Λοιπόν, από αύριο, ξαναρχίζουμε!

Η Πέμπτη που μας πέρασε ήταν ίσως μια από τις πιο περίεργες μέρες των τελευταίων μηνών, μια μέρα που μας έφερε πολύ κοντά στο χαρακτηρισμό της πολιτικής μας ζωής ως «Το Μεγάλο μας Τσίρκο» ιδέα που προ ετών είχε «γεννήσει» ένα καλό μυαλό της σύγχρονης Ελλάδας, ο Ιάκωβος Καμπανέλλης.

Εκείνο όμως το «Τσίρκο» ήταν μεν παρμένο μέσα από την πολιτικοκοινωνική εικόνα του καιρού αλλά ήταν ιδεατό, φιλοσοφημένο, λογοτεχνικό, πλούσιο σε ιδέες και διανοήματα, πλήρες προσωπικοτήτων και προτάσεων. Είχε έμπνευση, είχε δράση, είχε ποιότητα, «έδειχνε» ελπίδα, απομόνωνε αποστήματα, δημοσιοποιούσε καταγγελίες.

Το σημερινό, δεν έχει τίποτε απ΄ όλα αυτά. Έχει ΟΛΑ τα κακά του «Τσίρκο Μεντράνο» της εποχής του ΄60 και κανένα από τα καλά του μεταγενέστερου του Καμπανέλλη.

Οι περισσότεροι, κάπως …μεγαλύτεροι, ξέρουμε πολύ καλά τι σήμαινε ένα «Κακό» Τσίρκο. Γεμάτο κάλπικα θαύματα, μεγάλες φανφάρες, δυνατές μουσικές και τραγούδια, φτηνοακροβατικά, άψητο ποπκορν, κόκκινα ζαχαρωτά που έλιωναν και σου κάνανε μαντάρα το άσπρο πουκάμισο, ζονγκλέρ που δεν κατάφερναν να τελειώσουν το κόλπο τους, ισορροπιστές που δεν αποτολμούσαν το τελικό, επικίνδυνο άλμα.

Όλα φύρδην μίγδην, μέσα σ΄ένα κατάμεστο θέατρο, με θεατές διψασμένους για το «θαύμα του θεάματος» που μπορεί να ήξεραν ότι εκείνος ο κόσμος ήταν ψεύτικος και το θαύμα οφθαλμαπάτη αλλά είχαν πληρώσει εισιτήριο και απαιτούσαν την ελάχιστη «επιστροφή» των χρημάτων τους μέσα από, έστω, αληθοφάνεια, επαγγελματισμό και προσπάθεια.

Όλη μέρα την Πέμπτη, οι πληροφορίες που μεταδίδονταν μέσα από σχολιάκια, συζητησούλες, και «μπηχτές» του ραδιοφώνου, μέσα από ένα ατέλειωτο αλισβερίσι τηλεφωνημάτων, μέσα από σκόπιμο ή βιαστικό αλληλοσυγκρουόμενο πληροφοριακό «υλικό», μέσα από ένα ατέλειωτο γαιτανάκι ανταλλαγής «γνωμών» και «νέων», δρομολόγησαν διάχυση της ιδέας του «σαρωτικού ανασχηματισμού». Που έφτασε μέχρι και ΟΝΟΜΑΤΑ των μελών του νέου Υπουργικού Συμβουλίου, μέχρι και πληροφορίες για ΑΝΑΒΟΛΕΣ ταξιδιών υπουργών εν όψει …του ανασχηματισμού.

Νωρίς το μεσημέρι, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε ότι ο κ. Αλογοσκούφης κάνει πολύ καλά τη δουλειά του τα τελευταία χρόνια, η δήλωσή του μεταφράστηκε σε « Έμμεσο «όχι» στα σενάρια ανασχηματισμού» και μέχρι αργά το απόγευμα, πριν από τα Δελτία Ειδήσεων, το θέμα είχε λήξει.

Τι θα γινόταν τελικά; Τι να γράψει κανείς;

Στο μεταξύ, μαθεύτηκε η δήλωση Τραγάκη ότι θεωρεί τον Ρουσόπουλο «αναντικατάστατο», μεταφέρθηκε αρκετά παρεφθαρμένη μια ραδιοφωνική «δήλωση» του Χατζηνικολάου , κάτι σαν «αν ο Καραμανλής θέλει να βγάλει τα μάτια του ας απομακρύνει τον Υπουργό Επικρατείας» , κυκλοφόρησαν πάλι οι δηλώσεις Σουφλιά ότι δεν αλλάζει υπουργείο γιατί «μισεί τα ταξίδια» και προβλήθηκε σκανδαλωδώς μια σαχλαμάρα ενός βουλευτή ότι «Ένας ανασχηματισμός μπορεί να βγάλει στο δρόμο άλλους 10-15 πικραμένους που σε 5 χρόνια, θα ανακαλύψουν ότι η κυβέρνηση δεν πάει καλά».

Έμειναν μόνοι τους κάποιοι «ανεξάρτητοι μεμονωμένοι» που ίσως δεν είχαν πάρει χαμπάρι την αλλαγή πλεύσης, να μιλάνε για οικονομική ανάπτυξη που «χωρίς κοινωνικό πρόσωπο δεν νοείται» και για «κατάντημα που πληγώνει όλους τους πολίτες που ψήφισαν τη ΝΔ.»

Γιατί όλα αυτά;

Λοιπόν…από αύριο πάλι, ξαναρχίζουμε.