|
Έληξαν επίσημα οι εργασίες και συνεδριάσεις της Επιτροπής για τη Διαφάνεια στον Αθλητισμό και το Ντόπινγκ. Οι δυο τελευταίες συνεδριάσεις της επιτροπής έγιναν τη Δευτέρα, 28 Νοεμβρίου και την Τρίτη 29 και παρά το αίτημα που διατύπωσε στην Πρόεδρο της Βουλής ο πρόεδρος της Επιτροπής Τάσος Σπηλιόπουλος για παράταση των εργασιών έστω για 15 μέρες ώστε το πόρισμα να συνταχθεί χωρίς πίεση χρόνου, η κυρία Μπενάκη αποφάσισε να μην παραταθούν οι εργασίες.
Αυτό σημαίνει ότι αν δεν έχει παραδοθεί ήδη, το πόρισμα βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο της σύνταξής του από τον κ. Σπηλιόπουλο.
Στην τελευταία συνεδρίαση, οι βουλευτές Δημήτρης Κωνσταντάρας, Δημήτρης Λιντζέρης και Κώστας Κιλτίδης έμειναν με τον πρόεδρο Τάσο Σπηλιόπουλο επί μία ώρα μετά τη λήξη της συνεδρίασης και συζητούσαν σημαντικές λεπτομέρειες εν όψει της σύνταξης του πορίσματος.
Ο Δημήτρης Κωνσταντάρας ήταν ο πρώτος βουλευτής-μέλος της Επιτροπής που παρέδωσε, από τα τέλη Οκτωβρίου γραπτώς τις θέσεις και απόψεις του, οι οποίες βεβαίως θα έχουν ληφθεί υπ΄ όψη από τον πρόεδρο.
Σας παραθέτουμε πλήρη την έκθεση του Δημήτρη Κωνσταντάρα :
Έκθεση του βουλευτού Α΄. Αθηνών Δημήτρη Κωνσταντάρα
Κύρια και Βασικά Συμπεράσματα :
1. Δεν υπάρχει θεσμικό πλαίσιο για την εγγύηση της διαφάνειας στον αθλητισμό και είναι απολύτως αναγκαίο να υπάρξει. Δισεκατομμύρια Κρατικού χρήματος – και όχι μόνο- κινούνται προς «άγνωστη κατεύθυνση» και με ασαφή στόχο. Η απόφαση για καθαρότητα και διαφάνεια , έχει κόστος. Αλλά το κόστος αυτό είναι πολύ μικρότερο από το κόστος της διαπίστωσης ότι η «εθνική υπερηφάνεια» και χαρά από τις νίκες ήταν ψευδεπίγραφη Αλλά και το κόστος που είχε αυτή η ψευδεπίγραφη και πλαστή χαρά στην υγεία μιας ολόκληρης γενιάς Ελλήνων, ήταν τεράστιο. Και συνεχίζει να είναι . Η έλλειψη ενημέρωσης γύρω από το πως, πότε, ποιός, γιατί διακινεί τεράστια ποσά χρημάτων που δρομολογούνται ως «Ενισχύσεις» προς την κατεύθυνση της προετοιμασίας των αθλητών αλλά καταλήγουν αλλού, έχει οδηγήσει στην επικράτηση και κατίσχυση μιας τεράστιας επιχείρησης συγκάλυψης κάτω από ένα μανδύα «κρατικής υποστήριξης» της παρανομίας και των στόχων. Αναφέρει χαρακτηριστικά στο Σχέδιο Έκθεσης που μας παρέδωσε ο πρόεδρος της Επιτροπής κ. Σπηλιόπουλος: « Τα επιχειρήματα ότι οι ενισχύσει αυτές, οι πέραν των προβλεπομένων, νομίμως αποτελούν συνήθη πρακτική ή ότι έχουν σχέση με το ότι οι αθλητές βρίσκονται σε Ολυμπιακή προετοιμασία, δεν πείθουν κανένα. Τέτοιες πρακτικές, αναμφίβολα οδηγούν σε εκμαυλισμό αλλά και σε αποθράσυνση τους αποδέκτες των «ενισχύσεων» οι οποίοι καταφεύγουν σε κάθε μέσο προκειμένου να διασφαλίσουν αλλά και να αυξήσουν τις προς αυτούς παροχές, νόμιμες ή παράνομες». Προτείνεται συνεπώς η πλήρης αναθεώρηση του καθεστώτος οικονομικής στήριξης, ενίσχυσης, χορηγίας, επιχορήγησης προς αθλητές, προπονητές και αναγνωρισμένης αθλητικής δραστηριότητας αθλητικά σωματεία ή συλλόγους.
