Για την εφημερίδα «Νέα Εγνατία»

«Οιοσδήποτε πολιτικός απολογισμός είναι βέβαιο ότι δεν ευνοεί ούτε μια στιγμή την πενταετία Καραμανλή. Και είναι πράγματι κρίμα. Το σοβαρότερο πρόβλημα του απολογισμού που κινδυνεύει να καταθέσει ο Καραμανλής είναι ότι παρέλαβε μια χώρα στο υψηλότερο σημείο αυτοεκτίμησης και πρωθυπουργεύει σήμερα σε μια χώρα μίζερη, παραιτημένη, οργισμένη».

Αυτά έγραφε στο – όπως αποδείχθηκε – Κύκνειο Άσμα του ως διευθυντού του «Ελεύθερου Τύπου», την Κυριακή που μας πέρασε, ο φίλος Σεραφείμ Κοτρώτσος. Ο επί σειρά ετών κοντινός – αν όχι ο κοντινότερος – συνεργάτης της Γιάννας Αγγελοπούλου τα τελευταία 7 – 8 χρόνια, από την περίοδο της προετοιμασίας του ΑΘΗΝΑ 2004.

Το ήξερε άραγε ο Σεραφείμ ότι η εφημερίδα που διηύθυνε θα έκλεινε την επομένη της δημοσίευσης του άρθρου;

Του το είχαν πει;

Το «μυριζόταν»;

Το είχε άραγε «μυριστεί» έξι μήνες, ένα χρόνο, ενάμιση χρόνο νωρίτερα, όταν έγραφε – και οι άλλοι συνεργάτες του άλλωστε – όλα εκείνα τα άρθρα εναντίον της πολιτικής Καραμανλή;

Τα φαρμακερά σχόλια, κατά του τρόπου διαχείρισης της εξουσίας από τη Νέα Δημοκρατία;

Την τακτική που στην ουσία «έθαβε» στην κυριολεξία την παράταξη που υποτίθεται ότι «στήριζε» παραδοσιακά η εφημερίδα αυτή;

Και καταλάβαινε ότι τον «Ελεύθερο Τύπο» που αγοραζόταν στο συντριπτικό ποσοστό από Νεοδημοκράτες, το - βασικά - Νεοδημοκρατικό κοινό τον εγκατέλειπε σιγά – σιγά; Κι αν το καταλάβαινε, είχε ενημερώσει την ιδιοκτησία, η οποία έτσι κι αλλιώς έπρεπε να το ξέρει καθότι η οικογένεια Αγγελοπούλου ήταν κάτι σαν ...ομοτράπεζη του Καραμανλή;

Δεν ήξεραν, ούτε φαντάζονταν ο έμπειρος διευθυντής, οι εκατόν πενήντα τόσοι – σήμερα άνεργοι – δημοσιογράφοι που δούλευαν εκεί και η επιφανής εργοδοσία ότι εάν η «Ναυαρχίδα της Νέας Δημοκρατίας» συνέχιζε να αποπνέει τέτοια μιζέρια, τέτοια γκρίνια, τέτοια αποστροφή και μερικές φορές τέτοια κακότητα και επιθετικότητα προς την «αγελάδα» που τους «τάιζε», η εφημερίδα θα έμενε χωρίς αναγνώστες;

Και τα επιχειρηματικά σχέδια του αγαπητού μου ζεύγους Αγγελοπούλου δεν είμαι σε θέση να τα γνωρίζω, ούτε φυσικά τις συζητήσεις τους με τον Καραμανλή αλλά ούτε και τους λόγους που – όπως γράφτηκε – είχαν οδηγήσει τον Θόδωρο Αγγελόπουλο να ...οδηγήσει τη «Ναυαρχίδα» που αγόρασε σε ...άλλα λιμάνια. Είναι δυνατόν όμως, τόσες ικανές και έμπειρες «υπογραφές» τόσο της εφημερίδας όσο και του ραδιοφωνικού σταθμού – εκεί δηλαδή όπου δεν υπήρχε ΚΑΝ κοινό για να τον ακούσει αν δεν το δημιουργούσε ο ίδιος - να μην έχουν προβλέψει το ναυάγιο και να έχουν προσπαθήσει να το αποτρέψουν;

Δηλαδή, για την κατάρρευση της μεγαλύτερης εφημερίδας της Κεντροδεξιάς και του «συγγενούς» ραδιοφωνικού σταθμού, έφταιγαν μόνο οι «συνθήκες στο χώρο του Τύπου» και καθόλου τα ίδια τα δυο Μ.Μ.Ε.;