Από την "Ελευθεροτυπία" της 15ης Μαίου 2009
«Καθορισμός όρων ασφαλείας καταστημάτων πιστωτικών ιδρυμάτων» τιτλοφορείται η απόφαση 3015/30/6 του ΥΠΕΣΔΑ, που εμπεριέχει δέσμη μέτρων για την ασφαλέστερη λειτουργία των τραπεζών.
Η μαρκογιαννάκειας (προφανώς) έμπνευσης απόφαση έχει ως φερόμενο στόχο την προστασία των τραπεζών από φερόμενους ληστές.
Επί της ουσίας της, όμως, αυτοί που άμεσα αποκλείονται από τα... τραπεζικά ενδότερα είναι οι άνθρωποι με κινητικές αναπηρίες και δη οι χρήστες αναπηρικού αμαξιδίου!
Ο αποκλεισμός των κινητικά αναπήρων είναι απερίφραστος. Απόλυτος. Τον επιβάλλει η εντολή της υπουργικής απόφασης προς όλες τις τράπεζες, να διαθέτουν αποκλειστικά και μόνον περιστρεφόμενες θύρες εισόδου (§ ε και η του άρθρου 2), απαγορεύοντας την υφιστάμενη έως σήμερα εναλλακτική συμβατική είσοδο με ανοιγόμενα ή συρόμενα φύλλα. «Είναι δυνατόν το κράτος, που διοργάνωσε προ πενταετίας Παραολυμπιακούς Αγώνες, να θεσπίζει εμμέσως πλην σαφώς σωματικά κριτήρια πρόσβασης των πολιτών σε χώρους συναλλαγών;», αναρωτιέται άναυδος ο πειραϊκός σύλλογος κινητικά αναπήρων, μιλώντας για πλήρη αντίθεση της απόφασης «με τη διεθνή και εγχώρια νομοθεσία για την ίση μεταχείριση των πολιτών».
Σκωπτικότερος ο ειδήμων σε θέματα προσβασιμότητας αρχιτέκτονας Μ. Πόλης επισημαίνει ότι «στο νοτιοαφρικανικό απαρτχάιντ προβλεπόταν τουλάχιστον ξεχωριστή είσοδος και για τους μαύρους. Στην Ελλάδα του 2009 καμία είσοδος για τον χρήστη αναπηρικού αμαξιδίου!».
Αντί επιλόγου: Παραμένει ζητούμενο το εάν οι «περιστρεφόμενες θύρες» θα αποτρέψουν ληστείες. Βέβαιον είναι ότι αποκλείουν ολοσχερώς την πιθανότητα να γίνει κάποια στιγμή στη χώρα μας (ομολογουμένως θα αποτελούσε είδηση) η πρώτη ληστεία τράπεζας από χρήστη αναπηρικού αμαξιδίου. «Οξω από την τράπεζα» προληπτικώς, διά της φυγοκέντρου των περιστρεφομένων θυρών της... |