2. Το μοντέλο του κρατικοδίαιτου πρωταθλητισμού, εάν κριθεί ότι πρέπει να υπάρχει, είναι δυνατόν να μπει σε υγιείς βάσεις. Αλλά θα πρόκειται για μια σκληρή μάχη που θέλει χρόνο ,αποφασιστικότητα και επιμονή ενώ η – πλαστή πλην όμως υπάρχουσα – χαρά της «μεγάλης Ελληνικής νίκης», του ρεκόρ, του μεταλίου αναγκαστικά θα μειωθεί, ίσως δε και να εξαφανιστεί. Κάτι που ως άμεση πλην όμως βραχυπρόθεσμη συνέπεια, δεν αποκλείεται να έχει και πολιτικό κόστος. Ωστόσο, η υιοθέτηση ενός μοντέλου «Καθαρού Αθλητισμού» ελεγχόμενου ως προς την καθαρότητά του από το ίδιο το Κράτος το οποίο θα εγγυάται αυτή την καθαρότητα τόσο σε διαδικασίες όσο και σε αθλητική και επιστημονική «διαχείριση», προυποθέτει διακομματική συμφωνία και ευρεία λαική στήριξη. Προτείνεται συνεπώς ο σαφής διαχωρισμός του αθλητισμού σε Ερασιτεχνικό ( συναγωνιστικό ή μη) και Επαγγελματικό, με σαφείς διαχωριστικές γραμμές και ασφαλιστικές δικλείδες που θα έχουν να κάνουν αποκλειστικά και μόνο με τα πάσης φύσεως οικονομικά ή άλλα κίνητρα.
3. Υπάρχει ντόπινγκ στην Ελλάδα, αρκετοί γνωρίζουν πολλά αλλά σιωπούν και το ντόπινγκ μπορεί να μην είναι δυνατόν να εξαλειφθεί 100%, μπορεί όμως να περιοριστεί και να καταπολεμηθεί .Όπως γράφει με οδυνηρό για όλους τρόπο αλλά ορθότατα στο «Σχέδιο Έκθεσής» του ο πρόεδρος της Επιτροπής Αναστ. Σπηλιόπουλος, « Η Ελλάδα παρακολούθησε την εξέλιξη του φαινομένου του ντόπινγκ με μεγάλη καθυστέρηση και με προκλητική αδιαφορία .....και αποδείχτηκε ότι όλοι γνώριζαν ή έστω βασίμως υποπτεύονταν, όμως προσπαθούσαν, στο όνομα του κακώς εννοουμένου «εθνικού συμφέροντος» αλλά και άλλων συμφερόντων, να το κρύψουν».
4. Η βασική – και μέγιστη – ανησυχία έχει σχέση με τα νέα παιδιά, τις νέες γενιές, τους μαθητές και τους φοιτητές, εκεί όπου έχει ήδη αρχίσει η διείσδυση του ντόπινγκ. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι για να «χτυπηθεί» το ντόπινγκ και η αδιαφάνεια στον αθλητισμό απαιτείται ο άμεσος, στενός και αυστηρότατος έλεγχος κάθε αθλητικής δραστηριότητας στα Δημοτικά Σχολεία και τα Γυμνάσια όλης της χώρας με ταυτόχρονη υιοθέτηση της «Κάρτας Αθλητή- Αθλητικής Ταυτότητας- Αθλητικού Διαβατηρίου» και της ανάπτυξης του θεσμού του Σχολικού Αθλητισμού. Αυτό προυποθέτει σειρά αλλαγών και μεταρρυθμίσεων και στο Σχολικό Πρόγραμμα- όπου η απλή και μόνη εισαγωγή της Ολυμπιακής Παιδείας δεν επαρκεί- και στις σχολικές Υποδομές αλλά και στο καθεστώς εισαγωγής αθλητών στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα της χώρας.
