Ομιλία με θέμα «Πολιτική και Νεολαία» πραγματοποίησε ο βουλευτής της Α΄Αθηνών Δημήτρης Κωνσταντάρας στα μέλη της ΟΝΝΕΔ Εξαρχείων, το απόγευμα της Κυριακής 11 Φεβρουαρίου 2007, στο Πολιτιστικό Κέντρο Ρουμελιωτών, στην οδό Σίνα.
Στην εκδήλωση που περιελάμβανε και την κοπή της πίτας της ΟΝΝΕΔ, παρέστησαν ο υπουργός Δημόσιας Διοίκησης Προκόπης Παυλόπουλος και οι νέοι δημοτικοί Σύμβουλοι κ.κ. Κικίλιας ( νέος πρόεδρος του ΟΝΑ) και Δημόπουλος ( νέος αντιδήμαρχος Περιβάλλοντος).
Στην ομιλία του ο βουλευτής είπε:
Αγαπητοί μου φίλοι,
Αφού πρώτα σας ευχαριστήσω θερμά που με καλέσατε και μου δώσατε την ευκαιρία να μιλήσω στα παιδιά που έχουμε εδώ μαζί μας, θέλω να σας διευκρινίσω ότι ΔΕΝ είμαι Κουκουέ, δεν είμαι ακραίος, δεν είμαι υπερσυντηρητικός, δεν είμαι φασίστας ή ρατσιστής, δεν είμαι λαοπλάνος, δεν είμαι καθοδηγητής.
Αστός είμαι, φιλόλογος και δημοσιογράφος που ό,τι απέκτησα στη ζωή μου τα απέκτησα μέσα απ΄ τη δουλειά μου και δεν χρωστάω τίποτε σε κανέναν παρά μόνο στη μάννα μου για την ανατροφή μου, στον πατέρα μου για το καλό μου όνομα και στη γυναίκα μου για τα 40 χρόνια συντροφικότητας και τα δυο μας παιδιά που μου χάρισε.
Συνεπώς, είμαι ελεύθερος. Ακούστε αυτά τα λίγα που έχω να σας πω και μην εκπλαγείτε, πιθανώς γιατί θα βιαστείτε να βγάλετε συμπεράσματα ή επειδή είχατε άλλη εντύπωση για μένα. Ξέρω ότι έχετε πολιτική συνείδηση, ξέρω όμως και ότι βρίσκεστε και στο μεταίχμιο. Με μιαν ερώτηση στο μυαλό σας :
Τώρα, τι θέλω κι ασχολούμαι εγώ μ αυτά τα πράγματα;
Και πιθανώς, έντονη την εντύπωση από την ενδεχόμενη κοροιδία που σας έριξαν κάποιοι φίλοι, κάποιοι γνωστοί που δεν ασχολούνται με τέτοια και σας χλευάζουν που εσείς ασχολείστε με κόμματα και με πολιτικούς και με πολιτική.
Ποια είναι λοιπόν η πραγματική κατάσταση σήμερα στη σχέση των νέων με την πολιτική;
Φοβάμαι ότι η κάθε άποψη , έχει και τους υποστηρικτές της. Απόλυτη αντικειμενικότητα δεν υπάρχει. Όλες οι θέσεις, όλες οι απόψεις, έχουν συλλογιστική από πίσω τους. Έχουν επιχειρήματα. Και – δυστυχώς για όλους μας- κρύβουν και σκοπιμότητες. Πολιτικές σκοπιμότητες, πολιτιστικές σκοπιμότητες, κομματικές σκοπιμότητες και – κατά κύριο λόγο- οικονομικές σκοπιμότητες.
Ένα είναι το σίγουρο : Η σημερινή, παγκοσμιοποιημένη, καταναλωτική, εμπορευματοποιημένη καλύτερα κοινωνία, υπόδουλη στους χρηματοδότες της, δεν επιθυμεί να είναι πολιτικοποιημένοι ή καλύτερα, ν ασχολούνται με την πολιτική, οι καλύτεροί της πελάτες, οι νέοι.
