Η νέα Μη Κυβερνητική Οργάνωση « Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι» για τη Διαφάνεια στο Δημόσιο Βίο, την Κατάχρηση Εξουσίας και τα Δικαιώματα των Πολιτών παρουσιάστηκε τη Δευτέρα, 23 Απριλίου, 2007 στην αίθουσα συνεδρίων της Ένωσης Συντακτών, στην πρώτη της συνέντευξη Τύπου.
Η αρχική παρουσίαση έγινε από την πρόεδρο της Οργάνωσης Μαρία Μερτζάνη και ακολούθησαν ομιλίες των βουλευτών της Α΄ Αθηνών Δημήτρη Κωνσταντάρα και Νάσου Αλευρά, του αντιπροέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών κ. Ζαφειρόπουλου και του Προέδρου Πτυχιούχων της Νομικής Σχολής κ. Σπυρίδωνος.
Η ομιλία του Δημήτρη Κωνσταντάρα:
« Είμαι ένας ιδιαίτερα προβληματισμένος άνθρωπος αυτό τον καιρό. Είμαι και ένας πολύ στενοχωρημένος άνθρωπος αυτό τον καιρό. Και τέλος, είναι και πολύ θυμωμένος, πολύ τσαντισμένος που λέγαμε παιδιά. Είμαι όλα αυτά γιατί κατάφερα , ίσως χωρίς να το καταλάβω, σίγουρα όμως χωρίς να το επιδιώξω, να συγκεντρώσω στο πρόσωπό μου μια σειρά από ιδιότητες που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή κοινωνικής μάχης.
Είμαι εκ φύσεως και οικογενειακής παράδοσης, άνθρωπος. Εκ φιλοσοφίας, ενεργός και συνειδητοποιημένος Πολίτης. Εκ διαμορφωθέντος χαρακτήρος, είμαι σοβαρός, δυναμικός, αποφασιστικός, εργατικός , καλόπιστος μέχρις ευπιστίας και ηθικός. Εξ επαγγέλματος δημοσιογράφος. Εκ ψυχής, συγγραφέας. Και εκ τύχης και συγκυρίας , πολιτικός.
Σας διαβεβαιώνω ότι όλα αυτά, συγκεντρωμένα σε μια ανθρώπινη προσωπικότητα, δημιουργούν ένα περίεργο μείγμα . Το οποίο τείνει να χαρακτηρίσει ένα άτομο ιδιαιτέρως απροσάρμοστο την σήμερον ημέραν.
Έχω ή ισχυρίζομαι ότι διαθέτω κοινωνική ευαισθησία , είμαι δραστήριος και εξωστρεφής, διακρίνω τα όρια της δικής σου δημοκρατίας απέναντι στη δική μου, του δικού σου δικαιώματος απέναντι στο δικό μου, το δικό σου δίκιο απέναντι στο δικό μου.
Παρά τις προσπάθειές μου και την καλή μου διάθεση, δεν μπορώ να τα βρω με την εποχή μας. Προφανώς επειδή και λάθη κάνω και αστοχίες καταγράφω και αντιπάθειες δημιουργώ όπως άλλωστε όλοι μας.
Όλα αυτά, έρχονται σε αντίθεση με την επιπόλαιη, εφήμερη δημοσιότητα των 15 λεπτών που ασυνείδητα επιδιώκει η πλειοψηφία των ανθρώπων, με την επικρατούσα αντίληψη ότι η φιλοσοφία του Μέττερνιχ περί συκοφαντίας πρέπει να είναι και σήμερα, κοντά 200 χρόνια μετά , η κρατούσα στάση απέναντι στα πράγματα και την δημοφιλή πολιτικο-δημοσιογραφική πεποίθηση και πρακτική ότι «όσα περισσότερα αγνοούν για σένα και τις δραστηριότητές σου, τόσο καλλίτερα».
