|
Δεν ήταν εμφάνιση αρχηγού της αξιωματικής αντιπολίτευσης η εμφάνιση του Παπανδρέου το μεσημέρι της Πέμπτης στη Βουλή. Στην πρόταση του ΠΑΣΟΚ για χορήγηση επιδόματος θέρμανσης, ο Παπανδρέου, εμφανίστηκε αιφνιδιαστικά, ανέβηκε στο βήμα της Βουλής και αντί να μιλήσει για την πρόταση του κόμματός του, άρχισε να …βρίζει τον Κώστα Καραμανλή, την κυβέρνηση, τους βουλευτές και γενικά τη Νέα Δημοκρατία. Ήταν μάλιστα σε τέτοιο σημείο «εκτός γραμμής» ο άνθρωπος που μεταξύ των διαφόρων γνωστών και άγνωστων σαρδάμ και σολοικισμών του, θυμήθηκε τον …παπού του και μίλησε περί «Δεξιάς που διαχωρίζει τους Έλληνες σε δημοκράτες και σε …μιάσματα».
Στην αρχή, τίποτε δεν προμήνυε το «ξέσπασμα». Η πρόταση του ΠΑΣΟΚ δεν επρόκειτο να περάσει γιατί για να βρεθούν τα χρήματα για το επίδομα θέρμανσης, θα έπρεπε η κυβέρνηση να υιοθετήσει το προσφιλές φιλολαικό σύστημα του ΠΑΣΟΚ του …δανεισμού χρημάτων τα οποία θα καλούνταν να πληρώσουν διπλά και τρίδιπλα οι ίδιοι αυτοί Έλληνες πολίτες προς τους οποίους θα δινόταν το επίδομα. Η συζήτηση εξελισσόταν με το γνωστό τρόπο που εδώ και μήνες εξελίσσονται οι συζητήσεις στη Βουλή, με τους βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, του ΚΚΕ και του Συνασπισμού να μιλούν για το συγκεκριμένο θέμα της ημέρας και τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να μιλούν για ο,τιδήποτε άλλο.
Και κάποια στιγμή, εισέβαλε στην αίθουσα ο κύριος Παπανδρέου, που πήρε αμέσως τον λόγο και άρχισε να μιλά, ήρεμα οφείλω να ομολογήσω αλλά και με τα γνωστό λεκτικά του λάθη, για το πόσο κακά κυβερνά τη χώρα ο Καραμανλής και η Νέα Δημοκρατία, για τα χιόνια στο Καπανδρίτι, για τις υποκλοπές και τα τοιαύτα. Και ενώ όλοι κοιτούσαμε το ρολόι μας για να δούμε πότε θα μπεί στο θέμα, «κάτι» συνέβη. Τι ακριβώς; Τον πόνεσε ο κάλος του; Η κοιλιά του; Είδε στο ακροατήριο τον Βενιζέλο να χασμουριέται; Γύρισε στα υπουργικά έδρανα και είδε ότι τον παρακολουθούσε μόνο ο υφυπουργός Οικονομικών Πέτρος Δούκας και προσεβλήθη; Κάποιος του είπε ότι «βγαίνει ζωντανά» ο ALPHA;
Ξαφνικά, αναψοκοκίνησε, θύμωσε, ανέβασε τον τόνο του, έβγαλε δυο – τρεις αντικαραμανλικές κραυγές και μετά…θυμήθηκε τον παπού του. Γύρισε το μυαλό του πίσω στις κληρονομημένες μνήμες του από το 1958, θυμήθηκε τα περί «μιασμάτων» και περί «ανάλγητης δεξιάς» και περί «λαικών αγώνων» και έβαλε τις φωνές.
Ομολογώ ότι η Βουλή «ξύπνησε» κάπως και αρκετοί άρχισαν να τον ακούνε. Και καθώς άκουγαν, άρχισαν να τον παρατηρούν για να διαπιστώσουν που το πάει και πως θα καταλήξει. Και τότε ήταν που τον ακούσαμε να καλεί απεγνωσμένα τον υπουργό Εθνικής οικονομία Γιώργο Αλογοσκούφη να εμφανιστεί στη Βουλή να τον ακούσει και στη συνέχεια, να αναρωτιέται «που είναι ο Καραμανλής» και «γιατί δεν κυβερνά» και «γιατί δεν βρίσκεται στη Βουλή να απολογηθεί».
Η κορώνα του αρχηγού της αξιωματικής αντιπολιτεύσεως έκανε ακόμη και τον κύριο Βενιζέλο και την κυρία Κατσέλη να χειροκροτήσουν …ελαφρά. Ήταν τότε που ο Γιώργος Παπανδρέου παρασύρθηκε και έκανε το μεγαλύτερο μέχρι σήμερα ατόπημά του: Να βρίσει όλη τη φιλελεύθερη παράταξη. Αρχηγό, κυβέρνηση, βουλευτές και λαό.
Έφυγα αμέσως από τη Βουλή. Και δεν ήμουν ο μόνος. Έχει πλάκα μερικές φορές αλλά για να σας πω τη μαύρη μου αλήθεια, εγώ δεν εγκατέλειψα τη δουλειά μου για να μπω στη Βουλή και ν ακούω να με βρίζουν αυτοί που «δεν δικαιούνται δια να ομιλούν».
Λυπάμαι πολύ.
|
