Η φωνή της Άνδρου

Μια σχετικά σύντομη «εξόρμηση» στην Aνδρο τις τελευταίες μέρες, εκτός από την επιθυμητή ξεκούραση και την απαραίτητη  περιήγηση στους χώρους όπου έζησε ένα μεγάλο μέρος της οικογένειάς μου επί πολλά χρόνια, μου έδωσε την ευκαιρία να γνωρίσω και πάλι καινούργιους ανθρώπους, ν  ακούσω νέες «φωνές», να κουβεντιάσω με άγνωστούς μου, απλούς ανθρώπους.
Κι αυτό είναι ό, τι καλύτερο για έναν καινούργιο βουλευτή, καινούργιο στο στίβο της πολιτικής που σε κάθε βήμα του οφείλει να ακούει και να μαθαίνει.
Πρέπει λοιπόν να σας μεταφέρω μια διαπίστωση που προέκυψε από τις κουβέντες που έκανα με άγνωστούς μου ανθρώπους που μου έκαναν την τιμή και έρχονταν να μου μιλήσουν στο πλοίο, στη Χώρα, στο Γαύριο, στο Κόρθι και στο Μοναστήρι του Παντοκράτορα όπου είχα την ευκαιρία να γνωρίσω τον πατέρα Ευδόκιμο και να επωφεληθώ από τη λαική του σοφία.
Ευχαριστημένος είναι λοιπόν ο κόσμος γενικά από την αλλαγή και την ειλικρίνεια του πρωθυπουργού , αλλά λεφτά δεν έχει, θεωρεί ότι η οργάνωση του τουρισμού έχει τα χάλια της και επιθυμεί ΣΦΟΔΡΑ να δει ΠΑΡΑΠΟΜΠΕΣ στη Δικαιοσύνη όλων όσοι τον κορόιδεψαν, τον εξαπάτησαν, τον αδίκησαν όλα αυτά τα χρόνια.
ʼνδρος,
Κυκλάδες, ναυτικοί, ξενοδόχοι, αγρότες, εστιάτορες, νεαροί και νεαρές χωρίς δουλειά και πολλοί αλλοδαποί, κυρίως από την Αλβανία είναι οι παράμετροι των συμπερασμάτων μου. Και οι απλοί ταξιδιώτες του πλοίου στον πηγαιμό και στον ερχομό που μου εμπιστεύονταν τις ανησυχίες και τις προσδοκίες τους.
«Να τους στείλετε όλους στα δικαστήρια» είναι το βασικότερο αίτημα. Και φυσικά, δεν είναι δυνατόν ούτε ονόματα καταγγελλομένων να αναφέρω, ούτε συγκεκριμένες κατηγορίες γιατί τότε κινδυνεύω εγώ προσωπικά να βρεθώ στον εισαγγελέα. Αν όμως βάλετε κάτω τα στοιχεία που μπορεί να δημιουργούν τέτοια συναισθήματα στην ʼνδρο και από την ʼνδρο, από ανθρώπους που δουλεύουν στη βιομηχανία του τουρισμού και στα χωράφια και βλέπουν τόσα χρόνια να γίνονται ή να μην γίνονται πράγματα σε σχέση με ξενοδοχεία, εστιατόρια, κτίρια, αιγιαλούς, περιφράξεις, επιδοτήσεις. Μου ανέφεραν τουλάχιστον δέκα «επώνυμες» περιπτώσεις των τελευταίων 5-6 ετών τις οποίες βέβαια δεν μπορώ να αναπαραγάγω, μου «έδειξαν» 4-5 συγκεκριμένα πρόσωπα των οποίων τα ονόματα είμαι υποχρεωμένος να …ξεχάσω και μου υπογράμμισαν την προσδοκία τους να δουν τους «παράγοντες» που ολιγώρησαν σκοπίμως, επωφελήθηκαν προσωπικά, κορόιδεψαν και αδίκησαν κόσμο αλλά οι ίδιοι ωφελήθηκαν – κατά τις καταγγελίες πάντα- να τιμωρούνται.
Ομολογώ ότι δεν μπορούσα να δεσμευτώ για λογαριασμό κανενός για  συγκεκριμένες ποινικές διώξεις και παραπομπές, σε όλους όμως έδινα τη διαβεβαίωση ότι η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να ικανοποιήσει το περί Δικαίου αίσθημα του μέσου , αδικημένου και καταδιωγμένου Έλληνα και τους ζητούσα να προσφεύγουν και οι ίδιοι, προσωπικά, στη δικαιοσύνη, προσκομίζοντας και τα στοιχεία που έχουν για τις σοβαρές τους καταγγελίες.
Δεν μπορώ να ξέρω πόσο αληθινές, πόσο υπερβολικές, πόσο αστήρικτες μπορεί να είναι αυτές οι καταγγελίες, ξέρω όμως ότι αυτό ήταν η κοινή συνισταμένη των συζητήσεων που έκανα επί 5 μέρες με –κατά τεκμήριο- αγνούς, απλούς και άδολους, αδικημένους ανθρώπους στην ʼνδρο.
Τους άκουσα, τους «πόνεσα» ,τους κατάλαβα ,κυρίως όσον αφορά τη στήριξη που χρειάζονταν αλλά ποτέ δεν πήραν για τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις τους, για τις καταπατήσεις γης και αιγιαλού, για την έλλειψη φροντίδας και ενίσχυσης σε αρχαία μνημεία, υπέροχα κάστρα και τοπικές εκδηλώσεις.
Και προσέξτε: Αν τα λένε αυτά στην Aνδρο, τα λένε και στην Τήνο και στη Σύρο και στη Τζιά κι αλλού. Όπου επίσης, κατά τα καταγγελλόμενα, το «φαγοπότι» υπήρξε μεγάλο.
Ε…θα βγούν όλα αυτά στο φώς, δεν θα βγούν;