Βούτηξε «στα βαθιά» ο Λιάπης.

 Η εγκύκλιος που έστειλε  χθες ο Υπουργός Μεταφορών και Επικοινωνιών Μιχάλης Λιάπης  για την απόσυρση των παλιών δικύκλων ( βέσπες της μαύρης συμφοράς, «παπάκια» του …19ου αιώνα, βελοσολέξ κι ένας Θεός ξέρει ποια άλλα «σαπάκια») μου απέδειξε ότι οι άνθρωποι στο Υπουργείο άρχισαν να παίρνουν σοβαρές αποφάσεις.
Έστω κι αν ακόμα κανένας δεν έχει φωνάξει τον «ειδικότερο των ειδικών», τον νεοεκλεγέντα βουλευτή στη Β΄. Αθήνας, τον Άρη Σταθάκη  για να του ζητήσει τη γνώμη του για όλα τα κρίσιμα και χρονίζοντα θέματα αυτού του ευαίσθητου χώρου ( από τον τρόπο που φτιάχνονται οι…δρόμοι, μέχρι τη λειτουργία των ΚΤΕΟ)  η απόφαση για τα σάπια μηχανάκια δείχνει ότι οι άνθρωποι – με επικεφαλής τον ίδιο το Λιάπη , που είναι σύγχρονος, τεχνοκράτης άνθρωπος και  γνωρίζει τα θέματα-  άπλωσαν το χέρι για να πιάσουν τον ταύρο απ΄ τα κέρατα.
Η εγκύκλιος πήγε ήδη στις Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις, στους Νομάρχες και στα Τμήματα Μεταφορών & Επικοινωνιών  όλης της χώρας, και καθορίζουν λεπτομερώς τις διατάξεις για τη διαδικασία της απόσυρσης

Μερικά στοιχεία από την εγκύκλιο:
• Μπορούν να αποσύρονται από την κυκλοφορία δίκυκλα άνω των 50 κ.εκατ ηλικίας 10 ετών και άνω, δηλ. ταξινομημένα μέχρι και το 1994 και εφόσον έχουν καταβάλει τα τέλη κυκλοφορίας από το 1994 μέχρι και το 2004 και διαθέτουν άδεια κυκλοφορίας και πινακίδα.
• Οι νέες  μοτοσικλέτες που τίθενται σε κυκλοφορία σε αντικατάσταση των αποσυρόμενων  πρέπει να είναι αντιρρυπαντικής τεχνολογίας
 
Φορείς παράδοσης των αποσυρόμενων δικύκλων οι υπηρεσίες του ΟΔΔΥ (Αττική: Κέντρο στα Άνω Λιόσια, Θεσσαλονίκη : Κέντρο Πολίχνης και Κέντρο Σίνδου, Λάρισα: Κέντρο Σικουρίου και Πάτρα: Κέντρο Αχαγιάς).
-Με την παράδοση της μοτοσικλέτας στον ΟΔΔΥ χορηγείται έκδοση βεβαίωσης απόσυρσης με την οποία ο κάτοχός της τυγχάνει των προβλεπόμενων απαλλαγών για την αγορά νέου δικύκλου.

Όπως δήλωσε  ο Μιχάλης Λιάπης, πρόκειται για   «μέτρο με σημαντικά και πολλαπλά οφέλη στην κυκλοφορία, στο περιβάλλον και στην οδική ασφάλεια.»
Αρχίσαμε λοιπόν . Βάλαμε «πόδι» σ ένα πολύ δύσκολο και κρίσιμο τομέα. Μόνο που όσο κι αν η αρχή είναι το ήμισυ του παντός, τα πιο δύσκολα, αυτά που χρειάζονται τις πιο τολμηρές αποφάσεις, έρχονται τώρα. Και για να μείνουμε στο θέμα των δικύκλων :  ο ψυχοβγάλτης της ηχορύπανσης από τις ελεύθερες εξατμίσεις των ψευτοαγωνιστικών μηχανών , η ρύπανση , ο καπνός και τα καυσαέρια από τα περισσότερα μηχανάκια, η υποχρεωτική χρήση του κράνους  για τον οδηγό ΚΑΙ τον επιβάτη, η αλαζονική αντιμετώπιση των  άλλων οδηγών από τους «φιγουρατζήδες» δικυκλιστών , η περιφρόνηση προς τους άλλους οδηγούς και τους κανόνες κυκλοφορίας , η ανεξέλεγκτη οδική συμπεριφορά των κάθε λογής «κούριερ» ( από…πιτσαρίες μέχρι ταχυμεταφορές) είναι λίγα μόνο από τα δείγματα προβλημάτων που υπάρχουν και που είτε η έλλειψη αστυνόμευσης, είτε η έλλειψη κανόνων έχουν αναγάγει σε εφιάλτη.
Φυσικά το δίκυκλο είναι μια πρώτης τάξεως λύση στο πρόβλημα μετακίνησης, στάθμευσης και κυκλοφορίας στην εφιαλτική Αθήνα ( και ΑΡΚΕΤΕΣ άλλες πόλεις της Ελλάδας μας) και βέβαια οι δικυκλιστές δεν είναι Δευτέρα διαλογής πολίτες ώστε να μην έχουν δικαιώματα όπως θεωρούν –δυστυχώς- πολλοί οδηγοί αυτοκινήτων και λεωφορείων. Ωστόσο, οι δικυκλιστές δεν είναι άμοιροι ευθυνών τόσο για το κυκλοφοριακό κομφούζιο όσο και για πολλά τροχαία δυστυχήματα λόγω της επιπόλαιας και «ακανόνιστης» οδικής συμπεριφοράς τους. Εκεί ακριβώς βρίσκεται το μέγα πρόβλημα, εναντίον του οποίου θα πρέπει το συντομότερο δυνατόν να «επιτεθεί» το υπουργείο, αρχίζοντας ίσως και από μια τολμηρή πρόταση: Υποχρεωτικά μαθήματα οδικής ασφάλειας, σεβασμ