Ως «Πράξη πολιτισμού και ανθρωπιάς» χαρακτηρίστηκε η απόφαση της κυβέρνησης να προχωρήσει σε οριστική και αποτελεσματική λύση ενός τεράστιου ηθικού, κοινωνικού αλλά και πρακτικού προβλήματος που λίμναζε επί χρόνια: Της υποχρεωτικής εκπαίδευσης των αναπήρων συμπολιτών μας. Είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος που αρκετά ΜΜΕ υποδέχτηκαν τις κυβερνητικές αποφάσεις υποσημειώνοντας ότι «Η εκπαίδευση ατόμων με αναπηρία, καθίσταται ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ υποχρεωτική».
Σε μια στιγμή που η αντιπολίτευση – αλλά και η πλειοψηφία του λαού-βρισκόταν ακόμη σε …μετα-Πασχαλινές διακοπές και ετοιμαζόταν για την Πρωτομαγιά, η κυβέρνηση έπραξε για άλλη μια φορά το καθήκον της, χωρίς σκοπιμότητες, αντιμετωπίζοντας αυτό που έπρεπε να αντιμετωπιστεί κατά προτεραιότητα.
Και ενώ το ΠΑΣΟΚ οργάνωνε τις επόμενες αντιπολιτευτικές του κινήσεις, ξεχνώντας τις ευθύνες του, συνεχίζοντας τη στείρα και χωρίς προτάσεις τακτική του και επενδύοντας με «πολιτικάντικο» τρόπο στα –αδιαμφισβήτητα- προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πολίτες, λόγω της ακρίβειας και του υπερδανεισμού των νοικοκυριών, η κυβέρνηση έδειχνε το πραγματικό της πρόσωπο, προωθώντας την « Ανθρώπινη Ελλάδα», όπως είπε ο υπουργός Παιδείας κ. Στυλιανίδης.
Ικανοποιώντας αιτήματα 20 ετών, το υπουργείο Παιδείας προωθεί νομοσχέδιο για άτομα με αναπηρία, με το οποίο καθίσταται υποχρεωτική η εκπαίδευση τους, ενώ ικανοποιούνται και άλλα δικαιώματά τους, υποχρέωση που οι άλλες χώρες της ΕΕ έχουν καλύψει εδώ και αρκετά χρόνια.
Για το νομοσχέδιο που προωθείται, μετά από διαβούλευση με τους άμεσα ενδιαφερόμενους, δηλαδή τους ίδιους του ανάπηρους, ο υπουργός Παιδείας ενημέρωσε την Τετάρτη την Κυβερνητική Επιτροπή.
«Δύο είναι τα καινοτόμα στοιχεία αυτού του νομοσχεδίου» είπε ο κ. Στυλιανίδης ενημερώνοντας τους δημοσιογράφους μετά την Κυβερνητική Επιτροπή: «Πρώτον, είναι ένα «καθαρό» νομοσχέδιο, χωρίς τροπολογίες, με έτοιμα τα Προεδρικά Διατάγματα και μπορεί να τεθεί σε λειτουργία αμέσως μετά την ολοκλήρωση όλων των νομοθετικών διαδικασιών. Δεύτερον, εισάγει μια σειρά καινοτομίες, οι οποίες ισχύουν σε ολόκληρη την Ευρώπη και σε πολλές χώρες του κόσμου και δεν είχαν αντιμετωπιστεί μέχρι τώρα στη χώρα μας. Καθιστά υποχρεωτική την εκπαίδευση των ατόμων με αναπηρία. Εισάγει τη διεπιστημονικότητα στην αντιμετώπιση, την πρώιμη εξέταση των παιδιών που αντιμετωπίζουν προβλήματα, τη δια βίου επέκταση της φροντίδας της πολιτείας και τη συνεχή αξιολόγηση της εξέλιξης ενός παιδιού, με στόχο, εφόσον υπάρχει η δυνατότητα, να επανενταχθεί στο εκπαιδευτικό σύστημα.»
Γενικότερα, το νομοσχέδιο αυτό υιοθετεί τη συντριπτική πλειοψηφία των αιτημάτων που εδώ και 20 χρόνια έχει καταθέσει και το αναπηρικό κίνημα και οι γονείς που έχουν παιδιά με τέτοια προβλήματα. Όσο για την πολιτική φιλοσοφία του νομοσχεδίου , ο Υπουργός Παιδείας ήταν σαφής : « Είναι η προώθηση της «ανθρώπινης Ελλάδας». Μιας ελληνικής πολιτείας, δηλαδή, που σκύβει με ευαισθησία και ανθρωπιά πάνω στα προβλήματα, δημιουργώντας ίσες ευκαιρίες για μόρφωση και δουλειά σε όλα τα άτομα με αναπηρία».
Και για το σημαντικό ζήτημα των «καθηγητών στήριξης», μια «παράγραφο» του όλου προβλήματος που δεν είναι καθόλου αμελητέα, ο κ. Στυλιανίδης ρωτήθηκε επισταμένως από τους δημοσιογράφους και η απάντησή του – βασικά για το οικονομικό θέμα- ήταν σαφής και ικανοποιητική:
«Σήμερα διασφαλίσαμε την έγκριση των σχετικών κονδυλίων (70 εκατ. ευρώ) και πληρώνονται οι καθηγητές πρόσθετης διδακτικής στήριξης -περίπου 40 χιλιάδες άτομα- για εκκρεμότητες πληρωμών, από το δεύτερο τρίμηνο του 2006 μέχρι σήμερα».
Στο τελείωμα του Απριλίου, ύστερα από ένα έντονο και «δυναμικό» τρίμηνο με σημαντικές και καταιγιστικές εξελίξεις, η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή εκτός των άλλων, πήρε ένα «δεκάρι» στην Πολιτική Επικοινωνία, επιλέγοντας να λύσει ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα αποδεικνύοντας το πραγματικό της πρόσωπο.
|
