Σημειώνω κυρίως αποφάσεις που σκοπεύουν στην αποσυμφόρηση των δικαστηρίων και την αποφυγή φαινομένων παραγραφής αλλά και τη μείωση της γραφειοκρατίας, που δημιουργεί ταλαιπωρία και επιπλέον κόστος για τον πολίτη, την κατάργηση δυνατότητας επιστροφής των πινακίδων κυκλοφορίας που αφαιρέθηκαν εάν κατεβάλετο το τριπλάσιο του προβλεπόμενου προστίμου αφού αυτό ευνοούσε τους ευρωστότερους οικονομικά, την αναβάθμιση του “point system” που ουσιαστικά τιμωρεί τους συστηματικούς παραβάτες, τον πενταπλασιασμό του προστίμου για κατάληψη χώρου στάθμευσης ΑμεΑ και – κυρίως- την ένταξη της κυκλοφοριακής αγωγής στο εκπαιδευτικό σύστημα.
Από εκεί και κάτω…το χάος . Μια μηχανιστική αναθεώρηση ενός κακού Κ.Ο.Κ., χωρίς σκέψη, χωρίς μέλλον, χωρίς να ληφθούν υπ΄ όψη οι ανάγκες κυρίως των μεγάλων πόλεων και χωρίς να εξασφαλίζεται η αστυνόμευση ώστε να μπορεί να πει κανείς ότι αυτές οι λίγες σωστές διατάξεις θα εφαρμοστούν.
Απαγορεύονται η υπερβολική ταχύτητα, η οδήγηση υπό την επήρεια (και όχι «επίρροια» όπως γράφει το επίσημο έγγραφο του Υπουργείου) αλκοόλ , η παραβίαση ΣΤΟΠ , η παραβίαση του ερυθρού σηματοδότη και η διενέργεια αυτοσχέδιων αγώνων αλλά δεν εξασφαλίζεται η αστυνόμευση και η βεβαίωση των παραβάσεων.
Όσο για τις δηλώσεις του Μιχάλη Λιάπη μετά την κυβερνητική επιτροπή ( αναρωτιέμαι αν υποβλήθηκαν ερωτήσεις, αν έγιναν ενστάσεις, αν έγινε συζήτηση σ αυτή τη σύσκεψη) τι να πει κανείς;
« Το σχέδιο αυτό τέθηκε σε δημόσια διαβούλευση για παρατηρήσεις πάνω από έξι μήνες» δήλωσε ο υπουργός. Που; Πως; Εδώ εγώ προσωπικά έκανα 2 κοινοβουλευτικές ερωτήσεις στις 20 Σεπτεμβρίου και στις 21 Οκτωβρίου και οι παρεμβάσεις μου- με συγκεκριμένα ερωτήματα και συγκεκριμένα σημεία παρατηρήσεων- ακούστηκαν από «ώτα μη ακουόντων». Για ποια δημόσια διαβούλευση μιλούσε ο υπουργός όταν δεν έκαναν τον κόπο να απαντήσουν καν, έστω απορριπτικά, στα ερωτήματα βουλευτού- επί 35ετία δημοσιογράφου;
Και για παράδειγμα : Όταν ρωτούσα, το Σεπτέμβρη, κατά τη διάρκεια δηλαδή της Δημόσιας Διαβούλευσης που λέει ο Υπουργός, εάν τους συντάκτες του νέου Κ.Ο.Κ. τους απασχόλησαν ως εξειδικευμένες παραβάσεις α. η παράνομη είσοδος δίκυκλων στους πεζόδρομους , β. το φαινόμενο των 3 επιβατών πάνω στα μηχανάκια, γ. η εμφανώς επικίνδυνη οδήγηση με ζιγκ ζαγκ σε πολυσύχναστους δρόμους, δ. η ενδημική πλέον απότομη αλλαγή λωρίδας χωρίς ειδοποίηση, ε. η ανεξέλεγκτη «στάση για ψώνια», στ. η αδικαιολόγητη γενική απαγόρευση αριστερών στροφών σε κεντρικούς δρόμους, τι απάντηση μου δόθηκε;
Ο συλλογισμός μου για το εάν αναλύθηκε επαρκώς η έννοια της σοβαρότητας μιας παράβασης που προκαλεί ενδεχομένως βλάβη σε τρίτους σε σύγκριση με μια παράβαση που προκαλεί βλάβη στον ίδιο τον οδηγό, έγινε αντιληπτός; Ο προβληματισμός μου για την δολοφονική ηχορύπανση από εξατμίσεις και αρρύθμιστους ή «φτιαγμένους» κινητήρες, κυρίως μοτοσυκλετών είναι άξια συζήτησης;
Και η ανεξέλεγκτη στάθμευση σε είσοδο πεζόδρομου, σε ράμπα για ανάπηρους ή σε στροφή λεωφορείων είναι απλές, κανονικές παραβάσεις που μπαίνουν στην ίδια μηχανιστική λογική των άλλων παραβάσεων; Η τιμωρία κάποιου που δεν φορά ζώνη ασφαλείας με ποινή ανάλογη εγκληματία οδηγού είναι κάτι που «σηκώνει» συζήτηση κύριε Λιάπη μου; Έγινε; Πού; Πότε;
Δεν θέλω να επιβάλω τη γνώμη μου για τα ποντοπόρα πλοία, την βαμβακοκαλλιέργεια , τα επιτόκια ή το προεντεταμένο σκυρόδεμα. Αισθάνομαι όμως πικραμένος που είμαι βουλευτής της κοινοβουλευτικής ομάδας μιας κυβέρνησης αλλά δεν έχω ούτε φωνή, ούτε λόγο για θέματα που γνωρίζω καλά.
