Όλες οι πλευρές, όλες οι προεκτάσεις.
Την Τρίτη, 11 Δεκεμβρίου, δημοσιεύτηκε στη στήλη μου «Εντίμως» της Απογευματινής το παρακάτω άρθρο μου με τίτλο : « Η χαρά του να μένεις πάντα δημοσιογράφος.»
Οι επαφές και οι σχέσεις μου με εκπροσώπους, οργανώσεις αλλά και μεμονωμένα στελέχη του –όχι και τόσο εύστοχα- αποκαλούμενου «αναπηρικού κινήματος» υπήρξαν ανέκαθεν άριστες. Τόσο ως δημοσιογράφος, όσο και ως Νομαρχιακός Σύμβουλος Αθηνών – Πειραιώς αρχικά αλλά και Βουλευτής της Α΄. Αθηνών, ενδιαφέρθηκα και ασχολήθηκα με τους ανάπηρους. Μεγαλωμένος δίπλα σε τυφλό παππού, ανέπτυξα ιδιαίτερη στοργή προς τους ανθρώπους χωρίς όραση και όσο μου επέτρεπαν οι δυνάμεις μου, προσπαθούσα να τους διευκολύνω εκεί που μπορούσα. Αργότερα, έχοντας ανάπηρα άτομα ως φίλους, συμμαθητές, συμφοιτητές και συνεργάτες , ενημερώθηκα, ευαισθητοποιήθηκα και δραστηριοποιήθηκα στις δραστηριότητες και τους αγώνες τους για δικαιότερη, πιο ευαίσθητη και σοβαρότερη Πολιτεία και Κοινωνία. Αναμίχθηκα από δεκαπενταετίας και περισσότερο στα Special Olympics ( Αγώνες και εκδηλώσεις ατόμων με «διανοητική αναπηρία») και ως μέλος του Νομαρχιακού Συμβουλίου στην αρχή και του Εθνικού Κοινοβουλίου μετά, προσπάθησα με διάφορες ενέργειες να σταθώ κοντά στους ανάπηρους. Το έκανα. Μέχρι εκεί που μπορούσα. Μερικοί το εκτίμησαν. Ο Φάρος Τυφλών «μετέγραψε» το βιβλίο μου « Γράμματα στον Παράδεισο» σε γραφή Braille. Κρατώ τις επαφές και τις φιλίες μου. Λοιπόν: Τις προάλλες, πήρα στον υπολογιστή μου ένα μήνυμα, υπογεγραμμένο από φίλους τυφλούς . Ήταν ένα δελτίο Τύπου:
« Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Θαν. Λεβέντης, επικεφαλής αντιπροσωπείας στελεχών της Πολιτικής Κίνησης Καλλιθέας του ΣΥΝ, στην οποία συμμετείχε και το στέλεχος της "Παρέμβασης Αναπήρων Πολιτών" Κ. Θεοδωρόπουλος, επισκέφτηκε το Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών (ΚΕΑΤ) που βρίσκεται σε κατάληψη από τους μαθητές λόγω αυξημένων προβλημάτων που αντιμετωπίζουν. Η αντιπροσωπεία συναντήθηκε με το προεδρείο της μαθητικής Κοινότητας και μέλη της διοίκησης του Συλλόγου γονέων, ενημερώθηκε για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές με προβλήματα όρασης και που κατά κύριο λόγο έχουν σχέση με την υποχρηματοδότηση της παιδείας και ιδιαίτερα της ειδικής αγωγής. Διαμαρτύρονται για τη συρρίκνωση και ιδιωτικοποίηση του ΚΕΑΤ, την έλλειψη υλικοτεχνικής υποδομής και επιστημονικού προσωπικού, αλλά και για τη χαμηλή ποσοτική και ποιοτική παρεχόμενη εκπαίδευση στους τυφλούς μαθητές. Συγκεκριμένα, ζητούν: Ίδρυση εθνικού τυπογραφείου Braille, ώστε να παρέχονται στα άτομα με