Είναι οπωσδήποτε πολύ δύσκολο αλλά θα το κάνω: Δεν θα παρασυρθώ από κομματικές, παραταξιακές, ούτε πολιτικά ιδεολογικές σκέψεις και πεποιθήσεις γράφοντας το πρώτο άρθρο μου της χρονιάς. Θα αρκεστώ στο δημοσιογραφικά πολιτικό μου κριτήριο, στην εμπειρία των 40 ετών επαγγελματικής πορείας, στην δεκαετή ενεργή πολιτική μου εμπειρία και στην επιστημονική, εγκυκλοπαιδική και κοινωνική μου γνώση και μόρφωση. Κι αυτό γιατί θέλω να ρίξουμε μαζύ μια όσο πιο αντικειμενική ματιά στο σήμερα και το επερχόμενο αύριο, ύστερα από τις καταιγιστικές εξελίξεις των τελευταίων εβδομάδων. Βρισκόμαστε σε μια πραγματικά στριμωγμένη θέση, μπροστά σε μια ουσιαστικά τρομακτικά δύσκολη συγκυρία.

Σήμερα λοιπόν, πρώτες μέρες του Ιανουαρίου 2015, λίγες εβδομάδες πριν από τις κοινοβουλευτικές εκλογές που «εκβίασε» παρά τα πάσης φύσεως ρίσκα η αξιωματική αντιπολίτευση και οι κάθε είδους «συνεργασθέντες» - εν γνώσει των συνεπειών του…νόμου φαντάζομαι- βουλευτές αλλά και οι κάθε λογής έμμεσοι λειτουργοί της άσκησης της κοινωνικής Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας και «επηρεαστές» της Κοινής Γνώμης, δεν γνωρίζω ακόμη εάν θα είμαι υποψήφιος.

Επίσης δεν γνωρίζω εάν ήδη έχουν «μετρηθεί» και κριθεί απαραίτητοι και συνεπώς θα είναι υποψήφιοι για τη νέα Βουλή, άνθρωποι που και το Κοινοβούλιο αντικειμενικά τους χρειάζεται και η κοινωνία και η Ελλάδα.

Άνθρωποι δηλαδή ανεξαρτήτως ηλικίας , φύλου, ποδοσφαιρικών προτιμήσεων, εξωτερικής εμφάνισης και πολιτικών πεποιθήσεων τις οποίες είχαν ενδεχομένως εκδηλώσει και αναπτύξει στο παρελθόν, επαγγελματίες με …ένσημα, κοινωνικά έμπειροι και ανθρώπινα ευαίσθητοι, με εξεικευμένες και γενικές γνώσεις, με αποδεδειγμένα προσόντα και καταγεγραμμένο έργο, με εμπειρία στη διοίκηση, με Ελληνική Παιδεία, με αγάπη, πίστη και σεβασμό στην εθνική μας παράδοση και υπόσταση, χωρίς βεβαρυμένο Ποινικό Μητρώο, χωρίς ουσιώδεις δικαστικές- ποινικές καταδίκες, χωρίς…σκιές στο παρελθόν τους, χωρίς εμφανείς εξαρτήσεις, ανθρώπους υψηλού βεβαιωμένου ήθους, αποδεκτούς από τις τοπικέςκοινωνίες και με …ασφαλή κοινωνικό και οικογενειακό περίγυρο;

Έχουν αποφασίσει τα κόμματα ποιο είναι το επίπεδο των υποψηφίων βουλευτών που θα χρησιμοποιήσουν ; Ξέρουν τι και ποιους θέλουν να περιλάβουν στις λίστες τους , είναι εν γνώσει του είδους και του επιπέδου της κοινοβουλευτικής ομάδας που θα συγκροτήσουν, έχουν διαβάσει τα βιογραφικά των υποψηφίων… υποψηφίων τους ;

Θέλουν, εν ολίγοις, τα κόμματα , σ΄αυτές τις επερχόμενες εκλογές να σχηματίσουν ισχυρές, επαρκείς και «καθαρές»κοινοβουλευτικές ομάδες; Ή δεν τους πολυνοιάζει; Θέλουν κάτι «καλύτερο» και ουσιαστικότερο ή «βολεύονται» και μ αυτό που είχαν, το οποίο άλλωστε μας οδήγησε εν πολλοίς εδώ που είμαστε; Θέλουν ισχυρές, «καθαρές», ανεξάρτητες, εργατικές κοινοβουλευτικές ομάδες ή μήπως …δεν τις πολυθέλουν και προτιμούν τη μετριότητα μιας αδιάφορης, νωχελικής, αποστασιοποιημένης, ενδεχομένως έξυπνης και «λαμπερής» αλλά πάντως ακατάρτιστηςς και απολύτως «ελεγχόμενης» ομάδας ; Γιατί αν συμβαίνει αυτό, φυσικά δεν με αφορά.

