Με διασκέδασε αφάνταστα για μιαν ακόμη φορά - χρόνια απολαμβάνω τα κείμενά της - η σελίδα της «Πανδώρας» στο Βήμα. Μου έκανε τη μεγάλη τιμή να ασχοληθεί μαζύ μου χθες με τον χειρότερο τρόπο, προσπαθώντας να με καταεξευτελίσει και να με υποβαθμίσει στο επίπεδο του τελευταίου και χειρότερου ατάλαντου, ανειδίκευτου, χαμερπή και άχρηστου χαχόλου αλλά όπως πάντα, με σπινθηροβόλο «χειρόγραφο» και ευρηματικό τρόπο. Η σελίδα της «Πανδώρας» γράφεται παραδοσιακά από άνδρα και φυσικά, όλος ο δημοσιογραφικός και πολιτικός κόσμος γνώριζε και στο παρελθόν ποιος κρυβόταν πίσω από το ψευδώνυμο, κουβαλώντας και αυτό το περίεργο σύμπλεγμα που κουβαλάνε όλοι οι «ανώνυμοι» γραφιάδες. Επίσης όλος ο δημοσιογραφικός και πολιτικός κόσμος γνωρίζει και σήμερα ποιος τη γράφει, οπότε μυστήριο περί την ταυτότητα ουδέποτε υπήρχε. Ερωτηματικά γύρω από το άλγος του συμπλέγματος που κουβαλά ο εκάστοτε συντάκτης υπάρχουν πολλά. Αλλά αυτό είναι αντικείμενο της εργασίας ψυχιάτρων.

Ο λόγος για τον οποίο γράφω σήμερα αυτό το σημείωμα δεν είναι φυσικά για να απαντήσω στον  «συντάκτη», τον οπωσδήποτε ταλαιπωρημένο από την προσπάθειά του να σκέφτεται, να εμπνέεται και να γράφει κάθε μέρα τις κακεντρέχειές του αλλά να τοποθετήσω σωστά αυτά που γράφει ότι είπα. Και αρχικά τον ευχαριστώ που έκανε τον κόπο να ασχοληθεί με την ταπεινότητά μου, ερωτώντας ή απλώς αξιοποιώντας τις αξιόπιστες «πηγές» του οι οποίες έσπευσαν  να τον ενημερώσουν για όσα είπε η ταπεινότητά μου στη Βουλή. Μεγάλη η χάρη μου. Μόνο που όλοι μπορούν να διαβάσουν ή να ακούσουν ένα κείμενο, όλοι όμως δεν μπορούν να καταλάβουν τι εννοεί. Με αυτή την έννοια, η ταπεινότητά μου δεν είπα ότι δεν καταλαβαίνω τα νομοσχέδια επειδή έχουν πολλούς νομικούς όρους για να υποδηλώσω ότι έχω πρόβλημα κατανόησης των νομικών όρων αλλά για να σημειώσω την ανάγκη ανανέωσης του τρόπου και της γλώσσας γραφής των νομοσχεδίων που αποπνέουν μούχλα και συντηρούν μια νεκρή, δύσβατη και άμεσα κατανοητή σε ολίγους «διάλεκτο» που φυσικά δεν χρησιμοποιείται ούτε στα δικαστήρια.

Πιστεύω φίλες και φίλοι ότι έτσι όπως ανανεώνονται όλα τριγύρω μας, έτσι ακριβώς θα πρέπει να ανανεωθεί και η νομική «διάλεκτος» με την οποία γράφονται ακόμα τα νομοσχέδια στη Βουλή, η ίδια «διάλεκτος» με την οποία γράφονταν επί δεκαετίες αφού οι δικηγόροι και κάθε είδους νομικοί αποτελούσαν τη συντριπτική πλειοψηφία των μελών του Κοινοβουλίου. Νομικοί ήταν οι άνθρωποι, για νομικούς έγραφαν. Τώρα, η «αποκλειστικότητα» των δικηγόρων στα βουλευτικά έδρανα έχει πλέον πάψει. Και ιδίως στη νέα Βουλή που προέκυψε από τις εκλογές της 7ης Μαρτίου, εκτός από την ανάληψη της εξουσίας από τη Νέα Δημοκρατία, σηματοδοτήθηκε και νέα επέκταση, σε αριθμό και σε είδος, των «ειδικοτήτων» και επαγγελμάτων που ο λαός επέλεξε να στείλει.

Και τι θα γίνει δηλαδή; Αν στις επόμενες εκλογές ο λαός στείλει στη Βουλή 300 φιλόλογους, τα νομοσχέδια θα γράφονται στα …αρχαία Ελληνικά;

Αυτά τα ολίγα ως εξήγηση των λεγομένων μου που η «Πανδώρα» μου έκανε την τιμή να θεωρήσει ως άξια σχολιασμού, έστω με τον γνωστό, «λασπώδη» της τρόπο. Όσο για τα υπόλοιπα, χιουμοριστικά υποτίθεται και «αθώα» πειράγματα , τις ειρωνείες για τον πατέρα μου και την καταγωγή μου και την προσωπικότητά μου και την εργασία μου, είναι προφανές ότι χαρακτηρίζουν απλώς και μόνο την αγωνία του ανώνυμου γραφιά να συνεχίσει να είναι «χαριτωμένος» μέσα στην καθημερινή του αναζήτηση στόχων. Ευπρόσδεκτα τα βέλη. Έστω και με τόση κακότητα. Αν με γνώριζε τουλάχιστον από κοντά…