προβλήματα όρασης τα βιβλία που παρέχονται και στους βλέποντες. Δωρεάν εκτύπωση μεγεθυσμένων βιβλίων στους μαθητές με μερική όραση. Παραχώρηση Η/Υ συνοδευομένων με τους ανάλογους εκτυπωτές και σαρωτές ώστε να διεκπεραιώνονται οι μεταγραφές βιβλίων από τη γραφή βλεπόντων στη γραφή Braille. Επιπρόσθετα να χορηγηθεί το ανάλογο εποπτικό-τεχνικό υλικό για την καλύτερη δυνατή κατανόηση μαθημάτων από τους μαθητές, καθώς και δωρεάν παραχώρηση τεχνικών και άλλων βοηθημάτων για τους μαθητές. Ο Θαν. Λεβέντης και η αντιπροσωπεία του ΣΥΝ δεσμεύτηκαν να φέρουν τα προβλήματα της εκπαίδευσης των τυφλών μαθητών αλλά και του ΚΕΑΤ στη Βουλή και δήλωσαν ότι θα είναι μαζί τους στους αγώνες για τη βελτίωση της εκπαίδευσής τους και της επαγγελματικής σταδιοδρομίας τους.» Δεν σας ακούγονται ωραία και ευαίσθητα όλα αυτά; Λογικό είναι. Θέλετε τώρα να σας αποκαλύψω και τον τίτλο που είχαν βάλει οι τυφλοί «μηνυματογράφοι» μου στο Δελτίο Τύπου που μου έστειλαν: « Ένα καλογραμμένο ψέμα».
Γιατί; Διότι το ουσιαστικό ρεπορτάζ λέει ότι ο – συμπαθέστατος κατά τα άλλα- κύριος Λεβέντης δεν πήγε ποτέ να συναντηθεί με την μαθητική κοινότητα του Κ.Ε.Α.Τ.. Απλά- λέει το ρεπορτάζ- πήρε τηλέφωνο για να κλείσει ραντεβού αλλά πληροφορήθηκε πως η κατάληψη είχε …λήξει τρεις μέρες νωρίτερα. Ο άνθρωπος είχε βέβαια τη διάθεση να την κάνει την επίσκεψη. Έτσι, παρέβλεψε- μου λένε οι πηγές μου- τη λήξη της κατάληψης και εξέδωσε δελτίο τύπου με τα… συμπεράσματα και την… έκβαση της! Βέβαια δεν ανέφερε πουθενά ότι η μιας εβδομάδας κατάληψη του ιδρύματος του Κ.Ε.Α.Τ. δεν οργανώθηκε από τους μαθητές αλλά από μια ομάδα τυφλών προσκείμενων στο Κ.Κ.Ε. που έχουν δική τους συνδικαλιστική παράταξη.
Να μια ευκαιρία για να αισθανθώ χαρά που επέστρεψα στη δημοσιογραφία. Γιατί αν ήμουν ακόμα βουλευτής, ίσως από «ευγένεια» να μην αποκάλυπτα την αλήθεια.
Την Τρίτη, 11 Δεκεμβρίου, ο κ. Θεοδωρόπουλος Κωνσταντίνος, που κατά το Δελτίο Τύπου του κ. Λεβέντη, τον συνόδευε στην επίσκεψή του στο ΚΕΑΤ, έστειλε στην Απογευματινή την παρακάτω επιστολή :
Στις 23/11/2007 ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Αττικής Θανάσης Λεβέντης πραγματοποίησε επίσκεψη στο κέντρο εκπαίδευσης και αποκατάστασης τυφλών (ΚΕΑΤ). Ο Κ. Λεβέντης συνοδεύοταν από στέλεχος της κίνησης Καλλιθέας του ΣΥΡΙΖΑ και από τον υποφαινόμενο με την ιδιότητα μου ως μέλος της Παρέμβασης αναπήρων πολιτών. Σκοπός αυτής της επίσκεψης ήταν να πληροφορηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μαθητές του κέντρου, επειδή το κέντρο βρίσκονταν σε κατάληψη από τους μαθητές, τους γονείς τους και τους εργαζόμενους.
