Χθες το μεσημέρι, στις 13.30, έπρεπε να μιλήσω στη Βουλή για τον προυπολογισμό και να πάω στην κηδεία του Κώστα Κωβαίου. Και στα δυο δεν ήταν δυνατόν να βρεθώ. Προσπάθησα να «σκαντζάρω» με κάποιον άλλο βουλευτή αλλά δεν βρέθηκε κανείς πρόθυμος να με εξυπηρετήσει.
Δεν έγινε δεκτό το αίτημά μου να «κρατηθεί» η σειρά μου μέχρι να επιστρέψω. Ακύρωσα την πρώτη μου επί του προυπολογισμού ομιλία και πήγα στον Κωστάκη μου. Ήταν άλλωστε το τελευταίο ραντεβού δεκαπενταετούς φιλίας και στενής συνεργασίας στην ΕΡΤ.

Όταν επέστρεψα στη Βουλή, η σειρά μου είχε περάσει. Δεν πειράζει. Του χρόνου. Πήρα μιαν απόφαση, «κουβαλάω» και τις συνέπειές της. Θέλω όμως να σας καταθέσω εδώ τα δυο κύρια σημεία της ομιλίας που θα έκανα.
1. Η ομιλία του εισηγητού του ΠΑΣΟΚ κυρίου Φλωρίδη .Και 2, ο Πολιτισμός.  Τι θα έλεγα, μεταξύ άλλων:
« Χαίρομαι  που μιλώ για έναν πραγματικό προυπολογισμό, χωρίς λογιστικά τερτίπια και νέα μαθηματικά, χωρίς όμορφα ψέματα και γεμάτο αλήθειες που δυστυχώς, δεν είναι καθόλου όμορφες, είναι όμως αλήθειες που δεν χαιδεύουν τα αυτιά, γι αυτό και προκαλούν αντιδράσεις. Στέκομαι απέναντί του με σεβασμό και τρακ . Δεν είναι καθόλου εύκολο  να χειριστείς κάτι τέτοιο όντας καινούργιος, άπειρος, έξω από την ειδικότητά σου, ιδίως αν ελπίζεις  να μην είσαι κουραστικός και βαρετός Δεν είναι καθόλου εύκολο να μιλήσεις εάν δεν έχεις τίποτε ιδιαίτερο να πεις,... εκτός αν είσαι ο κύριος Γεώργιος Φλωρίδης. Εντυπωσιάστηκα από το λαικό σόου , από τη μαύρη κωμωδία του εισηγητού του ΠΑΣΟΚ, που μίλησε δίκην διασκεδαστού του κάθε πικραμένου .  Ο κύριος Φλωρίδης, - που έτσι κι αλλιώς δεν ασχολήθηκε με τον προυπολογισμό- καθ΄όλα  αξιόλογο και υψηλά ιστάμενο κομματικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ήταν ένας από τους καλούς διαχειριστές που κατά καιρούς τοποθετούσε  το κόμμα του στο υφυπουργείο αθλητισμού όταν ήταν κυβέρνηση.
Τους άριστους διαχειριστές που ωστόσο έβγαιναν από τη διοίκηση του αθλητισμού πιο μακριά απ΄ τον αθλητισμό απ΄ ότι έμπαιναν.

Εντυπωσιάστηκα και που η παράσταση (από την οποία δεν έλλειπαν και οι εξόχως κοινοβουλευτικού χαρακτήρα εκφράσεις όπως « η κουρελού του προυπολογισμού») έγινε δεκτή με ενθουσιασμό από αρκετούς συντρόφους του που σε άκρα ευθυμία τον αποθέωναν χειροκροτώντας τον και φιλώντας τον όπως κάνουν οι οπαδοί ποδοσφαιρικών ομάδων ή οι ποδοσφαιριστές του πάγκου στον σκόρερ κάποιου αναπάντεχου γκολ κοντά στην εκπνοή του αγώνα.  Ενός γκολ από το πουθενά που θεωρούν ότι τους βγάζει από τη δύσκολη θέση. Τους έβγαλε άραγε; Πολύ αμφιβάλλω. Όταν στην κορυφαία εισήγηση της κοινοβουλευτικής χρονιάς, η αντιπολίτευση αποθεώνει  τον ισοπεδωτικό λαικισμό και ζητωκραυγάζει τα επιχειρήματα του εισηγητού με συμπεριφορά του τύπου  « Έμπαινε Γιώργο »,  τότε για ποιό σεβασμό και ποιό τράκ μιλάμε;»
Και στο δεύτερο σημείο : «  Όπως είπε ο υπουργός Οικονομίας και Οικονομικών, η κυβέρνηση είναι αντίθετη σε προσαρμογές «σοκ» και  δεν υπάρχει κανένας λόγος τα λάθη των κυβερνήσεων του παρελθόντος να τα φορτώσουμε με εισπρακτικά μέτρα σε όλους. Για την επίτευξη των στόχων μας, μεγάλη σημασία θα παίξει η διαμόρφωση ενός υγιούς πλαισίου μέσα στο οποίο θα λειτουργούν οι επιχειρήσεις.  Και το πλαίσιο αυτό απαιτείται και στον τομέα του Πολιτισμού.
Για να λειτουργήσουν οι μορφές αυτές στον χώρο του Πολιτισμού απαιτείται μία κωδικοποίηση της νομοθεσίας η οποία θυμίζει λαβύρινθο.
Η κωδικοποίηση αυτή δεν θα είναι η διαμόρφωση του « υγιούς πλαισίου»;  Η Ελλάδα γνωρίζει πώς να παράγει πολιτισμό. Τώρα, θα αποδείξουμε ότι μπορούμε και να τον χρηματοδοτήσουμε κι όλας.»