Μετά την ...απόσυρση από τον υπουργό Παιδείας του Βιβλίου Ιστορίας της ΣΤ'. Δημοτικού, η δεύτερη ευχάριστη έκπληξη από τη νέα κυβέρνηση ήρθε "κολλητά",από τον Προκόπη Παυλόπουλο, με την ανακοίνωση για την " Επάνοδο της ορατής αστυνόμευσης, με πύκνωση των πεζών περιπολιών και ενίσχυση του αποκαλούμενου αστυνομικού της γειτονιάς".
Από το νέο του πόστο του ...ενισχυμένου με τις αρμοδιότητες Δημόσιας Τάξης υπουργού Δημόσιας Διοίκησης, ο κ. Παυλόπουλος έδειξε ότι κατανοεί
πράγματα που οι προκάτοχοί του ή δεν κατανοούσαν ή δεν τους έδιναν μεγάλη σημασία.Δεν αποκλείεται βέβαια, στη διαμόρφωση μιας νέας, πιο ευέλικτης στάσης απέναντι στα απλά, καθημερινά προβλήματα, να έπαιξαν σημαντικό ρόλο οι αποφασιστικές δηλώσεις και δεσμεύσεις του πρωθυπουργού ότι πρέπει να είμαστε συνεχώς και όλο και περισσότερο κοντά στον πολίτη και να ικανοποιούμε τις ανάγκες και απαιτήσεις του.
Κι σ΄αυτό συνηγορεί και το γεγονός ότι απότοκες αυτής της εξαγγελίας ήταν και οι δυο σημαντικές, φιλολαικές αποφάσεις , πρώτα του κ. Στυλιανίδη για το βιβλίο της ιστορίας και αμέσως μετά, του κ. Παυλόπουλου για τον "αστυνομικό της γειτονιάς". Ήταν και τα δυο αυτά θέματα, αιτήματα του απλού πολίτη που με κάθε τρόπο φρόντιζε να τα θέτει και να τα ενισχύει.Όπως έγραφα σε προηγούμενο σημείωμά μου, οι απλοί πολίτες ήταν αυτοί
που μου "επέβαλαν" να ενεργήσω ως βουλευτής και προς την πλευρά του υπουργείου Παιδείας και προς την πλευρά του Υπουργείου Δημόσιας Τάξης, πράγμα που έκανα, χωρίς
ωστόσο ουσιαστικό αποτέλεσμα.Το ότι αισθάνομαι προσωπικά δικαιωμένος από τις πρώτες δυο κυβερνητικές αποφάσεις είναι βεβαίως δευτερεύον γιατί το σημαντικό είναι ότι και οι ενδεδειγμένες αποφάσεις πάρθηκαν και το νέο πρόσωπο, το πιο ευέλικτο, το πιο προσαρμόσιμο,
το πιο φιλολαικό φάνηκε "με τη μία" προς τα έξω. Είμαι πραγματικά ευτυχής που είχα εισηγηθεί και την απόσυρση του βιβλίου της Ιστορίας και την πύκνωση των πεζών περιπολιών. Και λυπάμαι μόνο που δεν βρίσκομαι σ΄αυτή τη Βουλή για να το χαρώ από κοντά. |