Έκπληκτος σήμερα διάβασα στην σελίδα 9 της εφημερίδας σας ρεπορτάζ του δημοσιογράφου σας Δημήτρη Κωνσταντάρα με τον τίτλο «Η χαρά να μένεις πάντα δημοσιογράφος». Ο Κ. Κωνσταντάρας παραθέτει email που έλαβε το οποίο μάλιστα στην συνέχεια το ιυοθετεί και το ενσωματώνει στο «ρεπορτάζ» του σύμφωνα με το οποίο η επίσκεψη δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ και ένα πολιτικό κόμμα εκδίδει ένα ψευδές δελτίο τύπου μόνο και μόνο να δημιουργήσει εντυπώσεις προβάλλοντας ως γεγονός μία επίσκεψη που δεν υπήρξε. Δεν επικαλούμαι τις μαρτυρίες μόνον των παρόντων μαθητών και γονέων που παρευρέθηκαν στην συνάντηση, αλλά και τα πρακτικά της βουλής στην συνεδρίαση της 30ης Νοεμβρίου σε συζήτηση σχετικής επίκερης ερώτησης που κατέθεσε ο Κ. Λεβέντης για τα προβλήματα του κέντρου στην οποία απάντησε ο Υφυπουργός Παιδείας Κ. Ανδρέας Λυκουρέτζος, στην οποία έγινε εκτενή αναφορά από τον βουλευτή και τον Υφυπουργό στην συγκεκριμένη επίσκεψη και στα προβλήματα που αντιμετωπίζει το κέντρο. Τα πρακτικά είναι διαθέσιμα στο διαδίκτυο στο http://www.parliament.gr/ergasies/showfile.asp?
Ας αναζητήσει ο Κ. Κωνσταντάρας τους ψεύτες και τους συκοφάντες στο φιλικό του περιβάλλον που του διοχετεύει ανακριβείς, ψευδείς και συκοφαντικές πληροφορίες που και ο ίδιος χωρίς να τηρήσει την στοιχειώδη δημοσιογραφική δεοντολογία τις αναπαράγει ακολουθώντας παρόμοια με αυτό συμπεριφορά.
Παρακαλώ πολύ όπως για λόγους ηθικής και δημοσιογραφικής δεοντολογίας να δημοσιεύσετε την επιστολή μου αυτή γνωρίζοντας και την δημοκρατική ευαισθησία της εφημερίδας σας. Τέλος Παρακαλώ τον Κ. Κωνσταντάρα σεβόμενος πρωτίστως τους αναγνώστες τις εφημερίδας να ζητήσει δημόσια συγνώμη για αυτό του το ψευδές, ανακριβές και συκοφαντικό δημοσίευμα. Σε διαφορετική περίπτωση αφενός αποδεικνύει το «δημοσιογραφικό» ήθος που τον διέπει και αφετέρου επιφυλάσσομαι για την άσκηση κάθε νόμιμου δικαιώματος μου προκειμένου να υπερασπίσω την πολιτική μου και προσωπική μου αξιοπρέπεια.
Η εφημερίδα αποφάσισε ότι για λόγους δεοντολογίας θα δημοσίευε την επιστολή και αφού μου την κοινοποίησε, μου ζήτησε να απαντήσω την επομένη της δημοσίευσης.
Έστειλα αμέσως στον κ. Θεοδωρόπουλο το παρακάτω email :
Σέβομαι και την προσωπικότητά σας και τις απόψεις σας αλλά θερμώς σας παρακαλώ να μην επιμείνετε στο συγκεκριμένο θέμα και είμαι διατεθειμένος μέχρι και να ξεχάσω τους βαρείς χαρακτηρισμούς σας προς το πρόσωπό μου. Ξέρετε καλά ότι η επίσκεψη δεν έγινε και το τηλεφώνημα έγινε αφού η κατάληψη είχε λήξει αλλά ας μην του δώσουμε άλλη συνέχεια, κυρίως για χάρη του αγαπητότατου κυρίου Λεβέντη και των παιδιών.