Και βέβαια η συζήτηση αυτή δεν γίνεται για μένα. Εγώ είμαι ένα μικρό, απειροελάχιστο κομμάτι. Είμαι απλώς ένα πολύ μικρό δείγμα από τις χιλιάδες που υπάρχουν και που ή ΔΕΝ θα επιλεγούν – για τους ευνόητους λόγους που προανέφερα- ή θα αρνηθούν να συμπράξουν , στερώντας από τα κόμματα τις ξεχωριστές ιδιότητες που εγγυώνται.

Δεν ξέρω λοιπόν ακόμα αν θα είμαι υποψήφιος γιατί μέχρι στιγμής, οι «προτάσεις» που υπάρχουν δεν με καλύπτουν. Εκτός μιας: Του Γιώργου Καρατζαφέρη. Ο οποίος με ξανατίμησε, για μιαν ακόμη φορά, χωρίς να θέτει το παραμικρό προαπαιτούμενο.

Ξέρετε τι έχω ακούσει τις ημέρες που προηγήθηκαν από διάφορους που μου «συζήτησαν»; Μόνο απαξίωση του Καρατζαφέρη. «Τι να πας να κάνεις πάλι εκεί; Αφού δεν θα βρίσκει ούτε την ψήφο του» μου λένε οι περισσότεροι.

Μόνο που κάνουν λάθος. Εγώ έχω αντίθετη άποψη. Και δεν ισχυρίζομαι ότι θα βγει πρώτο κόμμα ο ΛΑΟΣ. Ούτε δεύτερο. Στη Βουλή όμως, θα είναι. Γιατί ο κόσμος, αυτή τη φορά, ΔΕΝ θα φάει τις γνωστές βρούβες. Νομίζω ότι έμαθε πια. Και έμαθε γιατί ΕΠΑΘΕ. Και μαζί με το Γιώργο Καρατζαφέρη, παίρνοντας την απόφαση να είμαι υποψήφιός του, ευελπιστώ ότι θα είμαι κι εγώ.

Θα είμαστε στο Κοινοβούλιο καθαροί και ξάστεροι, χωρίς προκαταλήψεις και χωρίς κομπλεξισμούς, με βαθειά γνώση των προβλημάτων και των πραγματικών αιτίων που τα δημιούργησαν. Χωρίς αφορισμούς αλλά και χωρίς περιθώρια υποχώρησης.

Σας κάνω αυτή την εξομολόγηση γιατί ξέρω σε ποιους απευθύνομαι. Απευθύνομαι σε πραγματικούς και ελεύθερους Έλληνες που γνωρίζουν και πρόσωπα και πράγματα και την ιστορία των ανθρώπων και την αξία των πραμάτων και των ιδεών , που δεν έχουν πολλά λεφτά αλλά αυτά που έχουν, τα ξοδεύουν για την οικογένειά τους, για τα παιδιά τους, για τη αξιοπρεπή διαβίωσή τους και όχι για το «φαίνεσθαι».

Σας κάνω αυτή την εξομολόγηση λίγες ώρες πριν πω αυτό, το τελευταίο μου «ναι» στον Καρατζαφέρη και πριν συνταχθώ κοντά του για μιαν ακόμη τίμια μάχη σ΄ένα αφιλόξενο και ρηχό πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον και τους εκπροσώπους του που αφού μας επιβίβασαν σ ένα χαλασμένο τραίνο, μόλις το κατάλαβαν μας οδήγησαν στο κενό, φροντίζοντας όμως αυτοί οι ίδιοι, να έχουν πηδήξει εγκαίρως έξω.

Θα καταλήξουν σε ουσιαστικές αλλαγές του πολιτικού προσκηνίου αυτές οι εκλογές. Και μέσα στο δύσκολο,αφόρητο, πιεστικό περιβάλλον, πιστεύω ότι θάμαστε κι εμείς εκεί, κοντά σε όποιους άλλους υγιείς, για να πολεμήσουμε.