Γιατί ένας νέος ή μια νέα που ασχολείται με την πολιτική, που διαβάζει, που ακούει και ανταλλάσσει απόψεις, που ψηφίζει, αποδοκιμάζει , δέχεται ή απορρίπτει ή επιδοκιμάζει βάσει επιχειρηματολογίας, είναι ένας νέος ή μια νέα που σκέπτεται.
Είναι ένας νέος που ΔΕΝ καταναλώνει άκριτα και επιπόλαια προιόντα ή υποπροιόντα της κοινωνικής ελεγχόμενης εμπορευματοποίησης. Του σύγχρονου δουλεμπορίου.
Και θα σας φέρω ένα πολύ απλό παράδειγμα για να καταλάβετε τι εννοώ:
Οι διαφημιστές ξέρουν ότι ένας μέσος καταναλωτής δεν έχει τη δυνατότητα να δώσει 23.000 ευρώ για ένα αυτοκίνητο. Το αυτοκίνητο όμως πρέπει να πουληθεί. Γι αυτό κατασκευάστηκε. Φτιάχτηκε αναζητώντας ιδιοκτήτη. Να λοιπόν ο υποψήφιος ιδιοκτήτης, να το αυτοκίνητο, να και ο διαφημιστής. Πώς να το αγοράσει το αυτοκίνητο ο υποψήφιος αγοραστής αφού δεν έχει τα λεφτά;
Του συνιστά λοιπόν ο διαφημιστής του υποψήφιου ιδιοκτήτη, με ιδιαίτερα προκλητικό και γοητευτικό τρόπο, να πάρει ένα δάνειο , με πολύ ευνοικούς όρους από μια τράπεζα.
Προσέξτε: Ο καταναλωτής που ακολουθεί τη συμβουλή της τηλεοπτικής διαφήμισης, παίρνει το δάνειο και αγοράζει το αυτοκίνητο, πόσα συμφέροντα εξυπηρετεί;
Μετρήστε :
1. Της αυτοκινητοβιομηχανίας που κατασκευάζει το αυτοκίνητο.
2. Της εμπορικής αντιπροσωπείας που το πουλάει.
3. Της τράπεζας που δίνει το δάνειο, στραγγαλίζοντας στην ουσία τον καταναλωτή ο οποίος όμως δεν το ξέρει.
4. Της διαφημιστικής εταιρείας που κατασκεύασε και «πούλησε» το τηλεοπτικό μήνυμα.
5. Του τηλεοπτικού προγράμματος που διακόπηκε για να προβληθεί το μήνυμα γιατί τα έσοδα από τα μηνύματα του «πιστώνονται», άρα «πιστώνονται» και στους δημιουργούς ή παρουσιαστές του προγράμματος
6. Του τηλεοπτικού σταθμού που εισπράττει τη διαφημιστική δαπάνη και
7. Του απρόσωπου Κράτους που εισπράττει τους φόρους.
Ένα πολιτικοποιημένο άτομο μπορεί να έχει πολλά κακά. Ωστόσο, ΔΕΝ παρακολουθεί γελοία τηλεοπτικά προγράμματα που ανέχονται να διακόπτονται τρεις φορές το ημίωρο ώστε να μεταδοθούν διαφημίσεις, δεν παρακολουθεί γελοία διαφημιστικά μηνύματα, δεν αγοράζει αυτοκίνητο επειδή είδε μια διαφήμιση στην τηλεόραση και δεν παίρνει δάνειο με …ευνοικούς όρους για να αγοράσει ένα αυτοκίνητο επειδή τον …έπεισε το γελοίο διαφημιστικό μήνυμα. Το σκέφτεται το θέμα.
Κι επειδή σκέφτεται, βρίσκει άλλους τρόπους για να αγοράσει αυτοκίνητο, σπίτι ή ο, τιδήποτε άλλο ή κι αν πάρει δάνειο, το συζητάει με 1-2 εμπειρογνώμονες. Δεν το παίρνει επειδή του το είπε η τηλεόραση.
