Πολύ παιχταράς μαθαίνω ότι είναι αυτός ο κύριος «Έκι», ο Αργεντίνος άσος της Ροζάριο Σεντράλ που βρίσκεται ήδη κοντά στην ομάδα και «μέσα» στη  Λεωφόρο. Μεγάλος αγώνας έγινε για την απόκτησή του, πανηγύρι στην υποδοχή του και μεγάλη χαρά έχουν εισπράξει οι οπαδοί του «τριφυλιού». Και ο ίδιος , παρακολούθησε το ντέρμπι, ευχαριστήθηκε τη νίκη του Παναθηναικού , εξέφρασε την ικανοποίησή του που φόρεσε την πράσινη φανέλα και δήλωσε: «Είμαι ευτυχισμένος που βρίσκομαι εδώ».

Ωραία λοιπόν. Ολοκληρώθηκε η μεταγραφή, ο «Έκι» ήρθε, είναι και ευτυχισμένος που ήρθε αλλά τώρα απομένει κάτι που είναι ίσως και το πιο σημαντικό: Να παίξει μπάλα. Και να παίξει καλή μπάλα.

Αυτό δεν είναι το ζητούμενο; Ο κόσμος του Παναθηναικού χρειαζόταν μια καλή μεταγραφή, χρειαζόταν σ αυτό το κρίσιμο σημείο του πρωταθλήματος μιαν ένεση αισιοδοξίας, τώρα όμως χρειάζεται τις ικανότητες του παίκτη να φανούν μέσα στο γήπεδο. Κάποιοι θα πουν ότι δεν θα πρέπει να αγχωθεί ο ποδοσφαιριστής για να αποδείξει την αξία του και θα συμφωνήσω. Είναι όμως σίγουρο ότι η χαρά από την απόκτηση, την άφιξη και τις δηλώσεις κάποια στιγμή τελειώνει. Και αν δεν αντικατασταθεί από την ικανοποίηση μέσα από το γήπεδο, με την απόδοση του ποδοσφαιριστή, τότε αρχίζουν τα προβλήματα.

Καλή του επιτυχία του «Έκι». Θα τον παρακολουθούμε. Με πολύ καλή διάθεση και χωρίς υπερβολικές βιασύνες αλλά θα τον παρακολουθούμε. Όπως θα τον παρακολουθούν και οι χιλιάδες φίλοι του Παναθηναικού οι οποίοι στο ντέρμπι έδειξαν την ποιότητά τους χειροκροτώντας τον Λυμπερόπουλο όταν ο παίκτης   έβαλε μεν το γκόλ αλλά ΔΕΝ πανηγύρισε. Και μπράβο του.