Διαβάζοντας την επιστολή του κ. Ιωάννη Αλκαίου με τίτλο « ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΒΕΛΟΣ ΧΤΥΠΗΣΕ ΤΗ ΛΕΡΝΑΙΑ ΥΔΡΑ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ» στο blog http://justiceforgreece.wordpress.com , χωρίς να γνωρίζω τον επιστολογράφο, χωρίς να γνωρίζω καν αν αυτό που χρησιμοποιεί είναι το πραγματικό του όνομα και διαβάζοντας και όλα τα συνοδευτικά έγγραφα ( που δημοσιεύονται στο blog και μπορείτε να τα μελετήσετε) αναθάρρησα. Σκέφτηκα ότι υπάρχουν Έλληνες που σκέφτονται, συναθροίζονται, συζητάνε, παίρνουν αποφάσεις, πολεμάνε μόνοι τους απέναντι στα θηρία, εκτίθενται, δημιουργούν προηγούμενα και γίνονται –ίσως χωρίς να το επιδιώκουν- ηγέτες σ΄ ένα χώρο που χρειάζεται τέτοιες προσωπικότητες όπως εδώ και τουλάχιστον τρία χρόνια λέμε και γράφουμε.

Θέλω να σας παραθέσω τα κύρια σημεία της επιστολής του :

« Στις 31/7/14, έλαβα μια ατομική ειδοποίηση ληξιπρόθεσμων οφειλών μου προς την εφορία, προερχόμενων από φορολογικές επιβαρύνσεις του κράτους που δεν προκύπτουν από το εισόδημα, που δεν συμφωνούν με το Σύνταγμα και υπερβαίνουν τη φοροδοτική μου ικανότητα. ………….Η ειδοποίηση απειλούσε με κατάσχεση, κινητής και ακίνητης περιουσίας, που λόγω του μικρού μεγέθους της, ισοδυναμεί με ολική δήμευση, ενώ έδινε την εναλλακτική λύση της ρύθμισης και πληρωμής με δόσεις. Για να επιτευχθεί η ρύθμιση, έπρεπε να υπογράψω ψευδώς και γνωρίζοντας τις συνέπειες του νόμου, ότι το εισόδημά μου επαρκεί για την αξιοπρεπή μου διαβίωση και ότι περισσεύει ένα μέρος, για την αποπληρωμή των εν λόγω φόρων, κάτι δηλαδή που δεν ευσταθεί.

Στις 30/9/14, ξεκίνησε η Δίκη του Κάφκα με πραγματικά πλέον γεγονότα, δια της κατάθεσης μιας Ανακοπής-προσφυγής 250 σελίδων, που απογυμνώνει πλήρως τις προθέσεις της εκτελεστικής και νομοθετικής εξουσίας, αποκαλύπτοντας ότι στην Ελλάδα έχουν απενεργοποιηθεί σχεδόν στο σύνολό τους τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα, όπως αυτά ορίζονται από το Σύνταγμά μας και το Διεθνές Δίκαιο……

Ότι επιχειρείται η δήμευση της περιουσίας των Ελλήνων, με αντισυνταγματικές διατάξεις νόμων, ότι επιχειρείται ο περιορισμός του δικαιώματος δικαστικής προστασίας, ο περιορισμός του δικαιώματος της ζωής μας, της ελευθερίας και της περιουσίας, και ότι εν τέλει, επιχειρείται η κατάλυση του Συντάγματος με τη βία, ενεργοποιώντας το θεμελιώδες δικαίωμα και τη θεμελιώδη υποχρέωση της αντίδρασής μας με κάθε μέσο. Ότι η οριζόμενη δια του άρθρου 120 παρ.2 και 4 ως θεμελιώδης νομική υποχρέωση, όλων των ελλήνων που διαθέτουν πατριωτισμό, αποτελεί μια υποχρέωση ενάσκησης καθήκοντος μέχρι αυτοθυσίας, για την προστασία του Συντάγματος, του δημοκρατικού πολιτεύματος, της πατρίδας και της ελευθερίας. ………. Στις 10/10/14, κέρδισα την προσωρινή διαταγή δια της οποίας η Δικαιοσύνη προστάτευσε την ακίνητή μου περιουσία στο σύνολό της, διέταξε την αναστολή εκτέλεσης όλων των προσβαλλόμενων πράξεων, ούτε μιας ούτε δύο αλλά δέκα, και υποχρέωσε το Υπουργείο Οικονομικών να μου εκδώσει φορολογική ενημερότητα, για κάθε ενδεχόμενη χρήση, κυρίως για λόγους τιμής. Πλέον είμαστε φορολογικά ενήμεροι, εγώ και η εφορία, ως προς το γεγονός ότι η μάχη άρχισε, και ότι το πρώτο δηλητηριώδες βέλος μου χτύπησε τη Λερναία Ύδρα κατ’ ευθείαν στην καρδιά.

