Στο δεύτερο Διεθνές Συνέδριο Αθλητικού Τουρισμού μίλησε το Σάββατο, 18 Νοεμβρίου στο ξενοδοχείο Grand Hotel της Θεσσαλονίκης ο Δημήτρης Κωνσταντάρας.
Το Συνέδριο έγινε υπό την αιγίδα του Υπουργείου Τουρισμού, του ΕΟΤ και της Νομαρχίας Θεσσαλονίκης με γενικό θέμα “Be Active in Tourism”.
Ο βουλευτής της Α΄Αθηνών μίλησε στη στρογγυλή τράπεζα με θέμα «Η συμβολή των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων στην ανάπτυξη του Αθλητικού Τουρισμού», μαζί με τον βουλευτή Θεσσαλονίκης Γιάννη Ιωαννίδη.
Η ομιλία του Δημήτρη Κωνσταντάρα
Ομιλία του βουλευτού Δημ. Κωνσταντάρα στο Συνέδριο με θέμα «Αθλητικός Τουρισμός»,
Σάββατο, 18 Νοεμβρίου. ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
«Η συμβολή των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων στην ανάπτυξη του Αθλητικού Τουρισμού».
Χαίρετε κυρίες και κύριοι, καλώς ήρθατε, καλώς σας βρήκα, χαιρετώ με ιδιαίτερη χαρά τους…ας πούμε «συναδέλφους» μου στην ομάδα της συζήτησης, ευχαριστώ για την πρόσκληση…αγαπώ τη Θεσσαλονίκη έτσι κι αλλιώς και πάντα αναζητώ αφορμές για να την επισκέπτομαι.
Πρώτα απ΄ όλα θέλω να σας πω ότι από την αρχή μου άρεσε πολύ η ιδέα για το Συνέδριο . Το θεωρώ πολύ χρήσιμο. Θεωρώ την ιδέα πολύ χρήσιμη. Μια ιδέα που αξίζει τον κόπο. Γι αυτό και προσπάθησα να είμαι εδώ, έστω και για λίγες ώρες, ώστε να συμβάλω κι εγώ κυρίως στην ανάπτυξη, καλύτερα στην εμπέδωση της ιδέας του ΑΘΛΗΤΙΚΟΥ ΤΟΥΡΙΣΜΟΥ.
Τα τελευταία χρόνια έχω προσπαθήσει να προωθήσω τουλάχιστον δυο μορφές Αθλητικού Τουρισμού στην Ελλάδα , του Χιονοδρομικού Τουρισμού και του Καταδυτικού Τουρισμού, ξέρω τα προβλήματα, ξέρω όμως και τα οφέλη. Και ο Χιονοδρομικός και ο Καταδυτικός Τουρισμός μπορούν να προσκομίσουν πολλά…μα πάρα πολλά οφέλη στη χώρα. Και σας διαβεβαιώνω ότι οι συζητήσεις που έκανα και με τον κύριο Αβραμόπουλο και με την κυρία Πετραλιά ήταν πολύ θετικές.
Βέβαια δυστυχώς…και οι δυο μορφές αυτές Αθλητικού Τουρισμού δεν μπορούν να εξυπηρετηθούν από τις Ολυμπιακές μας Εγκαταστάσεις , δεν έχουν σχέση με την αξιοποίησή τους , δεν έχουν σχέση και με τα Ελληνικά Ολυμπιακά Ακίνητα. Δυστυχώς γι αυτές τις μορφές τουρισμού δηλαδή
…και δυστυχώς και για την Ελλάδα. Γιατί για σκεφθείτε αν είχαμε διοργανώσει και Χειμερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες στην Ελλάδα…τι παιχνίδι θα μπορούσαμε να παίξουμε τώρα. Για σκεφθείτε αν , όταν σχεδιάζαμε τους Αγώνες του 2004, αν …λέω…αν είχαμε βάλει στο πλάνο μας , και στη νομοθεσία μας κυρίως και στον εγκέφαλο όσων έχουν ευρύ εγκέφαλο…όχι μικρόμυαλων και φοβισμένων…για σκεφτείτε…μέσα σ΄ όλα…και τη δημιουργία 2-3 Θαλάσσιων Πάρκων…τι παιχνίδι θα μπορούσε να γίνει.
