Άρθρο του Δημήτρη Κωνσταντάρα στην εφημερίδα SCORE

Ο Ντέμης Νικολαίδης είναι πλέον ένας πολύ ευτυχισμένος άνθρωπος. Πατέρας ενός κοριτσιού που του χάρισε η αγαπημένη του Δέσποινα, πολύ πετυχημένος στην διεθνή του καριέρα στην Ισπανία, αγαπητός σ όλη την Ελλάδα και ελπίδα των ΑΕΚτζήδων για μια καλύτερη πορεία στο μέλλον, θα πρέπει να αναρωτιέται έντονα τις τελευταίες μέρες γιατί δεν του απαντούν στην πρότασή του για την αγορά της ΠΑΕ-ΑΕΚ.

Βέβαια, τη στιγμή που θα διαβάζετε αυτές τις γραμμές, δεν αποκλείεται να έχουν απαντήσει οι Άγγλοι της ENIC και το θέμα να έχει λήξει. Αλλά πείτε μου: Σκοπεύουν να απαντήσουν; Και τι ακριβώς ψάχνουν να βρουν; Να προσδιοριστούν με ακρίβεια τα χρέη όπως διάβασα στο ρεπορτάζ; Μέχρι τις 13 Φεβρουαρίου θα πρέπει να έχουν απαντήσει –όπως διάβασα- οι Άγγλοι. Κι από εδώ και κάτω, αρχίζουν οι προβληματισμοί και τα ερωτηματικά.

Οι πληροφορίες που υπάρχουν, θέλουν την ENIC αρκετά «στριμωγμένη» και αρκετά πιεσμένη, ωστόσο οι πιθανότητες να θέλουν να αναζητήσουν κάποια καλύτερη πρόταση υπάρχουν και είναι θεμιτές. Εδώ μιλάμε για επιχειρήσεις, όχι μόνο για μπάλα, ομάδα, χρώματα και ιδανικά. Κι αυτό πρέπει να το λάβουν σοβαρά υπ΄ όψη τους οι απανταχού ΑΕΚτζήδες και να «δικαιολογήσουν» την όποια λογική καθυστέρηση. Λογική καθυστέρηση. Γιατί αν ξεπεράσουμε τα όρια της  «λογικής», τότε όλοι θ αρχίσουν να σκέπτονται «άλλα» πράγματα. Κι αυτό μόνο καλό δεν θα είναι. Διότι τα όρια της «επιχείρησης» κάπου τελειώνουν. Και μέσα στο παιχνίδι αρχίζουν και μπαίνουν η ιστορία, οι υποθήκες, οι άνθρωποι. Στοιχεία που δεν μπορούν να μετρηθούν με φορητούς υπολογιστές. Η ΑΕΚ ,οι φίλαθλοί της και ο Ντέμης Νικολαίδης, εκεί είναι που έχουν τα μεγάλα πλεονεκτήματα απέναντι σε οποιονδήποτε αγοραστή!