Λίγο αργότερα, ο κ. Θεοδωρόπουλος μου απήντησε με email ως εξής:
Κύριε Κωνσταντάρα με αφήνετε με αυτά που επιμένετε άφωνο. ή έχετε πέσει θύμα παραπληροφόρησης ή επιχειρείτε πολιτική σπέκουλα. Θέλω να πιστεύω το πρώτο. Ειλικρινά σας το γράφω. όσο για την επίσκεψη μην επιμένετε για κάτι που δεν γνωρίζετε προσωπικά, γιατί ήμουν εκεί όταν αυτή πραγματοποιήθηκε. Ειλικρινά αν δεν επανορθώσετε θα κληθείτε να αποδείξετε αυτά που δημοσιεύσατε ενώπιον της δικαιοσύνης. Τέλος θα σας παρακαλούσα να κατεβάσετε και από την ιστοσελίδα σας ένα κείμενο άκρως συκοφαντικό και ψευδές το οποίο μάλιστα κατηγορεί ανθρώπους και δεν φέρει καμία υπογραφή.
Την επομένη, στο φύλλο της της 14ης Δεκεμβρίου, η ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ δημοσίευσε την επιστολή του κ. Θεοδωρόπουλου αλλά ΚΑΙ την επιστολή του κ. Λεβέντη - που από σεβασμό στην ιδιότητά του του βουλευτή ΔΕΝ αναδημοσιεύω-, στην οποία μιλούσε για «βάναυση κακοποίηση της αλήθειας», για «εξαιρετικά προσβλητική πράξη», για «σκοπιμότητα παραπληροφόρησης», για «διάκριση των τυφλών φοιτητών ανάλογα με τα πολιτικά τους φρονήματα», για «απαξιωτικό και συκοφαντικό» άρθρο, για «επίσκεψη που πραγματοποιήσαμε στις 23/11» και διάφορα άλλα με απαράδεκτα υβριστικό τρόπο εις βάρος μου.
Απάντησα στον κ. Λεβέντη με την παρακάτω επιστολή: Αναφορικά με τις «απαντήσεις» των κ.κ. Λεβέντη και Θεοδωρόπουλου που τόσο πρόθυμα και δημοκρατικά δημοσιεύσατε στην «Απογευματινή», είμαι υποχρεωμένος –αν και δεν επιθυμώ να δώσω συνέχεια σ αυτή την υπόθεση- να επισημάνω τα εξής: 1. Τον κ. Θεοδωρόπουλο και την «Παρέμβαση» που εκπροσωπεί δεν τους ξέρω, ούτε θυμάμαι δε να τους έχω συναντήσει ποτέ στις τόσες επαφές και συναντήσεις μου επί πολλά χρόνια με Αναπηρικές Οργανώσεις και εκπροσώπους Ομοσπονδιών, Συλλόγων και Συνδέσμων τυφλών. Συνεπώς οι υβριστικές λέξεις και χαρακτηρισμοί , ιδιαιτέρως προσβλητικοί, μέχρι και κολάσιμοι που χρησιμοποιεί δεν με αφορούν. Εκείνον και τους περί αυτόν αφορά η κατηγορία εναντίον μου ότι οι «ψεύτες και συκοφάντες» βρίσκονται στο φιλικό μου περιβάλλον. Στο δικό του περιβάλλον βρίσκονται. Οι αποκαλούμενοι από αυτόν «ψεύτες και συκοφάντες» είναι τυφλοί, μέλη οργανώσεων και συνδέσμων, στελέχη και αξιωματούχοι του Αναπηρικού Κινήματος, συνεπώς «δικοί» του άνθρωποι. Γι αυτό και γνώστες της υπόθεσης. 