Πόσοι από σας άραγε γνωρίζουν τι σημαίνει «γηροκομείο»;
Πόσοι έχετε στη ζωή σας επισκεφτεί έναν «Οίκο Ευγηρίας»; Και το σπουδαιότερο: Πόσοι έχετε χρειαστεί να χρησιμοποιήσετε ένα από αυτά τα «ευαγή» ιδρύματα για κάποιον δικό σας; Τη γιαγιά, τον παπού, τη μάννα, τον πατέρα ,κάποια θεία, κάποιο μοναχικό και εγκαταλελειμμένο φίλο ή γνωστό;
Πόσοι χρειάστηκε να βάζετε το «καλό σας» χαμόγελο κάποια απογεύματα και παίρνοντας υπό μάλης ένα περιοδικό, δυο πάστες, δυο λουλουδάκια, κάποια καινούργια φωτογραφία και να πηγαίνετε «επίσκεψη» σ αυτό το δικό σας πρόσωπο, για να του κρατήσετε λίγη παρέα, για να του πείτε 2-3 κουβέντες που θα το κάνουν να αισθανθεί άνθρωπος και πάλι, να κάνετε και λίγο …κουτσομπολιό γι αυτά που ακούσατε, που μάθατε για κοινούς γνωστούς, φίλους, για κάτι που είδατε στην τηλεόραση ή που διαβάσατε στη εφημερίδα; Αλλά και για να συμπαρασταθείτε στον «φιλοξενούμενο» του «ευαγούς» ιδρύματος που έχει πόνους, πίεση, δεν βλέπει ή δεν ακούει, που αποχωρεί σιγά-σιγά και οδυνηρά απ΄ αυτό τον κόσμο αλλά εσείς δεν μπορείτε να του προσφέρετε ΤΙΠΟΤΕ άλλο παρά λίγη παρέα, και αρκετή «κοροιδία» για να βοηθήσετε σε κάποια απαραίτητη «απάτη».
Πόσοι από σας αισθανθήκατε τόσο πραγματικά ανήμποροι να προσφέρετε κάτι περισσότερο σε κάποιον γέρο κι άρρωστο άνθρωπο που δεν μπορεί αναγκαστικά να συμμετάσχει σε μια πιο φυσιολογική οικογενειακή ή φιλική ζωή, σ ένα πιο ζεστό περιβάλλον για λόγους υγείας, για λόγους οικονομικών προβλημάτων, για λόγους πλήρους απουσίας αυτού του περιβάλλοντος;
Μόνο αν ανήκετε σε κάποια απ΄ αυτές τις κατηγορίες, μόνο αν έχετε νοιώσει να σας αγγίζει, άμεσα ή έμμεσα αυτή η διαδικασία σταδιακής αλλά στην ουσία «ταπεινωτικής» αποχώρησης από τον κόσμο, μπορείτε να εκτιμήσετε όσα τις τελευταίες μέρες έγραψαν οι εφημερίδες για τα χάλια του Γηροκομείου Αθηνών και άλλων παρόμοιων «ιδρυμάτων» όπου η ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια περιφρονείται για τα…φράγκα. Και φυσικά όσα γράφω παρακάτω δεν αναφέρονται καθόλου στις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στο Γηροκομείο και σε άλλα τέτοια «ιδρύματα» για τις οποίες τόσα πολλά γράφτηκαν τις τελευταίες μέρες. Καταγράφω απλώς το βαθύτερο «γιατί». Είπαμε: Για τα…φράγκα.
Λοιπόν:
- « Πλήρη αταξία», «αδιαφάνεια», «έλλειψη ικανότητας», «άγνοια» και «αδικαιολόγητη αδιαφορία και αμέλεια» διαπίστωσε το υπουργείο Οικονομικών στη διαχείριση της τεράστιας περιουσίας του Γηροκομείου Αθηνών, μετά τους σχετικούς ελέγχους που πραγματοποίησαν» όπως διάβασα και άκουσα. Και παρά λίγο να βάλω τα κλάματα.
- Σύμφωνα με το πόρισμα των επιθεωρητών, που διαβιβάστηκε στον εισαγγελέα Πρωτοδικών μόνο σε δύο περιπτώσεις κληροδοτημάτων το Γηροκομείο «έχασε» 1,1 εκατ. ευρώ, επειδή το προεδρείο του κατέθεσε τα χρήματα σε άτοκους λογαριασμούς ή τα χρησιμοποίησε για διαφορετικούς σκοπούς από αυτούς που προέβλεπαν οι διαθήκες των ευεργετών!!!
- Οι επιθεωρητές διαπίστωσαν μεγάλης παραλείψεις στη διαχείριση της κινητής και ακίνητης περιουσίας του Γηροκομείου.
- Τα καθυστερούμενα ενοίκια μόνο για το 2003 ανέρχονται σε 384.000 ευρώ, ενώ πολλά από τα κτίρια έχουν εγκαταλειφθεί και είναι υπό κατάρρευση.
- Στα χρηματοκιβώτια, αλλά και σε θυρίδα στο Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο βρέθηκαν, χρυσά και αργυρά, ελληνικά και ξένα νομίσματα, κοσμήματα, χρυσές λίρες και άλλα τιμαλφή, άγνωστης αξίας, τα οποία δεν ήταν πουθενά καταγεγραμμένα.
- Αν και το καταστατικό του Γηροκομείου προβλέπει ότι σκοπός του ιδρύματος είναι η περίθαλψη απόρων, οι οποίοι δεν μπορούν να εργασθούν λόγω ασθενείας ή γήρατος, οι επιθεωρητές διαπίστωσαν ότι από τα 376 άτομα που φιλοξενούνταν σε αυτό στις 31 Δεκεμβρίου 2003, μόνον οι 62 ήταν άποροι.
- Οι υπόλοιποι πλήρωναν τροφεία που κυμαίνονταν από 230 ευρώ έως 860 ευρώ, αναλόγως με το είδο |