5. Οι επικοινωνιακές προσπάθειες εκ μέρους του υπεύθυνου Κράτους για ευρύτατη ενημέρωση των πολιτών δεν έχουν ΑΚΟΜΗ αρχίσει. Και ό,τι έχει γίνει ήταν ατελέσφορο, συμπτωματικό ,περιστασιακό και αναποτελεσματικό.Και πάλι αναφέροντας το σχέδιο Έκθεσης του προέδρου της Επιτροπής μας κ. Σπηλιόπουλου, « Η έκπληξη που νοιώθουν οι θαυμαστές του αθλητισμού κάθε φορά που αποκαλύπτεται ένα σκάνδαλο ντόπινγκ, δεν είναι απλά αντίδραση σε άλλο ένα παράδειγμα υποκριτικής συμπεριφοράς. Είναι ένα αίσθημα προσωπικής εξαπάτησης».
6. Ο πολιτικός κόσμος , στην μεγάλη πλειοψηφία του, τάσσεται υπέρ του «Καθαρού Αθλητισμού», έστω και εις βάρος της κατάκτησης μεταλίων από Έλληνες αθλητές και ενδεχόμενη προσπάθεια οργανωμένης εκστρατείας περιορισμού και καταπολέμησης του ντόπινγκ θα τύχει ευρύτατης διακομματικής συναίνεσης. Προτείνω συνεπώς την θεσμοθέτηση μόνιμου ή ad hoc οργάνου, κοινοβουλευτικού ή άλλης μορφής, πάντως ελεγχόμενου από το ίδιο το Κράτος, με στόχο την υποβολή συγκεκριμένων ιδεών και λύσεων προς την κατεύθυνση μιας Πραγματικής , Ορθής και Επιστημονικής Μεταρρύθμισης στο χώρο του αθλητισμού.
Κύριε Πρόεδρε,
Αφού προηγουμένως σας συγχαρώ για τον τρόπο που διευθύνατε τις πλέον των 10 συνεδριάσεις της επιτροπής μας,- από την οποία δεν έλλειψαν και οι «οξείς τόνοι», απόρροια της αγωνίας μας και της επιθυμίας μας να προσφέρουμε όσο το δυνατόν περισσότερα στη διερεύνηση του ζητήματος- οφείλω να σας επαινέσω για την έγκαιρη παράδοση στα μέλη της , της προκαταρκτικής σας κριτικής ανάλυσης, σε μορφή «Σχεδίου Έκθεσης». Αν και στην ουσία επρόκειτο για μια πρώτη και εν πολλοίς πρόχειρη μορφή μιας μικρής πραγματείας γύρω από τα όσα ακούστηκαν στις συνεδριάσεις, με βοήθησε να συγκεντρώσω τις σκέψεις μου ώστε με λίγα λόγια να σας παραθέσω τις ακριβείς μου απόψεις και θέσεις γύρω από ένα θέμα με το οποίο ασχολήθηκα – λόγω του δημοσιογραφικού μου επαγγέλματος- επί 30 χρόνια και συνεχίζω να ασχολούμαι και σήμερα.