2. Η αντίδραση όμως του κ. Λεβέντη και με στενοχωρεί και με προβληματίζει διότι τον είχα κατατάξει στους πιο σοβαρούς και αξιόλογους βουλευτές του Κοινοβουλίου, χαμηλών τόνων και ευγενή. Τι μεσολάβησε και ο ευγενής και σοβαρός αυτός βουλευτής μεταβλήθηκε σε λαικίζοντα υβριστή , δεν μπορώ να γνωρίζω, το αίτιο πάντως μπορεί να αναζητηθεί ενδεχομένως στην οργή του εναντίον κακών συμβούλων. Οι οποίοι προφανώς τον οδήγησαν να γράψει την πρωτοφανούς πολιτικής αναλήθειας και εμπάθειας φράση ότι «σπεύδω να υιοθετήσω τη διάκριση των τυφλών μαθητών ανάλογα με τα πολιτικά τους φρονήματα». Μα εκείνος , μόνος του παραδέχεται ότι στην επίσκεψή του συνοδευόταν από «αντιπροσωπεία του ΣΥΡΡΙΖΑ» στην οποία ήταν και ΕΝΑΣ και μοναδικός τυφλός «εκπρόσωπος» συγκεκριμένης κομματικής προέλευσης. 3. Οι λεπτομέρειες περί την επίσκεψή του στο ΚΕΑΤ , των ατόμων που συνάντησε, του χρόνου που πραγματοποιήθηκε η επίσκεψη, του εάν είχε λήξει η κατάληψη, του εάν και πότε ενημέρωσε τηλεφωνικά ότι ήθελε να κάνει την επίσκεψη και του αν αυτή η συγκεκριμένη επίσκεψη πραγματοποιήθηκε όπως είχε προγραμματιστεί ή εάν έγινε άλλη μέρα, άλλη ώρα και είδε μαθητές και γονείς ΑΦΟΥ είχε λήξει η κατάληψη, υπεύθυνος να απαντήσει μπορεί να είναι μόνον ένας ντετέκτιβ. Φυσικά και οι υπεύθυνοι του τηλεφωνικού κέντρου του ΚΕΑΤ, οι άνθρωποι της Γραμματείας του ΚΕΑΤ, ο πρόεδρος του ΚΕΑΤ και οι «δεκάδες άνθρωποι» που συναντήθηκαν μαζί του. 4. Προτιμώ να μην απαντήσω στον ευγενή και σοβαρό κ. Λεβέντη που εγώ γνωρίζω ,στα περί «εμπειριών ως βουλευτής» που εκείνος έχει και – προφανώς- εγώ δεν έχω. Η επιστολή του αποδεικνύει το αντίθετο. Συμπερασματικά, λυπάμαι που ένα άρθρο μου 340 λέξεων βασισμένο σε ένα ειλικρινές παράπονο, μια κραυγή ψυχής, μια διαμαρτυρία μιας ομάδας τυφλών, μεταβάλλεται σε αφορμή ανταλλαγής χαρακτηρισμών. Το έμπρακτο ενδιαφέρον της Πολιτείας και των εκπροσώπων της ζητούν οι άνθρωποι. Ακόμη κι αν σφάλλουν , κι αν υπερβάλλουν , κι αν μας στενοχωρούν, δεν μεταβάλλονται αυτομάτως σε ψεύτες και συκοφάντες και πολιτικούς εκμεταλλευτές. Όσο για μένα, επαναλαμβάνω ότι εξακολουθώ να σέβομαι και να τιμώ τον κ. Λεβέντη και φυσικά ολόκληρο τον ΣΥΡΡΙΖΑ , είμαι στο πλευρό κάθε αγωνιζόμενου ανάπηρου – συνεπώς ΚΑΙ του κυρίου Θεοδωρόπουλου , έστω κι αν προφασίζεται ότι δεν γνωρίζει το δημοσιογραφικό ήθος που με διέπει και τον αγώνα που έδωσα και δίνω για τους ανάπηρους- και οπωσδήποτε επαίρομαι που παραμένω δημοσιογράφος που διασταυρώνει τις πηγές του όσο πιο καλά μπορεί.
Η εφημερίδα ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ έκρινε ότι δεν ήθελε να δημοσιεύσει ολόκληρη την απάντηση και – αφήνοντάς με ακάλυπτο κι εμένα και τις πηγές μου- δημοσίευσε μόνον την τελευταία της παράγραφο.
