

Είναι γεγονός. Όλοι αυτοί που πλημμυρίζουν τους δρόμους, τις πλατείες και τους πεζόδρομους με την κάθε λογής πραμάτεια τους- άγνωστης προέλευσης και ασφάλειας- μετατρέποντας καθημερινά την Αθήνα σε ένα απέραντο μούλτι έθνικ παζάρι, φεύγουν τρέχοντας και μετά…ξανάρχονται.

Αφού λοιπόν έτσι είναι τα πράγματα, να τα αφήσουμε έτσι να μην κουραζόμαστε κιόλας.