Μετά και τις συνεδριάσεις της επιτροπής μας, δεν σας κρύβω κύριε πρόεδρε ότι διακατέχομαι από περισσότερα και ισχυρότερα συναισθήματα αγωνίας – αν όχι και απόγνωσης- για το μέλλον της νέας γενιάς των αθλητών μας, των νέων μας στο σύνολό τους. Κι αυτό γιατί διέγνωσα και εγώ την απροθυμία των περισσοτέρων ειδικών και προσωπικοτήτων που κατέθεσαν ,να μιλήσουν «έξω απ΄τα δόντια». Φυσικά, για να μη «θίξουν» πρόσωπα και πράγματα και για να μην ταράξουν τα νερά. Για να μην διαταράξουν τις ισορροπίες, να μην αποκαλύψουν γιατρούς, προπονητές, παράγοντες και αθλητές που έχουν καταστήσει την υπόθεση «ντόπινγκ» σε επιστήμη. Και οι οποίοι συντηρώντας με νύχια και με δόντια μια παγιωμένη κατάσταση αδιαφάνειας, «θολούρας», ασάφειας και αναξιοπρεπούς όσο και εγκληματικής αδιαφορίας, έγιναν στο παρελθόν και παραμένουν ακόμη αγωνιώντες για τα κεκτημένα τους Ηρακλείς της μυστικοπάθειας , της νοοτροπίας του εν κρυπτώ και δίκην Κόζα Νόστρα κυκλώματος που συνδέει το Κράτος και την Επιστήμη με τον πρωταθλητισμό και πλουτίζει από τα δισεκατομμύρια των «υποστηρικτών» αλλά και του ίδιου του Κράτους οι οποίοι ενισχύουν έναν ολόκληρο κόσμο πλαστότητας. Μακριά από το Αθλητικό Ιδεώδες, καταστρεπτικό για την υγεία των φερόντων οργανισμών, των «αντικειμένων νίκης», των αθλητών δηλαδή, κίβδηλο απέναντι στους αγνούς φιλάθλους που διψούν για νίκες και διακρίσεις αλλά ουδέποτε μαθαίνουν τους τρόπους επίτευξής τους, το μέγα τούτο «Κύκλωμα» απομυζά επί τουλάχιστον 2,5 δεκαετίες με πλαστό, ψεύτικο,αναξιοπρεπή και αντιαθλητικό τρόπο τα χρήματα του πολίτη, χαρίζοντάς του κίβδηλες νίκες, «χάρτινα» ρεκόρ και άτιμη χαρά, σκορπώντας τον θάνατο, την αρρώστια, την αναπηρία στον κόσμο του αθλητισμού και μηδενίζοντας την έννοια του ευγενούς συναγωνισμού.
Γνωρίζετε πολύ καλά κύριε πρόεδρε ότι κατά τη διάρκεια των συνεδριάσεων της επιτροπής μας ενώπιον της οποίας ακούστηκαν τρομερά πράγματα που αν και αποτελούσαν τη μισή αλήθεια, μας έκαναν να νοιώθουμε φόβο και δέος, αρκετά άτομα που αποδεδειγμένα είχαν κάνει χρήση απαγορευμένων ουσιών και ήταν έτοιμα να έρθουν και να το καταθέσουν, είτε άλλαξαν γνώμη την τελευταία φορά είτε εμείς τους αποτρέψαμε δεδομένου ότι δεν πιστέψαμε ότι θα μπορούσαμε, μετά τις καταθέσεις τους, να τα προστατεύσουμε από την εκδικητική οργή των ουσιαστικά υπευθύνων.
Καταλάβαμε όλοι πολύ καλά ότι χωρίς φαρμακοδιέγερση, ρεκόρ και νίκες δεν έρχονται. Όχι γιατί οι δικοί μας αθλητές και αθλήτριες είναι λιγότερο ικανοί από άλλους αλλά γιατί εκείνοι οι «άλλοι», αγωνίζονται ντοπαρισμένοι. Άλλοι «πιάνονται» και άλλοι όχι. Σε άλλους γίνονται έλεγχοι και σε άλλους δεν γίνονται. Άλλοι «αποσύρονται» έγκαιρα για να μην πιαστούν και να σωθούν και άλλοι ρίχνονται ως θύματα στον κλωβό των λεόντων για να κορεστεί πρόσκαιρα η πείνα των ΜΜΕ, του Κοινού, των φορέων, των ίδιων των υπευθύνων αρχών για ολίγους «άκοντες ήρωες» που θα κουβαλήσουν για λίγο τις αμαρτίες των πολλών. Μέχρι να κοπάσει η μπόρα. Και μετά...
Αντιληφθήκαμε πολύ καλά – έστω κι αν αποδείξεις δεν προσκομίστηκαν από ΚΑΝΕΝΑΝ- ότι πολλά στραβά έχουν γίνει και γίνονται – εν γνώσει τους ή εν αγνοία τους- με τους αθλητές, τους προπονητές, τις ομοσπονδίες, τα σωματεία, τα σωματεία-σφραγίδες, τους γιατρούς, τους ειδικούς, τους προέδρους,τα ΜΜΕ, τους πολιτικούς. Και ότι οι αρνητικοί πρωταγωνιστές αυτής της υπόθεσης είναι συντριπτικά περισσότεροι από τους «θετικούς» : Τους αθλητές. Που έχουν το ταλέντο και τη δύναμη και το πάθος για να αγωνιστούν και να διακριθούν και την «κρίσιμη στιγμή», κάποια Περίεργη χειρ εξ ουρανού, τους «βοηθά» - με το αζημίωτο- να κατακτήσουν αυτό που έτσι κι αλλιώς δικαιούνται.