Την ημέρα της δημοσίευσης, Σάββατο 15 Δεκεμβρίου, ο τυφλός φοιτητής Ευάγγελος Αυγουλάς μου κοινοποίησε επιστολή που έστειλε στην εφημερίδα:
Ως νέος φοιτητής που δραστηριοποιούμαι στο αναπηρικό κίνημα, διάβασα με λύπη μου τις δύο επιστολές των βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Αθ. Λεβέντη και Κ. Θεοδωρόπουλου που δημοσίευσε η εφημερίδα σας στις 14/12/2007 σελ.14, ως απάντηση σε σχετικό δημοσίευμα του συνεργάτη σας και καταξιωμένου δημοσιογράφου Δ. Κωνσταντάρα με τίτλο «η χαρά του να μένεις πάντα δημοσιογράφος» στις 11/12/2007 σελ.9. Επειδή ήμουν εγώ εκείνος που έστειλα τις πληροφορίες στο email του κυρίου Δ.Κ., θεωρώ πως οι επιστολές αφορούν και εμένα και οφείλω και εγώ να τις αντικρούσω παραθέτοντας συγκεκριμένα στοιχεία. Ως γνωστόν, τα δελτία τύπου εκδίδονται την ημέρα του γεγονότος που αφορούν, το αργότερο την ακριβώς επομένη, σε καμία πάντως περίπτωση τέσσερις μέρες μετά. Το ίδιο, προφανώς, συνέβη και με την ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΣΥΡΙΖΑ που ενημέρωνε τη Δευτέρα 26/11/2007 για την «επίσκεψη;» του βουλευτού του κόμματος Αθ. Λεβέντη στο Κέντρο Εκπαίδευσης και Αποκατάστασης Τυφλών (Κ.Ε.Α.Τ.) και η οποία αναδημοσιεύτηκε στην εφημερίδα «Αυγή» της επομένης. Η ανακοίνωση, φυσικά, αναφέρεται στην ίδια επίσκεψη που περίμεναν εκείνη τη Δευτέρα διοικητής και εργαζόμενοι του Κέντρου μετά απ’το τηλεφώνημα που δέχτηκαν την Παρασκευή 23εις του μήνα απ’το γραφείο του βουλευτή, ο οποίος εξέφρασε την επιθυμία να επισκεφθεί το Κέντρο που όπως είχε πληροφορηθεί τελούσε υπό κατάληψη. Παρ’όλο που αυτή είχε λήξει λίγες ώρες πριν το τηλεφώνημα, ο βουλευτής θέλοντας να ενημερωθεί για τα αιτήματα των καταληψιών και να συνεισφέρει στην επίλυση τους έκλεισε αρχικά το ραντεβού για τις 26 του μήνα εκδίδοντας και σχετικό δελτίο τύπου. Όμως, όπως προκύπτει τόσο από το βιβλίο επισκεπτών που τηρείται στο θυρωρείο του Κέντρου όσο και από τη μαρτυρία των εργαζομένων και του Διοικητή του, για αδιευκρίνιστη ως σήμερα αιτία ο μεν βουλευτής δεν πήγε, το δελτίο τύπου όμως δημοσιεύτηκε. Ο βουλευτής, αναμφισβήτητα, είχε την πρόθεση να συνεισφέρει στην επίλυση του προβλήματος, γι’αυτό και κατέθεσε επίκαιρη ερώτηση η οποία συζητήθηκε στις 30 Νοεμβρίου και από τα πρακτικά της Βουλής της μέρας εκείνης παραθέτω αυτολεξεί το απόσπασμα της ομιλίας του, απ’ όπου προκύπτει ότι ο κ. Λεβέντης αναφέρεται στην τελικώς μη πραγματοποιηθείσα επίσκεψη της Δευτέρας 26 Νοεμβρίου. «ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΛΕΒΕΝΤΗΣ: … «Εγώ προσωπικά