Η αναμονή, που ομολογουμένως θα μας ταλαιπωρήσει, αυξάνοντας όμως σταδιακά τη γοητεία της Νίκης, θα διαρκέσει όσο διαρκούν τα σπαρταρίσματα. Προς το παρόν είμαστε λίγοι, ο εμψυχωτής Αλκαίος Ιωάννης, οι νομικοί, Θανάσης Αλαμπάσης, Γεώργιος Κόκκας, Μαριέλλα Κοσμίδου, η Κίνηση Ακομμάτιστων Πολιτών Αγρινίου, η Ελένη Βνάτσιου, ο Σωτήρης Τηγανίτας, σκόρπιος Λαός που οι σκοτεινές δυνάμεις του έκλεισαν το στόμα, αλλά σύντομα θα γίνουμε πολλοί, για να απολαύσουμε την αποξήλωση του γόρδιου δεσμού με τον οποίον η εξουσία νόμισε ότι θα μας δέσει».

Απαντώντας σε σχόλια που του έκαναν στη διαδικτυακή ανάρτηση της επιστολής και των συνοδευτικών εγγράφων κυρίως συγχαίροντάς τον για την τόλμη και αποφασιστικότητά του, ο κ. Αλκαίος λέει: « Ο τίτλος βέβαια του άρθρου, δεν προκύπτει από το γεγονός ότι κερδίσαμε μια προσωρινή διαταγή, (λέω κερδίσαμε διότι κινούμαστε ως ομάδα), ούτε επειδή είναι η δεύτερη που κερδίζουμε για θέματα εξαιρετικά δύσκολα, αλλά από το περιεχόμενο του δικογράφου, που όποιος το διαβάσει θα αντιληφθεί ότι είναι δηλητηριώδες και ότι χτυπάει απ’ ευθείας στην καρδιά, δηλαδή στην ουσία του προβλήματος».

Συνιστώ στους φίλους αναγνώστες να διαβάσουν τα συνοδευτικά έγγραφα που μπορούν να τα βρουν στο http://justiceforgreece.wordpress.com/2014/10/11 για να κατανοήσουν και το σκεπτικό του δικαστή, να αναθαρρήσουν – όπως κι εγώ- και να σκεφτούν ότι , ανεξάρτητα από την τελική έκβαση αυτής της προσφυγής ή και επόμενων ανάλογων προσφυγών, αξίζει τον κόπο, η προσπάθεια και η αγωνία μιας τέτοιας απόφασης και ενέργειας γιατί ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ, η Δικαιοσύνη δικαιολογεί την παρουσία της στη δέσμη των Ανώτατων Εξουσιών, αποτελεί καταφυγή για τον αδικούμενο και προσφέρει ελπίδα.

Παράλληλα, σκεπτικά όπως αυτό της προσφυγής του κ. Αλκαίου, προσφέρουν γνώση, επιχειρήματα και όπλα στον «άσχετο» πολίτη που φοβάται να εμπλακεί σε αυτού του μεγέθους τις «περιπέτειες» με μόνη δικαιολογία ότι δεν ξέρει και δεν αποκλείεται να τον «τυλίξουν σε μια κόλλα χαρτί» με ισχυρή πιθανότητα να γίνει στόχος εκδικητικότητας εκ μέρους του Κράτους. Του ίδιου αυτού Κράτους το οποίο συστάθηκε, υπάρχει, συντηρείται και λειτουργεί ΜΟΝΟ για τον πολίτη.

Τα πράγματα δεν πάνε καλά στην κόσμο μας, δεν πάνε καλά στη χώρα μας και οι εχθροί πολλαπλασιάζονται, όπως και οι αμφισβητούμενοι χειρισμοί. Μας ΣΥΜΦΕΡΕΙ να δείξουμε εμπιστοσύνη στη ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.