Ειλικρινά, πιστεύω ότι δεν υπάρχει πια στον ευρύτερο κοινωνικό μας χώρο Κοινός Νους, Κοινή Λογική και η έννοια του Αυτονόητου. Το έχω ξαναπεί, το έχω ξαναγράψει. Αυτή τη φορά, θα το στηρίξω αλλού και θα το αναπτύξω δι ολίγων βασιζόμενος στο φαινόμενο των «διαρροών Υψηλού Επιπέδου» και της
θυματοποίησης  των αποδεκτών αυτής της ύποπτης «πληροφόρησης».Και με πιάνει πονοκέφαλος όταν σκέπτομαι ότι μέσα από μια συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, βγαίνουν προς τα έξω πληροφορίες οι οποίες δεν είναι προς δημοσίευση και ιδίως, παρεφθαρμένες. Πληροφορίες που σαφώς κάποιοι
εντός του Υπουργικού Συμβουλίου φρόντισαν να «διαρρεύσουν» αφού πρώτα τις …διέφθειραν και τις έστειλαν «στραβές» προς τους αποδέκτες με προφανή σκοπό τη δημιουργία εντυπώσεων.

Ποιος είναι αυτός ο ανήθικος λειτουργός ο οποίος «ενημερώνει» εξωτερικούς παράγοντες για θέματα που συζητούνται στο Υπουργικό Συμβούλιο, αφού μάλιστα έχει φροντίσει να τις χαλκεύσει; Και ποιός είναι αυτός ο αφελής που δέχεται αυτή την ενημέρωση και δεν καταλαβαίνει τι συμβαίνει, τι παιχνίδι
παίζεται στην πλάτη του και πόσο βλάκα τον θεωρούν οι προμηθευτές των πληροφοριών ;

Όταν μάλιστα ο παραλήπτης των πληροφοριών είναι οι δικαστές του …Συμβουλίου της Επικρατείας, τα άτομα δηλαδή στα οποία οφείλεται ο μέγιστος σεβασμός, στα οποία επιδαψιλεύονται οι περισσότερες τιμές και τα οποία αποτελούν την κορυφή της Ελληνικής δικαιοσύνης, η κατάσταση γίνεται ΠΟΛΥ σοβαρή. Οι άνθρωποι αυτοί που έχουν επιλεγεί για τις κορυφαίες θέσεις στην πυραμίδα απονομής δικαιοσύνης, ποδηγετούνται από ανήθικους «διαρροείς πληροφοριών» και εκτίθενται, αποδεικνυόμενοι «εύκολοι στόχοι « και θύματα εξαπάτησης.Για προσέξτε την είδηση : « Νέο γύρο αντιπαραθέσεων μεταξύ του υπουργού ΠΕΧΩΔΕ και των δικαστών του Συμβουλίου της Επικρατείας άνοιξε η επίθεση που
εξαπέλυσε μέσα στο Υπουργικό Συμβούλιο ο Γιώργος Σουφλιάς κατά των μελών του Ανωτάτου Ακυρωτικού Δικαστηρίου.  Η Ένωση Δικαστικών Λειτουργών του Συμβουλίου της Επικρατείας σε ανακοίνωσή της ,ανέφερε ότι η κριτική του κ. Σουφλιά -η δεύτερη μέσα σε λίγες ημέρες- θέτει ζήτημα κατάλυσης των δημοκρατικών θεσμών και του κράτους δικαίου. Οι δικαστές αναφέρουν ότι
πίσω από τα λόγια του υποκρύπτεται «η επιθυμία επηρεασμού των δικαστικών αποφάσεων» και καλούν εμμέσως πλην σαφώς τον πρωθυπουργό «να λάβει θέση απέναντι στις ενέργειες αυτές, που θέτουν σε κίνδυνο το κράτος δικαίου».Χοντρές κουβέντες.Και βγαίνει μετά ο Σουφλιάς και λέει : «Και οι κρίνοντες κρίνονται». Και κατηγορεί τους δικαστικούς ότι, αντί να ζητήσουν τα επίσημα πρακτικά του Υπουργικού Συμβουλίου, αναπαρήγαγαν τα όσα τους μεταφέρθηκαν. Και μετά, τους κατακεραυνώνει : «Η αλήθεια είναι ότι εγώ κατά την τοποθέτησή μου έκανα αναφορά στο Συμβούλιο της Επικρατείας, η οποία δεν ήταν μεν κολακευτική για ορισμένες αποφάσεις του -άλλωστε το ίδιο είχα κάνει και δημοσίως πριν
λίγο καιρό- αλλά ορισμένα από αυτά που γράφτηκαν δεν τα είπα και ιδίως δεν είπα ότι το ΣτΕ εξυπηρέτησε τα συμφέροντα μεγαλοεργολάβου». Λόγια λίγα, ντόμπρα και σταράτα. Ομολογεί τι έκανε και τι είπε, αρνείται – διότι προφανώς έχει τα πρακτικά στα χέρια του για να το αποδείξει, κάτι
που ΔΕΝ έχουν οι δικαστές- όσα του αποδίδουν ότι είπε αλλά δεν είπε και τους εκθέτει ανεπανόρθωτα, θεωρώντας τους περίπου «ανόητους» που έπεσαν θύματα παραπληροφόρησης.Όμως τι θέλουμε και τι ζητάμε τώρα εμείς σε μια χώρα όπου το σύστημα επιτρέπει σε οποιοδήποτε ανήθικο και επίορκο κυβερνητικό στέλεχος να μεταφέρει αυτά που συζητούνται στα Υπουργικά Συμβούλια, να τα
διαστρέφει και να εκθέτει ανώτατους θεσμούς του Κράτους; Τι θέλουμε και τι ζητάμε σε μια χώρα όπου έχουμε επιτρέψει σ΄ ένα απίστευτο «παρακράτος» να ενεργεί όπως θέλει εις βάρος των θεσμών; Και τι θέλουμε και τι ζητάμε σε μια χώρα όπου οι ιερείς κλέβουν, βρίζουν, εξαπατούν και …μουτζώνουν δημόσια οι μεν τους δε, όπου οι δικαστές πέφτουν θύματα επιτήδειων «πληροφοριοδοτών» , αποδεικνύονται επίορκοι και κατηγορούνται για σημαντικότερα αδικήματα απ΄αυτά στα οποία υποπίπτουν αυτοί τους οποίους υποτίθεται ότι θάπρεπε να δικάσουν και όπου το παρακράτος αποδεικνύεται ισχυρότερο ακόμη κι απ΄ αυτή την αποφασισμένη να το πατάξει κυβέρνηση την οποία έχουμε ;Αν δεχτούμε ότι έτσι είναι η κατάσταση, τότε χρειάζεται αιματηρή επανάσταση για να την αλλάξουμε.Η – απλώς- Κοινός Νους.