Εντυπωσιάστηκα ευχάριστα

Με εντυπωσίασε πολύ ευχάριστα η ευαισθησία – έστω και με αρχικά ελαφρώς...πειραγμένο τρόπο- με την οποία η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας αντιμετώπισε τόσο το πρόσφατο άρθρο μου για τις ανούσιες απαντήσεις στις πολύ συγκεκριμένες κοινοβουλευτικές ερωτήσεις μου για το πρόβλημα των σχολείων στο Χαλάνδρι , όσο και στην ουσία των προβλημάτων που έθιγαν οι ερωτήσεις. Ένα πραγματικά πολύ καλό δείγμα ευεπίφορης αντιμετώπισης του κοινοβουλευτικού ελέγχου που θέλει να ασκήσει ένα «κυβερνητικός» βουλευτής όπως η …αφεντιά μου ο οποίος αφ ενός προβληματίζεται γύρω από τα καθημερινά προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πολίτης , αφ ετέρου, αντιλαμβάνεται ότι δεν είναι πολιτικά δυνατόν να ασκεί δριμύ έλεγχο χρησιμοποιώντας βαριές εκφράσεις προς την κυβέρνησή «του».
Επί ΠΑΣΟΚ πολύ σπάνια – εξ όσων θυμάμαι- υπήρχε κοινοβουλευτική δραστηριοποίηση των «κυβερνητικών» βουλευτών και όταν γινόταν κοινοβουλευτικός έλεγχος, χαρακτηριζόταν  έκφραση «εσωκομματικής αντιπολίτευσης» και απειθαρχίας όσων συγκεκριμένων στελεχών, μέσα από τον απλό κοινοβουλευτικό έλεγχο «περνούσαν» συγκεκριμένες πολιτικές «γραμμές».
Σήμερα, η κυβέρνηση της  Νέας Δημοκρατίας  δείχνει να «αντέχει» πολύ ευκολότερα και με καλύτερη και μεγαλύτερη αποδοχή τον «εσωτερικό»  κοινοβουλευτικό έλεγχο και δεν θεωρεί αναγκαστικά εσωκομματικό εχθρό ή πολιτικό επαναστάτη τον απλό βουλευτή που φέρνει στη Βουλή θέματα του πολίτη και κοινωνικά προβλήματα. Πρόκειται για μια τακτική η οποία φυσικά και εκπορεύεται από τον ίδιο τον πρωθυπουργό Κώστα Καραμανλή και τηρείται από αρκετούς υπουργούς – όχι όλους-  οι οποίοι «τα ακούνε» από κάποιους συναδέλφους τους βουλευτές – όχι όλους- και φαντάζομαι ότι έχουν όλη την  καλή διάθεση να απαντήσουν.
Εκεί ακριβώς ήταν και η διαφωνία μου με το  Υπουργείο Παιδείας το οποίο , προφανώς  εμφορούμενο από παλαιότερες αντιλήψεις, μου έστειλε μια «μη απάντηση» στα συγκεκριμένα ερωτήματά μου για τα σχολεία του Χαλανδρίου. Ανεξάρτητα πάντως από την «μη απάντηση»  η ευαισθητοποίηση της Υπουργού, του Γενικού Γραμματέα και του Διευθυντή του Γραφείου Τύπου του Υπουργείου ήταν χαρακτηριστική των «ανοιχτών μυαλών» που υπάρχουν εκεί, της καλής τους διάθεσης και της κατανόησης των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ένας απλός «κυβερνητικός» βουλευτής ο οποίος και την κυβέρνηση δεν θέλει- και δεν μπορεί- να καταγγείλει αλλά και τη δουλειά του θέλει- και πρέπει- να κάνει.
Βεβαίως η Υπουργός λέγεται Μαριέτα Γιαννάκου, ο Γενικός Γραμματέας  Ανδρέας Καραμάνος και ο Υπεύθυνος Τύπου Χάρης Καλούδης. Δεν είναι δηλαδή – όπως λέει ο λαός- «όποιοι όποιοι». Είναι και οι τρεις προσωπικοί μου φίλοι . Δεν είναι αυτό όμως το στοιχείο που τους έκανε να ευαισθητοποιηθούν και να ασχοληθούν με τις «διαφορές» που είχα εγώ με το Υπουργείο. Πρόκειται ασφαλώς για ξεχωριστά άτομα, υψηλής ποιότητας , μεγάλης ευαισθησίας και ιδιαίτερης  «κουλτούρας» και αποτελούν – μαζί με τον Γιώργο Καλό και τον Σπύρο Ταλιαδούρο-μια πολύ ισχυρή ομάδα, σ ένα πολύ κρίσιμο Υπουργείο.
Ε λοιπόν αυτή την ποιοτική και καλή ομάδα επιβάλλεται να την προστατεύσουμε.
Όπως βέβαια πρέπει να προστατεύσουμε – όπως μπορούμε- τα όποια «θύματα» παλαιών αντιλήψεων και μεθόδων όπως – για παράδειγμα- την συμπαθέστατη δημοσιογράφο κυρία Θάλεια Γητοπούλου την οποία θεώρησα υπεύθυνη κάποιας περίεργης «συμπεριφοράς» απέναντί μου στο πλαίσιο της  εκπομπής της ΕΡΤ για τη Βουλή ενώ αποδείχτηκε ότι η περίεργη «συμπεριφορά» ανήκει σε κάποιον εκπρόσωπο της …Νέας Δημοκρατίας που παίρνει τις αποφάσεις για το …ποιών βουλευτών οι ομιλίες συμπεριλαμβάνονται στην εκπομπή!!! Ή –επίσης για παράδειγμα- των πελατών της εταιρίας  VODAFONE  οι οποίοι περνούν από ανάκριση…τρίτου βαθμού και ΔΕΝ εξυπηρετούνται καν αν τολμήσουν να ζ