Τέτοια πλαστότης, τέτοια εξαπάτηση, τέτοια απανθρωπιά. Και παράλληλα, ένα τέλεια αυτοπροστατευόμενο σύστημα που δεν μπορείς να το «πιάσεις» από πουθενά. Ξέρουμε όλοι. Καταλαβαίνουμε.Νοιώθουμε πια την εξαπάτηση με τα ρεκόρ, με τις νίκες, με τη σωματοδομία, με την υπερτρίχωση, με το διαιτολόγιο, με την ιδιαιτερότητα της κίνησης, μέχρι και με το ...μήκος του πηγουνιού, με τα συνεχή ταξίδια, με τις χρηματοδοτήσεις, με τα έξοδα, με τα πριμ, με τους τόσους, μα τόσους συνεργούς.
Τα λεφτά είναι πολλά, τα λεφτά είναι γλυκά, η δόξα και η νίκη είναι αγαθά και προσδοκίες μιας ζωής, η αναγνώριση, ο θρίαμβος,η αποθέωση,η δημοσιότητα,η λατρεία...
Όλα- πλην ελαχίστων εξαιρέσεων- ψεύτικα. Πλαστά. Ντοπέ. Μόνο που εμείς δεν μπορούμε να το αποδείξουμε. Κι αν μπορούσαμε, θα διστάζαμε. Θα διστάζαμε να τσακίσουμε, να καταστρέψουμε την ουτοπία της ευτυχίας ενός ολόκληρου λαού, έστω κι αν μ αυτό τον τρόπο θα βάζαμε ένα τέλος στο ψέμα.
Έστω κι αν θα δίναμε την ελπίδα στις νέες γενιές για κάτι καθαρό κι όμορφο όπως ο αθλητισμός. Μακριά από τη σύγχρονη έκφραση του ανθρώπινου «Τσίρκο Μεντράνο» γύρω από το οποίο «παίζονται» ποσά δισεκατομμυρίων ευρώ από το υστέρημα ενός ολόκληρου λαού.
Ο οποίος ωστόσο, αν τον έβαζες μπροστά στο δίλημμα « Τι προτιμάς; Ένα πιο γεμάτο τραπέζι στο σπίτι σου ή τρία χρυσά μετάλλια;» θα διάλεγε το δεύτερο.
Έτσι τον μάθαμε. Αυτό του εμπνεύσαμε. Αυτό του είπαμε ότι χρειάζεται περισσότερο. Αυτή η πανάκριβη ντόπα των εκατοντάδων «άρρωστων» ρεκόρ , νικών, μεταλλίων, κυπέλλων είναι πια η δική του ντόπα.
Και όπως ισχύει με όλα τα δύσκολα, όπως η Ελευθερία, όπως η Δημοκρατία, όπως η Αλήθεια, όπως η Τιμή, όπως η Αξιοπρέπεια, «θέλει Αρετή και Τόλμη».
Μπορούμε. Θέλουμε; Ή τα έχουμε τόση ανάγκη τα ρεκόρ και τις νίκες και τα κύπελλα; Όποια κι αν είναι;
Κύριε Πρόεδρε,
Συμπερασματικά θέλω να υπογραμμίσω ότι στην πρώτη περίοδο λειτουργίας της, η Επιτροπή μας άγγιξε απλώς τα προβλήματα στο χώρο της διαφάνειας στη διαχείριση του Αθλητισμού και το ντόπινγκ και απλώς ξεκίνησε μια διαδικασία συνειδητοποίησης μιας διαμορφωμένης κατάστασης που χρειάζεται αλλαγές και μεταρρυθμίσεις. Θεωρώ ότι η λειτουργία της πρέπει να συνεχιστεί και στη νέα περίοδο με όποια μορφή επιλεγεί ( παράταση λειτουργίας της ως ad hoc , μετατροπής της σε Μόνιμη ή οποιαδήποτε άλλη ) και αυτή την πρόταση υποβάλλω. Και φυσικά, τις υπηρεσίες μου και πάλι θέτω στη διάθεσή σας.
|