Σε μία τέτοια εποχή όπου άνθρωποι, κοινωνία και προβλήματα γύρω μας αναδιατάσσονται και εξελίσσονται, δημιουργείται ένας νέος φορέας, «Τα του Καίσαρος τω Καίσαρι» με σκοπό την προστασία και υπεράσπιση των συμφερόντων και δικαιωμάτων των πολιτών. Μπρρρρρρρρρ!!!!! Τρομάζω. Μπορούμε άραγε ως κοινωνία να συντηρήσουμε κάτι τέτοιο;
Εύστοχα παρατηρεί σε σχόλιο του ο καθηγητής Αντώνης Μακροδημήτρης : «..Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ποιότητα της δημοκρατίας συναρτάται άμεσα και ουσιαστικά με την κατοχύρωση της διαφάνειας σε όλους τους τομείς της κοινωνικής ζωής, ιδίως, στη διαχείριση των δημόσιων υποθέσεων από τους πολιτικούς, από την διοίκηση και τη γραφειοκρατία, από τους ισχυρούς δημόσιους, επιχειρηματικούς και κοινωνικούς φορείς.»
Πολύ ωραία τα λέει ο κ. καθηγητής. Ποιότητα της Δημοκρατίας λοιπόν. Κατοχύρωση της Διαφάνειας. Πολύ ωραία. Μέσα σε μια εποχή όπου ΟΛΟΙ κρύβουν ΚΑΤΙ, οι άνθρωποι που προωθούν την επιδίωξη της πλήρους διαφάνειας , θεωρούν ότι μπορούμε να στηρίξουμε ως κοινωνία αυτή την επιδίωξη. Συμφωνώ.
Αγαπητοί φίλοι, βρίσκομαι σήμερα εδώ μαζί σας, μετά την τιμητική πρόσκληση που μου απηύθυναν οι άνθρωποι του νέου φορέα.
Αν και άνθρωπος αισιόδοξος, βλέπω πολύ δύσκολη την κατίσχυση αυτού του φορέα. Δημιουργήσαμε με ευθύνη όλων μας, μια κοινωνία που ευνοεί ακριβώς το αντίθετο: Την αδιαφάνεια. Μπορούμε να το πολεμήσουμε; Φυσικά και μπορούμε.
Γι αυτό και παρά την στεναχώρια μου, τον προβληματισμό μου, την τσαντίλα μου που οι ανθρώπινες ιδιότητές μου συγκρούονται με την επικρατούσα σήμερα κοινωνικοπολιτική λογική, στηρίζω αυτή την προσπάθεια, παρά το γεγονός ότι αντιμετωπίζω τουλάχιστον με σκεπτικισμό πολλές από τις υπάρχουσες Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις, θεωρώντας ότι ξεστράτισαν πολιτικοκοινωνικά και μετατράπηκαν σε εργαλεία κάποιων άλλων, εξίσου επικίνδυνων καταστάσεων μ αυτές που υποτίθενται ότι φτιάχτηκαν για να πολεμήσουν.
Επί της αρχής, ως άνθρωποι, ως κοινωνία αλλά και ως δημοκρατία, χρειαζόμαστε ελευθερία, κανόνες και πάνω από όλα δικαιοσύνη και ήθος. Ως άνθρωποι πάλι, έχουμε αδυναμίες, στηρίζουμε τις αδυναμίες μας και τις μετατρέπουμε σε σύγχρονα οικοδομήματα ανεπάρκειας, στηριζόμαστε στα λάθη του άλλου και τα προβάλλουμε για να καλύψουμε τα δικά μας λάθη.
Είναι όμως μια πρόκληση. Την αποδέχομαι. Και την στηρίζω όπως προσπαθώ να στηρίξω κι άλλες φιλόδοξες πρωτοβουλίες που βλέπουν μακριά. Όταν αξίες όπως ελευθερία, δημοκρατία, ήθος και δικαιοσύνη λοιδορούνται και, εν τέλει, καταπατώνται, τότε η κατάχρηση εξουσίας είναι ο πιο επικίνδυνος σύμβουλος για όλους εμάς και τα παιδιά μας.
|
