Πόσα τέτοια, παρόμοια, ανάλογα έχουν γίνει  τα τρία χρόνια που η Νέα Δημοκρατία κυβερνά τη χώρα; Πόσα έχουν γίνει τον τελευταίο χρόνο; Και πόσα , τέτοια και ανάλογα «δείγματα» εξαθλίωσης κάθε εικόνας και ουσίας νομιμότητας έχουν γίνει τους τελευταίους 2-3 μήνες; Όλα μαζί;

Κανείς δεν αναρωτιέται πως και συμβαίνουν όλα αυτά μαζεμένα;Και γιατί «ομαδοποιούνται» όλα αυτά τα κρούσματα τη στιγμή που η κυβέρνηση βάλλεται πανταχόθεν για ΟΛΕΣ της τις δραστηριότητες, δράσεις, αποφάσεις, εξαγγελίες, πολιτικές, καθυστερήσεις, υστερήσεις και αστοχίες;

Πως διάολο συμβαίνουν ΟΛΑ ΜΑΖΙ;

Υπάρχουν ενδεχόμενες απαντήσεις και εξηγήσεις. Όλες επί θεωρητικού επιπέδου και η κάθε μία με άλλη φιλοσοφία.

Η μία απ΄ αυτές – η οποία και σχεδόν αποκλειστικά προβάλλεται από εφημερίδες, ραδιόφωνα και τηλεοράσεις που «παίζουν» σ αυτό το παιχνίδι απαξίωσης - είναι ότι η Νέα Δημοκρατία έχει μιαν ανίκανη κυβέρνηση, μια ομάδα χαζών στελεχών, άλλες ομάδες κρετίνων και μικροαπατεώνων στη μέση και τη βάση της ιεραρχίας της και τρεις – τέσσερις πυρήνες μεγαλοαπατεώνων «χειριστών» που εδώ και 3 τόσα χρόνια απεργάζεται ένα σύστημα καταλήστευσης  των πάντων.

Εξ αυτής της προώθησης της κεντρικής ιδέας, προκύπτει και το «άρον – άρον…σταύρωσον αυτόν» που προωθείται από τους κάθε λογής ορκισμένους αντιπάλους της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας.

Μια άλλη προωθούμενη «ανάλυση»  είναι ότι το «βρώμισμα» της εικόνας της κυβέρνησης και του κόμματος γίνεται  από δυσαρεστημένους βουλευτές, πολιτευτές και στελέχη του κυβερνώντος κόμματος που περίμεναν αξιοποίησή τους η οποία δεν ήρθε – για τους όποιους λόγους.

Μια τρίτη «συζήτηση» γίνεται επικοινωνιακά και προβάλλεται καταλλήλως και από διάφορους κύκλους που είναι «αντί» και θα ήθελαν να δουν ΠΛΗΡΗ απαξίωση της πολιτικής, της  αστικής δημοκρατίας, των υπουργών, της πολιτικής, των βουλευτών, των θεσμών και με αφορμή διάφορα ατυχή περιστατικά, γενικεύουν τις καταγγελίες και προτάσσουν την εικόνα της πλήρους κατάπτωσης και κατάρρευσης.

Υπάρχουν κι άλλες θεωρίες και καταγγελίες που αποτελούν θέμα συζήτησης σε διάφορα «πάνελ» θορυβούντων και φωνασκούντων «ειδικών» περί την πολιτική και τους πολιτικούς, με τη συμμετοχή κατ εξοχήν αναρμοδίων και άσχετων ανθρώπων που κρύβονται πίσω από τη θεωρία του ότι «ο λαός είμαι εγώ, άρα έχω γνώμη για τα πάντα». Και φυσικά ο πολίτης έχει γνώμη για τα πάντα , δικαίωμα να τη λέει και υποχρέωση να ελέγχει την κάθε εξουσία , υπό την προυπόθεση ότι είναι ορθώς και επαρκώς ενημερωμένος και δεν εμφανίζεται στην τηλεόραση, ούτε μιλάει στο ραδιόφωνο μόνο και μόνο για να τον δει ή να τον ακούσει η θεία απ΄ το νησί, ο γείτονας, η γκόμενα ή ο επιχειρηματίας εργοδότης του.

Αλλά πώς να είναι ενημερωμένος αυτός ο πολίτης όταν η ενημέρωση είναι αποκλειστική προς ΜΙΑ κατεύθυνση, ατελής, μονόπλευρη και επιλεκτική; Τι γνώμη να έχει όταν ΔΕΝ ΞΕΡΕΙ;
Όταν δεν ξέρει ότι αυτά που συμβαίνουν σήμερα μαζεμένα, συνέβαιναν ΠΑΝΤΑ σ αυτή την αποσαθρωμένη και λεηλατημένη από 20ετίας κοινωνία μας αλλά μόνο τώρα προβάλλονται;
Όταν δεν ξέρει ότι ευθύνεται κι αυτός για την κατάσταση; Όταν δεν ξέρει τι διδάσκονται τα παιδιά του στο σχολείο και δεν ενδιαφέρεται αν ο γείτονάς του βιάζει τα ανήλικα, ανάπηρα παιδιά του;

Άσε που έτσι κι αλλιώς, υπάρχουν τελικά ΠΟΛΛΟΙ βλάκες,  ύποπτοι κι ανίκανοι που κάθονται σε διάφορες καρέκλες.