ΠΑΣΟΚ – ΣΥΝ : Τοίχος εμπρός.

Με τη λήξη της «διαδικασίας» και των Ευρωεκλογών που ξεκαθάρισαν με τον καλύτερο για τη Νέα Δημοκρατία τρόπο το πολιτικό προσκήνιο, δρομολογώντας όλες τις πολιτικές εξελίξεις, τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και ο Συνασπισμός βρέθηκαν αντιμέτωποι με μια σκληρή πραγματικότητα: Ο «δρόμος» τους  πέφτει σε …τοίχο. Και  θα πρέπει ή να παρακάμψουν τον τοίχο ή να εγκαταλείψουν τη διαδρομή.
Στο ΠΑΣΟΚ, τα πρωτοκλασάτα στελέχη ζητούν από τον Γιώργο να ξεκαθαρίσει τις προθέσεις του για τη νέα πορεία του κόμματος, ιδίως εν όψει του Συνεδρίου, για το οποίο ο πρόεδρος λέγεται  ότι μελετά το ενδεχόμενο αναβολής του για μετά το Νοέμβριο.
Στο Συνασπισμό, τα όσα αιφνιδιαστικά είπε ο Νίκος Κωνσταντόπουλος άνοιξαν τη συζήτηση γύρω από το όνομα του νέου προέδρου και τουλάχιστον τέσσερα ονόματα άρχισαν να «ακούγονται» για την Προεδρία: ιΑλαβάνος, Παπαγιαννάκης, Κουβέλης και Δραγασάκης οι τέσσερις «μνηστήρες».
Ήταν τουλάχιστον φυσιολογικό για τα δυο κόμματα που ηττήθηκαν. Και φυσιολογικό και υγιές. Διότι αν και στο ΠΑΣΟΚ και στο Συνασπισμό «σφύριζαν» αδιάφορα μετά το αποτέλεσμα των Ευροεκλογών και έμεναν σε δηλώσεις του τύπου « Θα μπορούσαμε να πηγαίναμε και καλύτερα αλλά ευχαριστούμε όσους μας ψήφισαν», τότε θα επρόκειτο για …αρχαίο δράμα.
Στον Συνασπισμό ήταν από την αρχή έκδηλη η προβολή του συναισθήματος – συνθήματος «Παιδιά, κάποιος κάτι να πει, κάτι να γίνε…ι» μόλις άρχισαν να παγιώνονται τα αποτελέσματα. Στο ΠΑΣΟΚ, ο Γιώργος Παπανδρέου, μένοντας πιστός στο πλάνο που του είχαν «χαράξει» οι επικοινωνιολόγοι του, μόνο που δεν …πανηγύριζε μόλις άρχισαν να έρχονται τα αποτελέσματα που ΔΕΝ έδειχναν το κόμμα να πέφτει κάτω από το 31-32% με αποτέλεσμα να ακουστούν αμίμητα πράγματα από τις διάφορες τηλεοπτικές εκπομπές. Με αποκορύφωμα αυτό που είπε αργά τη νύχτα ο Νικήτας Κακλαμάνης : « Αν κάποιος που δεν ήξερε τι γίνεται στην Ελλάδα άκουγε τις πρώτες δηλώσεις του Γιώργου Παπανδρέου και έβλεπε τα χαμόγελά του, θα νόμιζε ότι το ΠΑΣΟΚ είχε καταγάγει…θρίαμβο στις εκλογές και ότι δεν έχανε με 10 μονάδες».
Έτσι , από αργά τη νύχτα της Κυριακής, οι διεργασίες είχαν αρχίσει και στα δυο κόμματα που φαίνεται ότι μπορεί να έχασαν, έχουν όμως όλη τη διάθεση να ενδοσκοπηθούν, να συσκεφθούν, να ξεκινήσουν μια νέα οργάνωση και μια νέα πορεία ώστε να ανατραπεί η καθοδική τους επέλαση προς το …πουθενά.
Μερικές από τις αντιδράσεις στο ΠΑΣΟΚ που πιθανώς τις ξέρετε ενώ αναμένονται και άλλες, ταυτόσημες ή και οξύτερες :  Ο Γιάννος Παπαντωνίου δήλωσε ότι ο Γ.Παπανδρέου δεν έχει «λευκή επιταγή» τονίζοντας ότι «Όλοι λειτουργούμε μέσα στα πλαίσια των κανόνων της εσωκομματικής δημοκρατίας και της λειτουργίας συλλογική οργάνων». Ο Δημήτρης Ρέππας εξέφρασε την άποψη ότι από το εκλογικό αποτέλεσμα προκύπτει ότι το ΠΑΣΟΚ απέχει ακόμα πολύ από το να βρεθεί και πάλι στην κορυφή και τόνισε ότι η ανασυγκρότηση είναι μονόδρομος. Και φυσικά, πολλά άλλα στελέχη ζητούν από τον πρόεδρο του Κινήματος να διευκρινίσει το στίγμα του κόμματος, υποστηρίζοντας ότι οι όποιες εκκρεμότητες θα εντείνουν την εσωστρέφεια και θα εδραιώσουν την ηττοπάθεια.
Και μέσα σ΄ όλο αυτό το κλίμα ηττοπάθειας από τους χαμένους και ενθουσιασμού από τους κερδισμένους, έχει –για μιαν ακόμη φορά, ιδιαίτερη σημασία ο ψύχραιμος λόγος του Καραμανλή που για μιαν ακόμη φορά τόνισε με έμφαση ότι «στη νέα διακυβέρνηση δεν χωρούν φαινόμενα έπαρσης και αλαζονείας». «Είναι αταλάντευτες και δεσμευτικές για όλους οι αρχές της παράταξής μας. Είναι ξεκάθαρη η συμφωνία που κάναμε με τους πολίτες. Είναι απόφασή μας να ανταποκριθούμε στην εμπιστοσύνη με την οποία μας περιβάλλουν.» .
Αυτές είναι φράσεις ενός σώφρονα και ρεαλιστή ηγέτη. Κι ας τις ενστερνιστούν αυτοί στους οποίους απευθυνόταν.