Είναι γεγονός πως η μεγάλη πλειοψηφία των Ελλήνων «γουστάριζε» τον Μπαράκ Ομπάμα. Πολλοί απ΄ αυτούς επειδή ήταν μαύρος και «έσπασε τον τσαμπουκά» των αμερικάνων λευκών που θεωρούσαν αποκλειστικότητά τους την προεδρία των Η.ΠΑ. Οι περισσότεροι απ΄ αυτούς - που ανήκουν στην κατηγορία αυτών οι οποίοι δεν ανέχονται τις όποιου είδους « αποκλειστικότητες» - είχαν ταχθεί στις τελευταίες αμερικανικές εκλογές υπέρ της Χίλαρυ Κλίντον . Κι αυτό επειδή απλώς ήταν γυναίκα κι αν εκλεγόταν, θα έσπαζε άλλο ένα ταμπού, άλλο ένα στερεότυπο και θεωρούμενο ως «δικαίωμα», την ανδροκρατούμενη προεδρία. Και έτσι δημιουργήθηκε αυτό το δίπολο Χίλαρυ – Ομπάμα. Το οποίο βγήκε ηττημένο από τις πιο ανούσιες και ανόητες εκλογές στις ΗΠΑ, όπου οι Αμερικανοί είχαν να διαλέξουν ανάμεσα σε :

- ένα παραδοσιακό δεξιό, φιλότουρκο , καπιταλίστα, δισεκατομμυριούχο και αλαζόνα Αμερικάνο που θα κήρυττε… πόλεμο εναντίον των κάθε λογής αλλοδαπών, ο οποίος έλεγε και έκανε βλακείες σ΄όλη την προεκλογική περίοδο ( και πριν απ΄αυτήν) και εμφάνιζε μιαν οπωσδήποτε «κωμικοτραγική» φιγούρα που μόνον εμπιστοσύνη δεν μπορούσε να εμπνεύσει και

- μια γυναίκα, χωρίς ουσιαστικό βιογραφικό, τέως σύζυγο ενός μέτριου προέδρου, μητέρα της «κόρης του Κλίντον» , με μάλλον κακή υγεία και ουσιαστική άγνοια των εσωτερικών και εξωτερικών ζητημάτων παρά το ότι είχε χρηματίσει Υπουργός Εξωτερικών, βασιζόμενη απόλυτα στη στήριξη που ανοιχτά της παρείχε ο Ομπάμα αλλά οπωσδήποτε πιο φιλική ως φιγούρα, πιο ευχάριστη ως προσωπικότητα και με σαφώς καλύτερη ρητορική.

Ο Τραμπ εξελέγη. Η Χίλαρυ ψάχνει δουλειά. Και ο Ομπάμα, από τους καλύτερους και δημοφιλέστερους – αν όχι ο δημοφιλέστερος- προέδρος των ΗΠΑ μετά τη σύντομη θητεία του δολοφονηθέντος Τζων Φ. Κέννεντυ , μας «ξέμεινε» να μας επισκεφτεί στην Ελλάδα μετεκλογικά, λόγω ενός προγράμματος που είχε καταρτιστεί προ μηνών, τότε που οι δημοσκοπήσεις καταβαράθρωναν τον Τραμπ και έχριζαν πρώιμα Πρόεδρο τη Χίλαρυ. Με την Χίλαρυ Πρόεδρο και τον Ομπάμα βασικό της υποστηρικτή και σύμβουλο, η επίσκεψη Ομπάμα στην Ελλάδα φάνταζε άριστη για μας, δεδομένης και της αρκετά φιλελληνικής στάσης του. Αλλά μετά τη νίκη του Τραμπ;

Τελικά η επίσκεψη Ομπάμα στην Ελλάδα μας άφησε όλους με μια γλυκιά πίκρα στο στόμα. Ο άνθρωπος ήταν άψογος. Και θα μας μείνει αξέχαστος ο φυσιολογικός τρόπος με τον οποίο, απλώς φερόμενος «κανονικά», έκανε τους «δικούς μας» να φαίνονται κάτι σαν φιγούρες του Χαρίδημου. Αλλά ουσία δεν είχε. Περιμέναμε πολλά, έστω και από έναν τέως πρόεδρο. Κακώς. Γιατί ό, τι και να γινόταν, ό, τι και να λεγόταν κατά την επίσκεψη του γύρω από την οικονομική κατάσταση της Ελλάδος, τα βάσανα του μέσου Έλληνα, τη στάση της Ευρωπαικής Ένωση και – το κυριότερο- για το ενδεχόμενο και τη μέθοδο κάποιας ελάφρυνσης του δυσβάσταχτου χρέους- , οι σκληροπυρηνικοί Γερμανοί, με επικεφαλής τον Σόιμπλε, ούτε θα έδιναν καμία σημασία, ούτε θα προσέφεραν την οποιαδήποτε κατανόηση.