Τότε; Ποιοι βλέπουν τα προγράμματα και τις διαφημίσεις και εισπράττουν τα μηνύματα και τρέχουν να δανειστούν για να αγοράσουν αυτοκίνητο;
Είναι οι ίδιοι που αυτοικανοποιούνται βλέποντας ρεζίλικα εξώφυλλα γυμνών κοριτσιών, γι αυτό και τα αγοράζουν, που αναζητούν κουτσομπολίστικα έντυπα και κουτσομπολίστικες εκπομπές για να δουν εικόνες και φωτογραφίες από γάμους, δεξιώσεις και δραστηριότητες δήθεν επωνύμων,
είναι οι ίδιοι που πηγαίνουν στα γήπεδα για να βρίσουν, να χτυπήσουν, να αποδοκιμάσουν,
είναι οι ίδιοι που πηγαίνουν στις διαδηλώσεις για να δημιουργήσουν επεισόδια και να κάψουν κάδους,
είναι οι ίδιοι που όταν ΔΕΝ μπορούν να πάρουν δάνειο με ευνοικούς όρους για να αγοράσουν αυτοκίνητο, γίνονται τσαντάκηδες…
είναι αυτοί που δεν σκέφτονται γιατί συνήθισαν να σκέφτονται άλλοι γι αυτούς.
Όλοι αυτοί, ή δεν μπήκαν ποτέ στην πολιτική σκέψη και μελέτη και ανάμιξη, ή μπήκαν και την εγκατέλειψαν επειδή πείσθηκαν ότι η πολιτική βρωμάει. Τον έκαναν να το πιστέψει. Τον εξαπάτησαν όλοι αυτοί που τον θέλουν άβουλο, νωθρό, άκριτο, χωρίς γνώμη, χωρίς θέση, Χωρίς άποψη, χωρίς συμμετοχή, χωρίς αγωνιστικότητα. Αυτοί που για το δικό τους, εμπορευματοποιημένο συμφέρον, θέλουν να απομακρύνουν τη νεολαία από την πολιτική, δυσφημίζοντας την πολιτική και αναισθητοποιώντας τη νεολαία.
Σας ακούγομαι πολύ απόλυτος; Δεν είναι απόλυτος. Πικραμένος είμαι, απογοητευμένος, στεναχωρημένος μ αυτή τη σημερινή, παγκοσμιοποιημένη, καταναλωτική, εμπορευματοποιημένη καλύτερα κοινωνία, την υπόδουλη στους χρηματοδότες της η οποία άγεται και φέρεται από ένα καινούργιο αυτοκρατορικό κοινωνικό καθεστώς που απαξιώνει την πολιτική και υποδουλώνει, μέσω προώθησης παγκοσμιοποιημένων προτύπων και προιόντων, τη νεολαία.
Κι όχι μόνο τη νεολαία.
Η νεολαία μας ΕΙΝΑΙ η πολιτική μας. Δεν υπάρχει πολιτική χωρίς νεολαία. Δεν υπάρχουν αγώνες χωρίς τη νεολαία. Δεν δίνει αγώνες για να φτιάξουν τα πράγματα μια νεολαία απολιτίκ όπως συνηθίσαμε να τη λέμε.
Όχι εσείς. Είμαι σίγουρος γι αυτό.
Ασχοληθείτε με την πολιτική, έστω κι αν αποδοκιμάζετε μερικούς πολιτικούς. Είναι το διαβατήριό σας για πιο καθαρό μυαλό, για καθαρότερη ζωή.
Ο υπουργός Δημόσιας Διοίκησης Προκόπης Παυλόπουλος κατά την ομιλία του.
Ο νέος πρόεδρος του ΟΝΑ Βασίλης Κικίλιας.
Άποψη του κόσμου στην αίθουσα |