το επισκέφθηκα με μία αντιπροσωπεία του Συνασπισμού πριν από τέσσερις ημέρες,…»» Και αφού ούτε ο χώρος των τυφλών, ούτε ο συντάκτης σας, ούτε κανείς άλλος αμφισβητούμε τις αγαθές προθέσεις και τη μέχρι τώρα ουσιαστική συνεισφορά του κ. Λεβέντη στο αναπηρικό κίνημα, δεν καταλαβαίνω σε τι ωφελεί η παραφιλολογία για κάποια επίσκεψη στις 23εις Νοεμβρίου, την ημέρα δηλαδή που έληξε η κατάληψη. Τέλος, όσον αφορά την καταφανή παρανόηση των γραφομένων του Δ. Κωνσταντάρα από τον κύριο Λεβέντη περί δήθεν διαχωρισμού απ’τον πρώτο των τυφλών μαθητών ανάλογα με τα πολιτικά τους πιστεύω, αυτό δεν προκύπτει σε καμιά περίπτωση από το δημοσίευμα του συντάκτη σας το οποίο αναφέρει ορθώς ότι «η μιας εβδομάδας κατάληψη του ιδρύματος του Κ.Ε.Α.Τ. δεν οργανώθηκε από τους μαθητές αλλά από μια ομάδα τυφλών προσκείμενων στο Κ.Κ.Ε. που έχουν δική τους συνδικαλιστική παράταξη» και γι’αυτό δεν έτυχε της στήριξης ούτε των συνδικαλιστικών φορέων του χώρου μας ούτε της Νεολαίας του Πανελληνίου Συνδέσμου Τυφλών, παρ’ ότι στην πλειοψηφία τους τα αιτήματα παιδείας που αυτοί καπηλευτήκαν είναι και υπαρκτά και άλυτα. Ανεξάρτητα από την οποιαδήποτε συνέχιση του «διαλόγου» αυτού, ερευνώντας τα πρακτικά της Βουλής, γίνεται σαφές ότι η επίκαιρη ερώτηση του κ. Λεβέντη ήταν η υπ’ αριθμόν 286 που είχε υποβληθεί την Τρίτη, 27 Νοεμβρίου του 2007 και συζητήθηκε – όπως όλες οι επίκαιρες ερωτήσεις- την Παρασκευή, 30 Νοεμβρίου. Στο κείμενο της ερώτησης προς το Υπουργείο Παιδείας, αν και κατά τον ίδιον το βουλευτή είχε προηγηθεί επίσκεψη, πουθενά δεν αναφέρεται ότι έγινε. Μόνο απαντώντας στην τοποθέτηση του υφυπουργού κ. Λυκουρέντζου την Παρασκευή 30/11 στη Βουλή , ο κ. Λεβέντης είπε κατά λέξη: « Εγώ προσωπικά επισκέφθηκα το ΚΕΑΤ με μία αντιπροσωπεία του Συνασπισμού πριν από τέσσερις ημέρες». Δεδομένου ότι η συζήτηση έγινε στις 30 Νοεμβρίου ,οι « 4 μέρες νωρίτερα» του κ. Λεβέντη ήταν 26 Νοεμβρίου και όχι 23 Νοεμβρίου όπως ο ίδιος- και ο συνοδός του κ. Θεοδωρόπουλος- αναφέρουν στις επιστολές τους στην Απογευματινή. Όπως επίσης προκύπτει από την επιστολή Αυγουλά, ο κ. Λεβέντης τηλεφώνησε στο ΚΕΑΤ στις 23, του είπαν ότι η κατάληψη έληξε και αυτός είπε ότι ήθελε να πάει έτσι κι αλλιώς και είπε ότι θα πάει τη Δευτέρα, 26 του μηνός. Σύμφωνα με τα στοιχεία και τις μαρτυρίες που συγκέντρωσα , η επίσκεψη αυτή δεν έγινε. Ωστόσο το Δελτίο Τύπου κυκλοφόρησε στις 26 και δημοσιεύτηκε στην Αυγή στις 27.
Όλα αυτά δια την τάξιν και μόνο και για να υπάρχει πλήρης καταγραφή ΟΛΩΝ των δεδομένων. Δημήτρης Κωνσταντάρας
|