Ένας λόγος παραπάνω λοιπόν, να μ ενδιαφέρει πολύ παραπάνω η αξιοποίηση –και όχι μόνο η ανάπτυξη του Αθλητικού Τουρισμού- αλλά γενικότερα- των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων .
Τις ξέρουμε αλλά ας τις ξαναπώ γρήγορα.
Ο Ολυμπιακός Πόλος Φαλήρου, το κλειστό Γυμναστήριο Φαλήρου, το Μπιτς Βόλεϊ, το Διεθνές Κέντρο Ραδιοτηλεόρασης, το Κέντρο Γραπτού Τύπου, οι Ολυμπιακές Εγκαταστάσεις Ελληνικού, η Εγκατάσταση Μπάσκετ/Ξιφασκίας, τα Ανοιχτά στάδια (Χόκεϊ, Μπέιζμπολ, Σόφτμπολ), η Εγκατάσταση Κανόε – Καγιάκ-Σλάλομ, το Ολυμπιακό Κέντρο Γουδή, το Κέντρο Ιππασίας, το Μπάντμιντον, το Σκοπευτήριο Μαρκόπουλου, το Ιππικό Κέντρο Μαρκόπουλου, το Κωπηλατοδρόμιο στο Σχοινιά, το Πολλαπλό Κέντρο Άνω Λιοσίων, η Νίκαια, το Κέντρο Γαλατσίου, το Κέντρο Ιστιοπλοΐας Αγίου Κοσμά και τα τρία στάδια της Περιφέρειας (Παγκρήτιο, Παμπελοποννησιακό, Πανθεσσαλικό).
Αυτοί είναι λοιπόν –όπως ξέρετε πολύ καλά- οι χώροι στους οποίους διεξήχθησαν τα Ολυμπιακά Αγωνίσματα. Αυτούς καλούμαστε να αξιοποιήσουμε για την ανάπτυξη του Αθλητικού Τουρισμού.
Προσέξτε κάτι : Στο πλαίσιο της υπεραξίας των Ολυμπιακών Αγώνων που διοργάνωσε η χώρα μας το 2004 πρέπει απαραίτητα να συνυπολογίσουμε και τη δυνατότητα ανάπτυξης του αθλητικού τουρισμού.
Η Ελλάδα διαθέτει πλέον δύο πολύ μεγάλα ατού για την επίτευξη αυτού του σκοπού.
1. Αυτό που πάντα διέθετε δηλαδή την αυθεντικότητα των τόπων, των τοπίων, των ιδεών. Τη γνησιότητα του αθλητισμού που ξεκινά από την Αρχαία Ολυμπία και την επανακίνησή του με τους πρώτους σύγχρονους Ολυμπιακούς το 1896.
2. Το άλλο είναι οι σύγχρονες Ολυμπιακές αθλητικές εγκαταστάσεις που δημιουργήθηκαν με την ευκαιρία των Αγώνων του 2004.
Ο αθλητικός τουρισμός –όρος σχετικά σύγχρονος – αφού χρησιμοποιείται μόλις από το 1985, δεν είναι και τόσο νέος ως έννοια αφού οι πρώτοι που αξίζουν το χαρακτηρισμό των αθλητικών τουριστών είναι αναμφισβήτητα οι Αρχαίοι Έλληνες.
Όπως γνωρίζουμε ταξίδευαν απ’ όλα τα σημεία του ελληνικού κόσμου είτε για να παρακολουθήσουν είτε για να συμμετάσχουν στους αγώνες.
Βέβαια όταν εμείς μιλάμε για αθλητικό τουρισμό και αθλητικούς τουρίστες δεν εννοούμε βέβαια να προτείνουμε σε κάποιον απ’ το Κατάρ να έρθει για κωπηλασία στο Σχοινιά. Αν και καθόλου δεν θα μας πείραζε δηλαδή.
