Κοινοβουλευτικός έλεγχος χωρίς ουσία.

Κανονικά δεν θα έπρεπε να μου κάνει εντύπωση, ούτε να με προβληματίζει η συμπεριφορά και η νοοτροπία των συναδέλφων βουλευτών του ΠΑΣΟΚ πάνω σε ορισμένα θέματα αλλά έλα που ως δημοσιογράφος- σχολιαστής συνήθισα να παρακολουθώ  στη λεπτομέρεια και την ουσία τους τα γεγονότα και να ψάχνω! Έτσι λοιπόν , έμεινα περίπου με το στόμα ανοιχτό όταν 5 βουλευτές της αξιωματικής αντιπολίτευσης με επικεφαλής τον Συντονιστή Παραγωγής και Εμπορίου Χρήστο Παπουτσή κατέθεσαν ερώτηση προς τον υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας Μανώλη Κεφαλογιάννη για το θέμα της μετονομασίας του κεντρικού σταθμού υποδοχής του λιμανιού της Πάτρας από «Μελίνα Μερκούρη» σε «Κωνσταντίνος Καραμανλής». Την ερώτηση υπογράφουν ο κ. Παπουτσής, και οι βουλευτές Αχαΐας Φούρας, Βέρρας, Σπηλιόπουλος και Κατσιφάρας.
Λεπτομέρειες της ερώτησης :
1.Οι βουλευτές του ΠΑΣΟΚ κάνουν λόγο για μεθοδεύσεις της Διοίκησης του Οργανισμού Λιμένος Πατρών που ορίστηκε από την κυβέρνηση της ΝΔ και ζητούν από τον υπουργό να απαντήσει «αν θα αναλάβει τις ευθύνες του ή θα συνεχίσει να ανέχεται τέτοιες συμπεριφορές στελεχών της ΝΔ, που ο ίδιος όρισε να υπηρετούν τα συμφέροντα της πόλης και της οικονομίας της».
2. Ρωτούν ακόμη πώς αντιλαμβάνεται ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας τις μετονομασίες και πώς τοποθετείται απέναντι στην ιστορική και εθνική προσφορά της Μελίνας Μερκούρη.
Τώρα τι απ΄ όλα να σχολιάσει κανείς πρώτο; Τη …δυσφορία των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ που η κυβέρνηση της Νέα Δημοκρατία μετονομάζει το λιμάνι δίνοντάς του άλλο όνομα απ΄ αυτό που χωρίς να ρωτήσει ποτέ κανέναν του είχε δώσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ; Τη δυσαρέσκειά τους που η κυβέρνηση κυβερνά και εφαρμόζει τη δική της πολιτική και υιοθετεί τις δικές της γραμμές; Ή την οπωσδήποτε συζητήσιμη φράση περί ιστορικής και εθνικής προσφοράς της Μερκούρη αρχικά ως αυτόνομης ιδέας και κατά δεύτερο λόγο σε σύγκριση με την εθνική και ιστορική προσφορά του Κωνσταντίνου Καραμανλή;
Αντιλαμβάνομαι βέβαια ότι ρόλος της αντιπολίτευσης είναι να ασκεί κριτική στο έργο της κυβέρνησης και έλεγχο στις αποφάσεις, κάτι που είναι υποχρέωση ΚΑΙ των βουλευτών της συμπολίτευσης. Ωστόσο όλα έχουν κάποιο όριο. Και για να ασκήσεις κριτική έτσι, απλώς, για την κριτική, για μια ομολογουμένως δευτερευούσης φύσεως και σημασίας απόφαση η οποία απλώς επιδαψιλεύει τιμή στον Κωνσταντίνο Καραμανλή χωρίς να θίγει κανέναν, οφείλεις να έχει και κάποιο στέρεο επιχείρημα. Αλλιώς, θα πρόκειται για κοινοβουλευτική ερώτηση της σειράς – υπάρχει βουλευτής του ΠΑΣΟΚ που έχει ΗΔΗ υποβάλει εκατόν τόσες τέτοιας φύσεως ερωτήσεις- με μόνο στόχο τη δημοσιότητα.
Παρένθεση .
Κάτι για την αυριανή Τελετή Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων: Όπως πληροφορήθηκα και αν οι πληροφορίες είναι σωστές, οι θεατές θα κληθούν να παίξουν κάποιο «ρόλο» σε κάποιο χρονικό σημείο όταν και θα πρέπει να σηκωθούν, να ξανακαθίσουν, να σηκώσουν τα χέρια, να κατεβάσουν τα χέρια , να τα κουνήσουν αριστερά και δεξιά και διάφορα άλλα τέτοια που υπό τη μορφή της γνωστής «hola» των ισπανικών γηπέδων, θα συμβάλουν φαντάζομαι στη δημιουργία όμορφης τηλεοπτικής εικόνας. Θα ήθελα απλώς να θυμίσω ότι τέτοιου είδους υποχρεωτικές «συμμετοχικές διαδικασίες» των θεατών είχαν δημιουργήσει μεν μέρος της γοητείας και του εντυπωσιασμού στη Μόσχα, το 1980 με τον αξιαγάπητο «Μίσα» αλλά είχαν χαρακτηριστεί ως κλασικό παράδειγμα χειραγώγησης του πειθαρχημένου πλήθους από ένα όχι και τόσο …δημοκρατικό καθεστώς.
Συγγνώμη αλλά είμαι κάθετα εναντίον της υποχρεωτικής «συμμετοχικής διαδικασίας» του απλού θεατή –που έχει μάλιστα πληρώσει εισιτήριο- σε οποιαδήποτε μορφή δημόσιας παράστασης. Οι θεατές ΔΕΝ είναι ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ συμμέτοχοι. Και δεν μπορείς να τους επικρίνεις εάν αρνηθούν να τραγουδήσουν, να χορέψουν, να χειροκροτήσουν ή – έστω- να ανεβοκατεβάσουν τα χέρια τους.