Τι Καβάλα…τι Άνω Πετράλωνα

Επισκέφθηκα  την Κυριακή – αυθημερόν επίσκεψη δυστυχώς γιαυτό και δεν την απόλαυσα κατάλληλα- μια από τις ομορφότερες και πιο φιλόξενες πόλεις της Ελλάδος , την Καβάλα. Στο πλαίσιο της εξόρμησης των νεοεκλεγέντων βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας σε άλλες περιοχές της χώρας από τις εκλογικές μας περιφέρειες, μιλήσαμε με τοπικά κομματικά στελέχη για τις Ευρωεκλογές, είδαμε ψηφοφόρους του κόμματος, επισκεφτήκαμε χωριά και γειτονιές έξω από τα γνωστά μας «στέκια» και ανταλλάξαμε απόψεις με ανθρώπους που για πρώτη φορά βλέπαμε και μας έβλεπαν. Ε, λοιπόν, για όσους θεωρούν ίσως ότι άλλο Καβάλα και άλλο Αθήνα, σας πληροφορώ ότι είναι ένα και το αυτό- τουλάχιστον αυτή την περίοδο. Και επειδή την περασμένη εβδομάδα είχα πάει σ ένα «γλεντάκι» της Τοπικής Επιτροπής της Νέας Δημοκρατίας στα Άνω Πετράλωνα και είχα ακούσει τα …εξ αμάξης από τους ψηφοφόρους μας εκεί, μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι τις ίδιες γκρίνιες, τις ίδιες παρατηρήσεις, την ίδια δυσαρέσκεια ΑΚΡΙΒΩΣ αντιμετώπισα και στην Καβάλα, στην Κεραμωτή και στην Καριά. Αλλά και την ίδια ικανοποίηση από το θρίαμβο της 7ης Μαρτίου, την ίδια πίστη στη νίκη, την ίδια αφοσίωση στη Νέα Δημοκρατία και την ίδια αγάπη στον Κώστα Καραμανλή.
Τελικά ο σύγχρονος Έλληνας είναι ο ίδιος όπου κι αν τον συναντήσεις. Δε λέω, υπάρχουν διαφοροποιήσεις από τόπο σε τόπο και φυσικά κανείς δεν θα περίμενε από τον κάτοικο της Κεραμωτής Καβάλας να γκρινιάζει για το κυκλοφοριακό όπως άλλωστε οι κάτοικοι του Παγκρατίου δεν έχουν το πρόβλημα των …κουνουπιών που έχουν οι Καβαλιώτες. Ωστόσο ο τρόπος που με αντιμετώπισαν  οι φίλοι μου στα Πετράλωνα, ήταν παρόμοιος με τον τρόπο που με αντιμετώπισαν στην Καβάλα και στις Καριές.
Αυτό είναι από μιαν άποψη καλό. Δείχνει ότι ο Έλληνας, νεοδημοκράτης ψηφοφόρος κάνει τις ίδιες σκέψεις, έχει τα ίδια παράπονα ,τις ίδιες ανησυχίες και τις ίδιες παρατηρήσεις δυόμισυ μήνες μετά τις εκλογές όπου κι αν βρίσκεται, κάτι που σημαίνει ότι οι ενέργειες που πρέπει να κάνει η κυβέρνηση είναι σοβαρές, σημαντικές, δύσκολες αλλά λίγες.
Προσπαθούσα να πείσω με επιχειρήματα τους φίλους στα Πετράλωνα όπως και τους φίλους στην Καβάλα ότι τις παρατηρήσεις που κάνουν, τις γκρίνιες και τα παράπονά τους, τα αιτήματα που έχουν και τις αλλαγές που θέλουν ΕΔΩ ΚΑΙ ΤΩΡΑ τις ξέρουμε όλοι εμείς οι νεοεκλεγέντες βουλευτές. Τα ξέρουν όλα και οι παλαιότεροι βουλευτές και τα κομματικά στελέχη. Τα ξέρουν και τα μέλη της κυβέρνησης, τα ξέρουν και στο Κόμμα. Τα ξέρει –πάνω και πρώτα απ΄  όλους- και ο Καραμανλής. Και την ανάγκη να βρεθούν, να δημιουργηθούν, να υπάρξουν θέσεις εργασίας για μακροχρόνια άνεργους, για νέους επαγγελματίες και επιστήμονες, για χρόνια αδικημένους  που απαιτούν αποκατάσταση. Να γίνουν αλλαγές προσώπων στην Δημόσια Διοίκηση, τους οργανισμούς, τους Φορείς, τις ΔΕΚΟ ώστε ο ταλαιπωρημένος πολίτης να σταματήσει να βλέπει τους ίδιους ανθρώπους που τον «εξολόθρευαν» επί χρόνια. Να αξιοποιηθούν οι αποδιωγμένοι, οι «απόβλητοι», οι περιθωριοποιημένοι από το Πασοκικό Κράτος. Να δοθεί νέα ώθηση, να προβληθούν νέα όνειρα, να ανοίξουν νέοι δρόμοι, να πάμε μπροστά με τα νέα μας οράματα, τα οράματα του Καραμανλή.
Και νομίζω ότι τα επιχειρήματα που έχουμε είναι πολλά και καλά. Θα γίνουν όλα. Όχι βιαστικά. Θα γίνουν μελετημένα. Και δίκαια. Δεν αποκαθιστάς μιαν αδικία δημιουργώντας δυο. Δεν πετυχαίνεις δικαιοσύνη και αξιοκρατία με την εκδίκηση. Δεν κερδίζεις ποτέ κάνοντας εχθρούς. Και το κυριότερο: Δεν είμαστε όλοι το ίδιο. Κι αυτό, το καταλαβαίνουν και στην Καβάλα και στα Πετράλωνα.