Βαρύτητα θα πρέπει να δώσουμε στην προσέλκυση εθνικών ομάδων ή συλλόγων που θα έρθουν στη χώρα μας για προετοιμασία εκμεταλλευόμενες τις ιδιαίτερες καιρικές συνθήκες της χώρας μας και τις άρτιες εγκαταστάσεις που διαθέτουμε.
Από τη στιγμή που υπάρχουν οι κατάλληλες εγκαταστάσεις, θα μπορούσαμε να διευρύνουμε τον αριθμό των επισκεπτών μας διοργανώνοντας αθλητικές δραστηριότητες και αγώνες στους οποίους θα μπορούσαν να συμμετέχουν όχι μόνο επαγγελματίες αθλητές αλλά και ερασιτέχνες.
Σας αναφέρω ένα απλό παράδειγμα: Τι καλύτερη διαφήμιση για την προσέλκυση αθλητικών τουριστών από τη διοργάνωση σε ετήσια βάση του Μαραθωνίου στην κλασική διαδρομή; Λυπάμαι για τον κύριο Χατζηεμμανουήλ αλλά δυστυχώς…η κλασική διαδρομή ΔΕΝ του ανήκει. Δεν είναι Ολυμπιακό Ακίνητο. Περιβάλλεται όμως από Ολυμπιακά ακίνητα.
Είμαι βέβαιος ότι πολλοί άνθρωποι σε όλο τον κόσμο θέλουν να γευθούν τη χαρά της συμμετοχής σε έναν τέτοιο αγώνα. Και το κάνουν άλλωστε. Όπως και για το Σπάρταθλο. Τον αγώνα δρόμου Σπάρτη – Αθήνα.
Εδώ όμως θα πρέπει να υπάρχει οργάνωση και δραστηριοποίηση τόσο από τις κρατικές υπηρεσίες όσο και από τους τουριστικούς πράκτορες που δραστηριοποιούνται ή που θέλουν να δραστηριοποιηθούν σ’ αυτόν τον τομέα της τουριστικής βιομηχανίας.
Το νομοθετικό πλαίσιο υπάρχει. Μιλάω για το νομοσχέδιο που ψηφίσαμε το Μάιο του 2005 για την αξιοποίηση των Ολυμπιακών εγκαταστάσεων, στο οποίο μάλιστα ο Γιάννης Ιωαννίδης ήταν εισηγητής και η αφεντιά μου ομιλητής , αλλά και για το νομοσχέδιο που θεσμοθετεί τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα.
Πιστεύω λοιπόν ότι η Πολιτεία προχώρησε από την πλευρά της στα αναγκαία βήματα για την τουριστική αξιοποίηση των Ολυμπιακών Εγκαταστάσεων.
Τώρα το ζητούμενο είναι η ανάληψη από μέρους των ιδιωτών των πρωτοβουλιών εκείνων που θα οδηγήσουν στην εκμετάλλευση των δυνατοτήτων που ανοίγονται για την αξιοποίηση των υπαρχουσών υποδομών και των αθλητικών ολυμπιακών εγκαταστάσεων.
Αυτοί που έχουν ταξιδέψει 1-2 φορές στο Πεκίνο ως συνεργάτες με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, μας μεταφέρουν ως μια από τις ισχυρότερες εικόνες τους, την πεποίθηση των Κινέζων ότι οι Ολυμπιακοί Αγώνες του 2008 θα αρχίσουν την επομένη της λήξεως των αγώνων. Οι άνθρωποι σχεδιάζουν από πέρυσι τι θα κάνουν για να εκμεταλλευτούν από το 2009 τις αθλητικές τους εγκαταστάσεις.
Αυτό είναι και το σωστό. Γιατί αν δεν προβλέψεις, αν δεν προετοιμαστείς, γίνεσαι Επιμηθέας. Και τρέχεις να προλάβεις εκ των υστέρων.
|
