Αν δεχτούμε – κάτι που σε μια ευνομούμενη, δημοκρατική κοινωνία θεωρείται αυτονόητο- ότι κανένας πολίτης δεν είναι υπεράνω του νόμου, τότε με τις τελευταίες εξελίξεις αλλά και τις έρευνες με τα πορίσματα  της εισαγγελίας του Αρείου Πάγου γύρω από τα εξοπλιστικά, εύλογα γεννιέται το ερώτημα: Υπάρχουν κάποιοι που φοβούνται τον έλεγχο στο ελληνικό Κοινοβούλιο;
Διότι οι αντιδράσεις στο ΠΑΣΟΚ, κάτι τέτοιο μας κάνει να σκεφτούμε. Ας αφήσουμε στην άκρη το ότι το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση αρνήθηκε όλες τις προτάσεις της τότε αξιωματικής αντιπολίτευσης για εξεταστικές επιτροπές της Βουλής σε διάφορα πολύ σοβαρά θέματα. Τώρα, έχουμε κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Και η Νέα Δημοκρατία αντιμετωπίζει το θέμα με ιδιαίτερη υπευθυνότητα και συνέπεια στη ως σήμερα τακτική της σε θέματα που άπτονται της διαφάνειας και της διαχείρισης του δημοσίου χρήματος.
Το δημόσιο χρήμα βλέπετε , η περιουσία του λαού, τα χρήματα των φορολογουμένων, δεν είναι κάτι αόριστο. Είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο και απτό. Είναι τα χρήματα που διαφορετικά, ο πολίτης θα είχε στην τσέπη του για να αντιμετωπίσει καλύτερα τις τόσες ανάγκες του και για τους περισσότερους Έλληνες, έχουν μεγάλη αξία.
 Και θέλω να θυμίσω τι έλεγε ένας αξιόλογος άνθρωπος του ΠΑΣΟΚ, ο υφυπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Λ. Αποστολίδης τον Ιανουάριο του 2003, απαντώντας σε ερώτηση στη Βουλή: «εφόσον έχετε στοιχεία να τα πάτε στον εισαγγελέα» (Ελευθεροτυπία 21.1.2003). Λοιπόν; Γιατί σήμερα το ΠΑΣΟΚ αντιδρά στα πορίσματα της εισαγγελικής έρευνας;

Για να ψάξουμε λοιπόν τις απαντήσεις σε μια σειρά από σοβαρά ερωτήματα τα οποία αν δεν απαντηθούν στη Βουλή, που αλλού θα απαντηθούν; Ποια ερωτήματα; Ιδού μερικά και ας μην τα θεωρήσει κανείς ότι στρέφονται αναγκαστικά εναντίον συγκεκριμένων μόνο προσώπων:
1. Πόσες συμβάσεις υπέγραψε τον τελευταίο μήνα της υπουργίας του ο κ. Τσοχατζόπουλος;
2. Υπήρχε σύμβουλος υπουργού Αμύνης ο οποίος λίγο καιρό μετά την περάτωση της συνεργασίας του με το ΥΠΕΘΑ εμφανίστηκε στο υπουργείο ως εκπρόσωπος εταιρείας;
3. Τι περιείχε ο φάκελος που έφτασε στα χέρια του κ. Χρυσοχοΐδη από τον κ.Παπαντωνίου σύμφωνα με το ρεπορτάζ της «ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗΣ» στις 11/11/2003 ;
4. Οδήγησε αυτός ο φάκελος- όπως λένε πολλοί-  στον αποκλεισμό του κ. Σμπώκου από τα ψηφοδέλτια του ΠΑΣΟΚ;
5. Τι έλεγε στην επιστολή παραίτησής του από την θέση του προέδρου του Ινστιτούτου Αμυντικών Αναλύσεων τις τελευταίες ημέρες του 2003 ο καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου κ. Σωτηρέλης;

Φυσικά στη Βουλή θα έρθουν στην επιφάνεια και αρκετά άλλα στοιχεία τα οποία θα πρέπει να απαντηθούν. Εάν απαντηθούν επαρκώς, τότε οι καταγγελλόμενοι θα έχουν αποδείξει την αθωότητά τους. Εάν όμως δεν απαντηθούν;
Δεν θέλω να επεκταθώ και στην περίεργη επιμονή ορισμένων να συνδέσουν τη σύσταση εξεταστικής επιτροπής με την εκλογολογία και την προώθηση της ιδέας πρόωρων εκλογών . Δεν πιστεύω ότι είναι τίποτε άλλο παρά προσπάθεια να αδυνατίσει η πορεία διαφάνειας που χαράζει ο Καραμανλής .
Αυτό χρειάζεται σήμερα ο τόπος : διαφάνεια και όχι εκλογές.

Και βέβαια, το δεύτερο μέρος  του σεναρίου – που ήδη άρχισε να βλέπει το φώς της δημοσιότητας-  είναι  η προσπάθεια παραλληλισμού με τα γεγονότα του ΄89 .
Υπάρχουν πολλές και σχετικά εύκολες απαντήσεις σε μια τέτοια εκδοχή. Αλλά δυο είναι τόσο απλές ώστε οδηγεί το σενάριο στην …αυτοκατάρριψη:
έχουμε να επισημάνουμε τα εξής:
1. Η προσπάθεια της σημερινής κυβέρνησης για διαφάνεια ξεκινά πολλά χρόνια πριν και μάλιστα με την προσκόμιση συγκεκριμένων στοιχείων. Και
2. Ο Ελληνικός λαός σήμερα είναι αρκετά αποφορτισμένος από συναισθηματικές επιβαρύνσεις ώστε να μπορεί να κρίνει ευκολότερα και ψυχραιμότερα. Σήμερα, δεν είναι 1989.