Εμείς «βγάζουμε τα μάτια» μας μόνοι μας.

Δεν μπορώ να ξέρω ποιος «συμβουλεύει» ιδιωτικές εταιρίες , φορείς του ευρύτερου Δημόσιου Τομέα και κάθε λογής επιχειρήσεις γύρω από τις εκδηλώσεις τους και πόσα χρήματα παίρνει γι αυτό αφού οι εταιρείες Συμβούλων, Μάρκετινγκ, Δημοσίων Σχέσεων, Επικοινωνίας έχουν πληθύνει σε τέτοιο βαθμό ώστε έχουν γίνει πια ανέλεγκτες αλλά και ανεξέλεγκτες. Και δεν μπορεί κανείς να τους ζητήσει και το λόγο για τις συμβουλές που δίνουν στους πελάτες τους διότι γι αυτόν ακριβώς το λόγο έχουν προσληφθεί και τη δουλειά τους προσπαθούν να κάνουν όσο καλύτερα μπορούν. Ωστόσο δεν είναι δυνατόν οι προτάσεις τους για το πώς πρέπει να οργανωθεί μια εκδήλωση να μην «περνάνε» από κανέναν έλεγχο, κανενός προέδρου, διευθύνοντος συμβούλου, γενικού διευθυντή, κάποιου τέλος πάντων από τον ίδιο το φορέα που οργανώνει την εκδήλωση, την παρουσίαση του προιόντος, το γεύμα, το όποιο τέλος πάντων «πράγμα» οργανώνει.
Μ αυτή την έννοια, έχω πάρει τους τελευταίους μήνες, δεκάδες προσκλήσεων για διάφορες εκδηλώσεις, από διάφορες εταιρείες που εργάζονται για λογαριασμό φορέων και επιχειρήσεων και έχω παρατηρήσει αρκετές «δυσλειτουργικές» διαδικασίες οι οποίες και κυρίως με έχουν «εμποδίσει» από του να πάω. Και όταν μιλώ για δυσλειτουργικές διαδικασίες αναφέρομαι σε περίεργες ώρες, ασαφείς πληροφορίες για τη διεύθυνση,, ουδεμία πληροφορία περί του αν υπάρχει χώρος στάθμευσης , μέχρι και για το τυπικό «επίπεδο» των προσκαλεσμένων και το –μη γελάσετε- ένδυμα. Έχω πάει σε φαινομενικά «χαλαρή» απογευματινή εκδήλωση χωρίς σακάκι και γραβάτα και αιφνιδίως «αριβάρισε» ο πρωθυπουργός!
«Και τι έγινε;» ίσως αναρωτηθείτε. Φυσικά και τίποτε ιδιαίτερο. Ως βουλευτής ωστόσο, πρέπει να γνωρίζω ορισμένα πράγματα, από το ποιοι άλλοι είναι καλεσμένοι μέχρι το αν θα μου ζητήσουν να απευθύνω ένα χαιρετισμό. Ευτυχώς ή δυστυχώς, έχω αυτή την ιδιότητα η οποία και με υποχρεώνει σε κάποια πράγματα, όπως υποχρεώνει και τους οικοδεσπότες σε ανάλογα.

Και όλα αυτά καλά. Πέστε μου όμως τώρα εσείς, με την «αθωότητα» των απλών αναγνωστών, τι θα κάνατε εάν παίρνατε μια πρόσκληση η οποία αφού σας εξηγεί ότι « Στο πλαίσιο των εκδηλώσεων της Επιχειρηματικής Λέσχης (Athens Business Club 2004) που έχει δημιουργηθεί επ’ ευκαιρία των Ολυμπιακών Αγώνων ο Γενικός Γραμματέας Έρευνας & Τεχνολογίας, κ. …  και ο Δ/νων Σύμβουλος του Ελληνικού Οργανισμού Εξωτερικού Εμπορίου (ΟΠΕ) κ….έχουν την τιμή να σας προσκαλέσουν  την…. στα  εγκαίνια της Έκθεσης Καινοτομικών Προϊόντων που θα πραγματοποιηθεί στο ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ….», σας λέει ότι  « Την Έκθεση θα εγκαινιάσει ο Υπουργός Οικονομίας & Οικονομικών, κ. Γιώργος Αλογοσκούφης  αλλά κάτω κάτω , με πολύ μικρά γράμματα σας …προειδοποιεί: «Κατά την είσοδο παρακαλούμε να επιδεικνύετε την παρούσα και αποδεικτικό στοιχείο ταυτότητας με φωτογραφία.».
Δεν θα πάω βέβαια στην εκδήλωση γιατί θα βρίσκομαι εκτός Αθηνών αλλά και εντός να βρισκόμουν, πάλι δεν θα πήγαινα. Και είναι βέβαιον ότι οι αμφιτρύονες δεν θα δώσουν δεκαράκι για το αν θα πάω ή όχι αφού οι προσκλήσεις γίνονται με βάση κάποιο «τυπικό» που υπάρχει. Φανταστείτε όμως να πάνε στην εκδήλωση δέκα υπουργοί  και υφυπουργοί, δέκα πρώην υπουργοί και υφυπουργοί, σαράντα βουλευτές, είκοσι ανώτατα στελέχη του τραπεζικού τομέα, δέκα πρεσβευτές και ακόλουθοι ξένων πρεσβειών και μεταξύ τους ο κύριος Τόμας Μίλλερ, ο αρχηγός της Αστυνομίας και του Πυροσβεστικού Σώματος ( έτσι…τυχαία τα γράφω όλα αυτά) και όλοι αυτοί, για να μπουν στο ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΚΕΝΤΡΟ ΕΘΝΙΚΗΣ ΤΡΑΠΕΖΑΣ  όπου τους καλεί το Athens Business Club 2004, να χρειαστεί να δείχνουν …πιστοποιητικό γεννήσεως ή διαβατήριο και …πρόσφατη φωτογραφία.
Η όποια απάντηση είναι δεδομένη : «Λόγοι Ασφαλείας».
Το βρήκαμε τώρα. Την κάθε γελοιότητα να την α